تثلیث
معنی کلمه تثلیث در لغت نامه دهخدا

تثلیث

معنی کلمه تثلیث در لغت نامه دهخدا

تثلیث. [ ت َ ] ( ع مص ) سه گوشه کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ) ( مجمل اللغة ) ( قطر المحیط ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ نظام ). || سیکی کردن چنانکه دو برخ بشود و سه یکی بماند. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ) ( مجمل اللغة ). سه یکی کردن. ( کنزاللغات ). || طبخ کردن شراب چنانکه ثلث آن بشود. ( از قطر المحیط ). || نوعی از عطر ساختن که آن را مثلث گویند. ( تاج المصادر بیهقی ) ( مجمل اللغة ). معجون از عطر کردن که آن را تثلیث گویند. ( کنزاللغات ). || سه بخش کردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( کشاف اصطلاحات الفنون ). || سه کردن. ( شرح قاموس ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( کشاف اصطلاحات الفنون ). || خدای عز و جل را سه دانستن چنانکه مذهب ترسایان است. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). 
- اصحاب تثلیث ؛ ترسایان. مسیحیان. قائلین به اقانیم. 
- اهل تثلیث ؛ نصاری ،که قائل به سه مبداء و اقنوم پدر و پسر و روح القدس هستند. ( فرهنگ نظام ). سه گفتن. ( شرح قاموس ). || سه خلف اشتر ببستن. ( تاج المصادر بیهقی ). ثلث بناقته اذا صر منها ثلاثة اخلاف ِ. ( منتهی الارب ) ( از قطر المحیط ) ( از ناظم الاطباء ). || تثلیث بُسر؛ رسیدن و پختن سوم حصه خرما. ( از قطر المحیط ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || تثلیث فرس ؛ بعد مصلی آمدن اسب. ( از قطر المحیط ) ( منتهی الارب ). بعد مصلی آمدن اسب رهان. ( ناظم الاطباء ). || به سه حرکت آمدن حرفی چون قاف در قدوه [ ق ُ / ق َ / ق ِ ]. || ( اصطلاح نجوم ) واقع شدن ستاره ای است بچهارم برج که ثلث فلک است از ستاره دیگر و آن نظر سعد است. ( منتهی الارب ). واقع شدن ستاره ای بچهارم برج که ثلث فلک است از ستاره دیگر. ( ناظم الاطباء ). در علم احکام نجوم واقع شدن دو ستاره بطوریکه چهار برج میان آنها فاصله باشد و آن را نظر تثلیثی گویند و سعد شمارند. ( فرهنگ نظام ). بودن قمر با سعدی بمفاصله پنج برج یا نه برج چنانچه قمر در حمل باشد و مشتری در اسد یا آنکه مشتری در قوس باشد در این صورت از حمل تا اسد پنج خانه است و از حمل تا قوس نه خانه و این نظر تمام دوستی باشد و این ستاره سعد ناظر و خادم باشد قمر را و این را تثلیث از آن گویند که میان قمر و سعد بحساب درجات سوم حصه فلک باشد و آن چهار برج بود به این طور که سه برج سالم و بقدر یک برج از جمع کردن درجات برج قمر و برج سعد حاصل آنکه میان قمر و سعد مفاصله یکصد و بیست درجه حائل باشد و اگر مفاصله سه برج یا یازده برج باشد و این را نظر تسدیس گویند و این نیم دوستی باشد و اگر بمفاصله چهار برج یا ده برج باشد این تربیع است نظر نیم دشمنی دارد و اگر مفاصله یک برج یا هفت برج باشد این را مقابله گویند این نظر تمام دشمنی است و اگر دو کوکب در یک برج باشد آن را قران گویند بنظر تربیع در جمیع کار بد گیرند مگر بتربیع ماه با مشتری بر ابنای مسجد و کندن چاه و جوی بهتر و تربیع ماه با عطارد برای تعلیم خوب بود. ( از شرح قران السعدین و مؤید و مدار و دیگر رسائل ) ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) :

معنی کلمه تثلیث در فرهنگ معین

(تَ ) [ ع . ] (مص م . ) ۱ - سه بخش کردن . ۲ - در مسیحیت به اقنوم سه گانه «پدر، پسر، روح القدوس » قائل بودن .

