قصرالدشت

معنی کلمه قصرالدشت در لغت نامه دهخدا

قصرالدشت. [ق َ رُدْ دَ ] ( اِخ ) دهی از دهستان کمین بخش زرقان شهرستان شیراز. واقع در 76 هزارگزی شمال خاور زرقان و6 هزارگزی شوسه شیراز به اصفهان. موقع جغرافیایی آن جلگه و معتدل مالاریایی است. سکنه آن 440 تن است. آب آن از رودخانه سیوند و محصول آن غلات ، چغندر، برنج و شغل اهالی زراعت و صنایع دستی زنان قالی بافی است. راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).

جملاتی از کاربرد کلمه قصرالدشت

تپه قصرالدشت مربوط به دوره هخامنشی است و در شهرستان پاسارگاد، روستای وکیل آباد واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۸ تیر ۱۳۵۵ با شمارهٔ ثبت ۱۲۷۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
باغ نوابی در جانب شمال غربی فلکهٔ قصرالدشت یا مسجد بردی جای دارد و یکی از باغ‌های پُرآوازهٔ زمان قاجار است. فرصت الدوله شیرازی ضمن اشاره به باغ‌های مهم و معتبر واقع در ده کرد و قصرالدشت از «باغ سرکار نواب که وکیل دولت انگلیس است» نام می‌برد و این همان باغی است که امروزه به باغ نوابی شهرت یافته‌است. منظور از سرکار نواب میرزا حسنعلی خان نواب شیرازی است. در دوران قاجار و در زمان حسنعلی خان نواب مدتی هندیان تابع دولت انگلیس در این باغ اقامت داشتند. نواب در جنوب شرقی این باغ ساختمانی بنا نموده‌است.
باغ نوایی (شیخی) مربوط به دوره قاجار است و در شیراز، خیابان قصرالدشت، فلکه قصرالدشت واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۱ شهریور ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۷۹۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.