زرو

ببوسید چشم و سر نامور برو بر فشاندند زرو گهر

چو مهران زرو گنج و هر گونه چیز همه خوانچه ها ساخت بسیار نیز

بوستان کافر زمرد شد و لعل زرو سیم بشتابید که داد است صلا یغما خاک

از زرو گنج ملوک آن که به صد بنده دهند آن سخن سنج به یک بنده مدحت گو داد

نهانخانه‌ای داشتی از ادیم برو هیچ بندی نه از زرو سیم

کسی کز زرو گوهر باشد آزاد نخواهد حجره و صندوق فولاد

اگر از مدحت او جزوی برکان خوانی برفشاند زرو سیمی که در اجزا دارد

اگر توانگر زرو درم شوم چه عجب هم از مناقب و مدح خدایگان گفتن

چون نباشد دل خرسند که اکسیر غناست زین چه حاصل که زرو سیم فراوان باشد؟

نخستین عمل کاینه ساختند زرو نقره در قالب انداختند