معنی کلمه تثلیث در فرهنگ عمید

۱. (ریاضی ) سه بخش کردن، سه قسمت کردن.
۲. در مسیحیت، قائل بودن به وجود سه اقنوم (پدر، پسر، و روح القُدُس ).
۳. (نجوم ) قرار گرفتن یک سوم دورۀ فلک، یعنی چهار برج فاصله میان دو ستاره. &delta، تثلیث بعضی از سیارات را سعد دانسته اند، مانندِ تثلیث ماه و مشتری.
۴. [قدیمی] سه گوشه کردن.
۵. (صفت ) [قدیمی] سه تایی.

معنی کلمه تثلیث در فرهنگ فارسی

سه کردن، سه بخ کردن، سه گوش کردن، سه تایی
( مصدر ) ۱- سه بخش کردن بسه تقسیم کردن . ۲- سه گفتن سه خواندن قایل بسه گانگی ( در الوهیت )شدن . ۳- سه گوش کردن سه سو کردن . ۴- سیکی پختن . جمع : تثلیثات .
سه گوش کردن .

معنی کلمه تثلیث در فرهنگستان زبان و ادب

{gibbous} [نجوم] شکل ظاهری ماه یا هر جِرم آسمانی دیگر در حالتی که سه چهارم قرص آن روشن دیده شود

معنی کلمه تثلیث در دانشنامه عمومی

تَثلیث یا سه گانه باوری ( به انگلیسی: Trinity ) یکی از اعتقادات بنیادینِ بخش اعظمی از مسیحیت است که بر اساس آن خدای یگانه در سه نمود/شخص خدای پدر، خدای پسر ( عیسی مسیح، کلمه خدا، کلمه ) و خدای روح القدس تجلی و تجسم یافت. این سه، ذات یکسانی داشته ولی از هم متمایز می باشند.
مورخان عموماً توافق نظر دارند که کتاب مقدس هیچ جا آشکارا تثلیث را بیان نکرده است. ریچارد سویین برن ( از جمله فیلسوفان معتقد به تثلیث ) این مسئله را این گونه توضیح می دهد که اگر عیسی می خواست تثلیث را مشخصاً بیان کند به جز اندکی، بقیه منظور او را اشتباه می فهمیدند؛ بنابراین او تعلیماتی بر جای گذاشت که به صورت ضمنی تأییدکننده تثلیث باشند و مسیحیان بعدی بتوانند آن ها را به شکل منظم درآورند. بین مورخان توافق نظری در مورد اینکه آیا واقعاً تثلیث جزو تعلیمات کتاب مقدس هست وجود ندارد. مسیحیان کاتولیک و پروتستان و ارتودوکس، یکتاپرست هستند، امّا باور دارند خدا خود را در سه نمود/شخصیّت به انسان ها می شناساند. عده ای دیگر از مسیحیان اما که تحت عنوان یونیترین شناخته می شوند باور دارند خدا خود را با یک شخصیت، به انسان ها آشکار می کند و تفسیر متفاوتی از «پدر، پسر، روح القدس» دارند. همچنین خوانش های متفاوتی در برخی نهضت های دگر اندیش مسیحی همچون یگانه انگاران پنطیکاستی موسوم به کلیسای بین المللی متحده پنطیکاستی ( به انگلیسی: UPCI ) و کلیساهای پیرو واعظ آمریکائی ویلیام ماریون برانهام و همچنین پیروان شاهدان یهوه و برخی دیگر، موجود است که اصطلاحاً سه گانه ناباور هستند و به تثلیث ( به صورت عام یا تثلیث عددی ) اعتقادی ندارند. در هر صورت تمام مسیحیان به کتاب عهدجدید باور دارند و به نحو متفاوتی آن را درک می کنند.
نوشته های به دست رسیده از قدیمیترین الهیدانان مسیحیان نشان دهندهٔ تأکید زیاد آنان روی ذات خدایی عیسی می باشد. سؤالی که برای این الهیدانان پیش آمده بود و به موضوع مناظرات بین این الهیدانان تبدیل شده بود، این بود که چگونه می توان هم عیسی را خدا حساب آورد و هم به واحد بودن خدا اعتقاد داشت؟ راه حل های زیادی پیشنهاد شده و مورد بحث قرار گرفت که از بین آن ها اعتقاد بیان شده در ابتدای مقاله از سه گانه باوری بر بقیه غالب آمده است. در قرن دوم میلادی ترتولیان برای اولین بار از کلمه trinitas ( شکل لاتین trinity ) ، استفاده کرده و ماهیت خدا را به شکل ذات واحدی که از سه شخص تشکیل شده توصیف کرد ( اگر چه ترتولیان اولین کسی بود که از کلمه تثلیث استفاده کرد ولی الهیدانان دیگری مانند ایرنیوس هم توضیحات مشابهی ارائه کرده بود. ) . اریگن پس از او نیز تأکید بر واحد بودن خدای متعال ( که خالق جهان است ) ، پسر ( که رهایی بخش بشر بوده ) که با خدا هم ازل بود و روح القدس ( که تطهیرکننده بشر است ) کرد. از جمله عقاید که مورد قبول واقع نشده این دید که عیسی از نظر مرتبه پایینتر و تحت فرمان خدای پدر می باشد، یا اینکه پدر، پسر و روح القدس تمایزی از هم نداشته و سه طرقی هستند که خدای واحد خود را افشا کرده، بودند. این گونه بحث ها تا قرن چهارم ادامه داشت تا اینکه اعتقاد به تثلیث به عنوان عقیده رسمی مسیحیان بیان و به تصویب رسید. بحث ها بر سر جزئیات تثلیث بین مسیحیان ادامه یافت.
معنی کلمه تثلیث در فرهنگ معین
معنی کلمه تثلیث در فرهنگ عمید

معنی کلمه تثلیث در دانشنامه آزاد فارسی

تَثلیث (Trinity)
در مسیحیت، اتحاد اقانیم یا اشخاص سه گانۀ اب و ابن و روح القدس در وجود خدایی واحد. مفهوم دقیق آن همیشه مناقشه برانگیز و علت اصلی شقاق کلیساهای کاتولیک رومی و ارتُدوکس شرقی بوده است. «یکشنبۀ تثلیث» یکشنبۀ بعد از عید پنجاهه است. اصل تثلیث در کتاب مقدس نیست و نخستین شوراهای کلیسا آن را پرورانده و در اعتقاد نامه های مسیحی گنجانیده اند. معنی آن محل اختلافات در میان علمای مسیحی بوده است. گروهی می کوشند آن را با تشبیه ظهور ذات الهی در سه صورت آب (یخ، آب و بخار) توضیح دهند. به همین سان وجوه یا انرژی های سه گانه همه بخشی از خدایی واحدند و با یکدیگر هماهنگی دارند. تثلیث را در اعتقاد مسیحیان بدین گونه می توان توصیف کرد: خدای پدر، خدای بر فراز ماست، آفریدگار و فرمانفرماست و از حدود درک ما بیرون است؛ خدای پسر، خدای همراه با ماست، عیسای منجی یا نجات بخش است که گناهان را می شوید؛ خدای روح القدس، خدای درون ماست، قدرت الهی است که مردم در زندگی خود تجربه می کنند و نیروی جاری خدا در سرتاسر عالم است که اغلب به شکل کبوتری تصویرش می کنند. روح القدس به انسان الهام می بخشد، زندگی تازه ای به او ارزانی می کند، و در روزگار سختی بدو نیرو می دهد. درک مسیحی از رابطۀ بین خدا و مسیح و روح القدس در قالب اصل تثلیث در اعتقاد نامۀ رسولانو اعتقادنامۀ نیقیه آمده است. مسیحیان معتقدند که خدا سه شخص (اقنوم) در یک وجود است و برای توصیف کامل ماهیت خدا به هر سه اشاره می کنند. با این همه، به زغم مسیحیان تثلیث اصلی توحیدی است و عقیده نه به سه بلکه تنها به یک خداست. خدای مسیحیان سه جنبۀ خدایی دارد، چنان که مثلث سه ضلع دارد، اما شکلی واحد است. اصل تثلیث مسائل فراوانی برای مسیحیان پدید آورده است. مؤمنان مسیحی با شرکت در دعای موسوم به «فیض» عقاید خود را ابراز می کنند. ممکن است سرودهایی هم با عباراتی که اشاره به تثلیث و اقانیم ثلاثه دارد بخوانند. مسئلۀ تثلیث قاطعانه در قرآن انکار شده است، گو این که واژۀ تثلیث در قرآن به کار نرفته و ضمناً بدان اشارت رفته است. (مائده: ۱۷، ۷۲)، قرآن، مسیحیان را از اعتقاد به سه گانگی خداوند برحذر می دارد (نساء: ۱۷۱؛ مائده: ۷۳). پسر خدا بودن عیسی مسیح نیز در قرآن به وضوح انکار شده است (توبه: ۳۰ـ۳۱؛ مائده: ۷۵؛ مریم: ۳۰؛ انبیاء: ۲۶). متکلمان مسلمان، از قرن ۳ق بدین سو، در رد آموزۀ تثلیث کوشیده اند. احتجاجات کلامی در رد آموزۀ تثلیث، هم از جانب اشعریانی چون ابوبکر باقلانی و هم از جانب معتزلیانی چون قاضی عبدالجبار، اغلب سمت و سویی جدلی داشته است.
تثلیث (نقاشی). تَثْلیث (نقاشی)(Trinity)
تَثْلیث مقدس (مهمان نوازی آبراهام)
نام دیواره نگاره ای که مازاتچو حدود ۱۴۲۸م در صومعۀ سانتا ماریا نووِلّا، فلورانس، خلق کرد. در این اثر برای اولین بار از فنون ژرفانماییِ مَجازی استفاده شده است ـ فنونی که برونلّسکی ابداع کرد. دیوارنگارۀ مازاتچو در شرایط اولیه اش تأثیری شگرف از سه بعدنمایی را در بیننده پدید می آوَرَد، لیکن گذر زمان و آلودگی هوا، ارزش های رنگی و رنگسایه ایِ این اثر را تحلیل برده است.

معنی کلمه تثلیث در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] تثلیث به معنی بخش کردن، سه دانستن، سه بار انجام دادن است.تثلیث گاه به معنای سه بخش کردن چیزی است، مانند تثلیث قربانی (که در قربانی استحبابی مستحب و در قربانی واجب - مانند قربانی حج تمتّع- اختلاف است) و تثلیث اشیاء برحسب احکام و از آن جمله است تثلیث مصطلح در مسیحیت که به معنای سه دانستن خداوند یکتا است (که شرک و کفر است) و گاه به سه بار انجام دادن عملی اطلاق می گردد مانند تثلیث مضمضه و ذکر رکوع و سجود (که در این مثال ها تثلیث مستحب است).
تثلیث به معنی بخش کردن، سه دانستن، سه بار انجام دادن است.
اقسام تثلیث و حکم آنها
تثلیث گاه به معنای سه بخش کردن چیزی است، مانند تثلیث قربانی و تثلیث اشیاء برحسب احکام و از آن جمله است تثلیث مصطلح در مسیحیت که به معنای سه دانستن خداوند یکتا است و گاه به سه بار انجام دادن عملی اطلاق می گردد مانند تثلیث مضمضه و ذکر رکوع و سجود. این عنوان در فقه در بابهای طهارت، صلات و حج به کار رفته است. در اصول فقه، مبحث اصول عملی نیز از تثلیث اشیاء بحث شده است.
← قسم اول
• تثلیث در مسیحیت • تثلیث در کلام• تثلیث در قرآن• اخبار تثلیث
[ویکی فقه] تثلیث (ابهام زدایی). واژه ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • تثلیث (فقه)، یکی از اصطلاحات به کار رفته در فقه به معنای بخش کردن، سه دانستن، سه بار انجام دادن و دارای کاربرد در ابواب مختلف فقهی• تثلیث (قرآن)، یکی از اصطلاحات به کار رفته در قرآن با واژگان «ثالث ثلاثه» و «ثلاثه»• تثلیث (کلام اسلامی)، بررسی تثلیث از منظر کلام اسلامی • تثلیث (مسیحیت)، اصلی ترین اعتقاد مسیحی، به معنای پرستش خدا در سه اقنوم در پـدر، پسر و روح القدس
...
[ویکی فقه] تثلیث (فقه). تثلیث به معنی بخش کردن، سه دانستن، سه بار انجام دادن است.تثلیث گاه به معناى سه بخش کردن چیزى است، مانند تثلیث قربانی (که در قربانی استحبابى مستحب و در قربانی واجب - مانند قربانی حج تمتّع- اختلاف است) و تثلیث اشیاء برحسب احکام و از آن جمله است تثلیث مصطلح در مسیحیت که به معناى سه دانستن خداوند یکتا است (که شرک و کفر است) و گاه به سه بار انجام دادن عملى اطلاق مى گردد مانند تثلیث مضمضه و ذکر رکوع و سجود (که در این مثال ها تثلیث مستحب است).
تثلیث به معنی بخش کردن، سه دانستن، سه بار انجام دادن است.
اقسام تثلیث و حکم آنها
تثلیث گاه به معناى سه بخش کردن چیزى است، مانند تثلیث قربانی و تثلیث اشیاء برحسب احکام و از آن جمله است تثلیث مصطلح در مسیحیت که به معناى سه دانستن خداوند یکتا است و گاه به سه بار انجام دادن عملى اطلاق مى گردد مانند تثلیث مضمضه و ذکر رکوع و سجود. این عنوان در فقه در بابهاى طهارت، صلات و حج به کار رفته است. در اصول فقه، مبحث اصول عملی نیز از تثلیث اشیاء بحث شده است.
← قسم اول
• تثلیث در مسیحیت • تثلیث در کلام• تثلیث در قرآن• اخبار تثلیث
[ویکی فقه] تثلیث (قرآن). تثلیث از ریشه ثلث، در لغت به معنای سه انگاری و سه جزء قرار دادن و در اصطلاح، اعتقاد به سه مبدا و اقنوم اب و ابن و روح القدس است، چنان که مذهب تمامی طوایف مسیحیان (نسطوریه، ملکانیه، یعقوبیه) است. مقصود از تثلیث در این مدخل، معنای اصطلاحی آن است و از واژگان «ثالث ثلاثه» و «ثلاثه» استفاده شده است.
قرآن کریم در مضوع اعتقاد مسیحیان به تثلیث، چند آیه را مطرح می کند و به نقد اعتقاد آنان پرداخته و آن را رد می کند.
← در مسیحیت
۱. ↑ مفردات، ص۸۱.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «تثلیث ».
...
[ویکی فقه] تثلیث (مسیحیت). تَثْلیث، اصلی ترین اعتقاد مسیحی که بر اساس آن خدای واحـد در ۳ اقنومِ پـدر، پسر و روح القدس پرستیده می شود.
مسیحیان بر این باورند که هـرچند اصل اعتقادی تثلیث را نمی توان به شکلی تبیین یافته و صورت بندی شده در متون مقـدس یافت، اما ریشه های این اعتقاد در عهد جدید و در باور مسیحیـانِ نخستین آشکـارا وجود داشتـه است و آنچه در طی سده های بعد و به ویژه در شوراهای عام کلیسایی صورت اصلی جزمی به خود گرفته، تنها بیان این اعتقاد در قالب آموزه ای الاهیاتـی، و تبییـن آن در چارچوبی فلسفـی ـ کلامـی بوده است. محققـان و مفسران عهد جدید نیز اذعان دارند که نه تنها واژه شناسی تثلیث در عهد جدید یافت نمی شود، بلکه چارچوب اندیشـه و ساختار تفکـر خاص دورۀ پـدران کلیسا و شوراهای کلیسایـی نیز به کلـی با ذهنیت و فـرهنگ نویسندگان عهد جدیـد بیگانه است. از ایـن رو، اصل اعتقادی تثلیث را باید حاصل تـأملات اندیشمنـدان مسیحـی دربـارۀ چگونگی رابطـۀ خداوند با مسیح و روح القدس (یا دربارۀ یگانگی در عین سـه گانگی خداونـد)، و مباحثـات و مجادلات اعتقادی آنان با مخالفان و بـدعت گذاران سـده های اول تاریـخ مسیحیت، در بستـر انـدیشۀ فلسفـی یونانـی دانست. با این همـه، همین محققان بر آن اند که این اصل الاهیاتی مهم به صورتی موجز و اشاره وار در عهد جدید آمده، و مورد اعتراف مسیحیانِ نخستین بـوده است و به ایـن ترتیب، به شکـل «تثلیث بنیادیـن یا اولیه» از همان آغاز شکل گیری مسیحیت وجود داشته است. از این رو، برای بررسی سیر تحول این اعتقاد باید در سیری منطقی نخست به عهد عتیق و عهد جدید پرداخت و سپس تحولات ۴ سدۀ نخست مسیحیت را بازبینی کرد و آن گاه با پرداختن به اندیشمندان قرون وسطی و دورۀ جدید این روند تاریخی را تکمیل نمود.
در عهد عتیق و عهد جدید
در این بخش به بررسی تثلیث در عهد عتیق و عهد جدید پرداخته می شود:
← تثلیث در عهد عتیق
با گذار از دورۀ نویسندگان عهد جدید، نوبت به پدران رسولی و سپس پدران مدافع کلیسا می رسد. در این دوره مسیحیان در مواجهه با اندیشه های گوناگون و شبهاتِ مطرح شده، به تدریج کوشیدند تا اصول اعتقادی خویش را تبیین کنند و با فرا رفتن از اظهارات اعتقادی صرف، در پی آن برآمدند که با کاربردِ استدلال و بیان منطقی، و نیز به کار گرفتن اصطلاحات و مفاهیم فلسفۀ یونانی، به ابهامات و اتهامات پاسخ دهند. از این روست که در نخستین سده های مسیحی، در پاسخ به این پرسش بنیادی که «چگونه ممکن است خداوند در یک زمان هم یگانه، و هم سه گانه باشد؟»، اندیشمندان مسیحی به تدریج با فرا رفتن از تثلیث بیرونی و تجلی یافته، یعنی تثلیث تجربه، به تثلیث درونی یا ذاتی پرداختند و پس از توجه به جنبه های مختلف تثلیث تقدیری، اندک اندک بر جنبه های وجودشناسانۀ آن تأمل کردند. اما در ابتدای این دوره، یعنی در زمان پدران رسولی، باور به تثلیث بیش از هر چیز در بیان رسمی تثلیثی، یعنی اشاره به پدر، پسر و روح القدس در کنار یکدیگر در نامه ها و رساله ها اظهار می شد؛ هر چند که در آثار این پدران، روح القدس هنوز جایگاه چندان روشنی نیافته بود. برای نمونه، در آخرین دهۀ سدۀ ۱م کلمنت رومی در نامه ای به کلیسای کورنیث به وجود خدای پدر، پسر و روح القدس شهادت می دهد و آن ها را در کنار یکدیگر نام می برد (۴۶:۲)، ایگناتیوس انطاکی (۳۵- ح ۱۱۰م) نیز در نامه های خود به کلیساهای شهرهای مختلف بارها به پدر و مسیح و ویژگی الاهی او اشاره می کند («... به افسسیان»، مقدمه، نیز ۷:۲ ۱:۱ ,، «به سمیرنه ایها»، ۱:۱) و در عبارت مشهوری پدر، پسر و روح القدس را دست اندرکاران بخشایش و نجات می شمرد («به افسسیان»، ۹:۱).
← بررسی چند دیدگاه
...
[ویکی فقه] تثلیث (کلام اسلامی). اسلام در مواجهه نخست خود با مسیحیت جزیرة العرب، در واقع با مسیحیتی متفاوت با جریان رسمی آن مواجه شد، مسیحیتی که عموماً بر فرهنگ شفاهی استوار بود.
در زمان ظهور پیامبر اکرم ، یعقوبیان و نسطوریان و قبطیان مخالف با فرهنگ یونانی، که بعضاً بددین و بدعتگذار هم محسوب می شدند، در شام و مصر حضور داشتند. مسیحیت موجود در مکه احتمالاً به عقاید نسطوریان نزدیک تر بود.
ویلیام مونتگمری وات، برخورد آرای مسلمانان و مسیحیان: تفاهمات و سوءتفاهمات، ج۱، ص۱۶، ترجمه محمدحسین آریا، تهران ۱۳۷۳ش.
پس از ظهور اسلام و به دنبال فتح شام، مسلمانان مستقیماً با اندیشه الاهیاتی مسیحی و نمایندگان برجسته مسیحیت روبرو شدند و به دنبال آن با صورت بندی شورایی تثلیث آشنا گردیدند. بنا بر این صورت بندی، پدر و پسر و روح برابر و هریک از آن ها خدای اند.این سه، «شخص» یا «اُقنوم» اند و جوهر یا ذات ، میان آن ها مشترک است. مناظره یوحنای دمشقی (متوفی ح۱۳۷) پیش از سال ۱۳۷ و اشاراتی در تفسیر مُقاتل بن سلیمان (متوفی ۱۵۰) که سه بار از عقاید نسطوریان و یعقوبیان و مَلْکانیان (پیروان کلیسای بیزانس مسیحی) یاد کرده
پل نویا، تفسیر قرآنی و زبان عرفانی، ج۱، ص۳۷، ترجمه اسماعیل سعادت، تهران ۱۳۷۳ش.
تلقی دقیق مسلمانان از تثلیث، در ردّیه های به جا مانده از اوایل قرن سوم نیز منعکس است.در این قرن، اناجیل و تورات را ظاهراً مسیحیان مناطقِ اسلامی به عربی ترجمه کردند.بعلاوه، نگرش عالمان مسلمان قرن سوم به تثلیث را در مباحث فِرَق گوناگون کلامی در باب واقعیت داشتن صفات یا نفی آن می توان شناخت.
معارضه جویی ها علیه مسیحیت و تثلیث
...

معنی کلمه تثلیث در ویکی واژه

سه بخش کردن.
در مسیحیت به اقنوم سه گانه «پدر، پسر، روح القدوس» قائل بودن.

جملاتی از کاربرد کلمه تثلیث

دلش گنج توحید را گشت جای رهانیدش از بند تثلیث، پای
اکثر آثار او از بین رفته‌اند، اما عنوان دو مورد از آنها مشهور است: (رساله وحدت و تثلیث) و رساله توفیق بین الارای فلاسفه و النصارا (همخوانی دیدگاه‌های فیلسوفان و مسیحیان).
از بارزترین آداب عید نزد مسیحیان ایرانی، تزیین درخت کاج است که نماد سرسبزی و برکت در زندگی بوده و در چهارفصل سبز است و هم به‌دلیل شکل مثلثی درخت، یادآور تثلیث است و از سده ۱۷ میلادی در اروپا و سپس همه دنیا مسیحیت مرسوم شده‌است.
به تثلیث بروج و ماه و انجم به تربیع و به تسدیس ثلاثا
شاید اگر فلوطین آن سه اقنوم را در فلسفه‌اش تدوین نمی‌کرد آگوستین و کلیسای کاتولیک هیچ‌گاه به راه پذیرش تثلیث نمی‌رفتند. به هر حال روح فلسفه کلیسای کاتولیک کم و بیش تا امروز نوافلاطونی است و همین نشان دهنده تأثیر و اهمیت فلوطین به عنوان مهم‌ترین فیلسوف این نحله فکری است.
وی تا پایان عمر خود نیز تحت اندیشه‌های نوافلاطونی و مانوی بوده‌است و این امر دربسیاری از نظریات و آثار وی به روشنی نمایان است. آگوستین در آثار خود که راجع به تثلیث، چگونگی خلقت، حقیقت، نفس، مسئله گناه و ثواب، جبر و اختیار، نجات انسان به فضل الهی و… می‌باشد می‌کوشد تا حکمت افلاطونی را با اصول آیین نصاری تطبیق دهد و از این دو معجونی که مورد قبول آبای مسیحی باشد به وجود آورد.
دست تثلیث را ببر بکنار پای توحید در میانه بیار
پس از این شورا بود که کلیسا به پیام مسیح مبنی بر تثلیث بازگشت و پذبرش آن را شرط ورود به مسیحیت دانست.
درحالی‌که مدخل الهیات برای توضیح ایمان مسیحی برای دانشجویان الهیات نوشته شده‌است، اجتماع علیه غیریهودیان بیش‌تر لحن عذرخواهی دارد. درحالی‌که آخرین کتاب به موضوعات الهیات وحیانی مانند تثلیث، تجسم و اعجاز می‌پردازد، سه کتاب باقی‌مانده خود را به الهیات طبیعی محدود می‌کنند: آکویناس معتقد است استدلال‌های مبتنی بر عقل برای کسانی که اعتقاد ندارند در مکاشفه مسیحی نیز قابل درک خواهد بود.
پانتئون ارمنیان تفلیس مجموعه بناهای ارمنی است که در بخش شمال شرقی ناحیه آولاباری تفلیس، گرجستان واقع شده‌است. تعدادی از نویسندگان، هنرمندان و شخصیت‌های مردمی ارمنی در آنجا دفن شده‌اند. در پانتئون (مجموعه آرامگاه) یک بنای یادبود بزرگ و به همراه کلیسای مریم مقدس وابسته به ارمنی‌های گرجستان قرار داشت. در سال ۱۹۳۷ میلادی کلیسا و بخشی از آرامگاه ویران شد؛ بیشتر بخش باقی‌مانده از آرامگاه بین سال‌های ۱۹۹۵ و ۲۰۰۴ در طی ساخت کلیسای جامع تثلیث تفلیس نابود شد. در حال حاضر بخش کوچکی از پانتئون به همراه تعدادی از سنگ قبرها باقی‌مانده‌است.
بخش عمده کتاب را تشریح نقش جهان بینی توحیدی اسلام در برابر تثلیث و چندگانگی در سایر مذاهب و آثار و مآثر آن تشکیل می‌دهد.
اثر از مهر و کین خواجه دان در کار نفع و ضر نه در تثلیث برجیسی نه در تربیع‌ کیوانی
ننگ تثلیث از رخ ناموس شست بر یکی پیوست از باقی گسست
آبلارد، از منتقدان نظریهٔ واقعی دانستن امور کلی بود و ضمن دفاع از اصالت مفهوم (مفهوم گرایی)، کلیات را فقط حائز وجود ذهنی می‌دانست. او بر اهمیت عقل در اعتقاد دینی تأکید کرد و با کاربرد ماهرانهٔ منطق و جدل در آموزه‌هایی مانند تثلیث و کفاره، روحی تازه به مباحث الهیات دمید، هرچند مخالفت‌هایی نیز برانگیخت.
حکم تربیع صلیب اندر کف تثلیثیان اندرین بزم مسدس داستانی شد غریب
تثلیث بنه شرک مکن سر احد جوی جز حیدر واولاد مگو هست امامی
سورهٔ مائده سورهٔ پنجم قرآن است، ۱۲۰ آیه دارد، و سوره‌ای مدنی است. نامگذاری این سوره به دلیل ذکر داستان نزول مائده برای یاران عیسی در آیهٔ ۱۱۴ این سوره صورت گرفته‌است. معنای آن جایی که غذا پهن می‌شود یا خوان است. بنابر روایتی اسلامی، این سوره در حجةالوداع در بین راه مکه و مدینه نازل شده‌است. در بخش اول سوره، به مسئلهٔ ولایت در اسلام، تثلیث در مسیحیت، و قیامت و معاد پرداخته شده‌است. در قسمت دیگر سوره، به مسائلی مانند وفای به عهد، عدالت اجتماعی، شهادت‌دادن با عدالت، حرام‌بودن کشتن انسان‌ها (در ضمن بیان داستان هابیل و قابیل) و احکام غذاهای حلال و احکام وضو و تیمم پرداخته شده‌است.
گفت راهب که بقربان تو وصانع تو رستم از بدعت تثلیث و شدم تابع تو
سپهر نقطهٔ تثلیث نقش‌ کفر سترد به‌گرد نقطهٔ ایمان‌کند مدار امروز
عندلیبش گفت خوش گفتی بویژه کاین زمان چیره بر توحید تثلیث است و بر فرقان صلیب