جنایت علیه بشریت

وی توسط دادگاه بین‌المللی کیفری یوگسلاوی سابق متهم به جنایت علیه بشریت، نقض آشکار کنوانسیون ژنو و نقض قوانین و آداب جنگ شد اما پیش از آن که دادگاهش تشکیل شود در ۱۵ ژانویه ۲۰۰۰ در هتل کراون پلازا بلگراد ترور شد.

قذافی از چارلز تیلور دیکتاتور لیبریا حمایت کرد و آموزش‌های لازم را در اختیار او قرار داد. تیلور کسی بود که به دلیل ارتکاب جنایت‌های جنگی در سیرالئون، از سوی دادگاه ویژه سیرالئون به اتهام جنایت علیه بشریت تحت تعقیب بود. فودی سنکوح مؤسس جمهوری متحد انقلابی نیز توسط قذافی آموزش دیده بود.

او به عنوان نماینده دریاسالار کارل دونیتس، روز ۷ مه سال ۱۹۴۵ قرارداد تسلیم بی‌قیدوشرط آلمان را در شهر ریمز فرانسه امضا کرد. وی در دادگاه نورنبرگ به جرم توطئه علیه صلح جهانی و جنایت علیه بشریت به مرگ محکوم شد.

در آغاز چهارمین جلسهٔ دادگاه رابرت هاینش استاد حقوق بین‌الملل بشردوستانه در دانشگاه لیدن، گزارشی از تحقیق خود و همکارانش دربارهٔ کشتار آبان ۹۸ را ارائه و اعلام کرد آن‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که در آبان ۹۸ جنایت علیه بشریت روی داده‌است.

درگیری‌ها در طول سال ۲۰۰۶ ادامه یافت و به بالاترین حد از خشونت رسید و رسوایی‌های جنگی بیشتری برملا شدند. ابومصعب الزرقاوی توسط نیروهای آمریکایی کشته شد و صدام حسین دیکتاتور سابق عراق به اتهام جنایت علیه بشریت اعدام شد. در پایان همان سال گروه مطالعهٔ عراق به سران آمریکایی توصیه کرد که روی آموزش افراد نظامی عراق تمرکز کنند. در دی ماه ۱۳۸۵ جرج بوش رئیس‌جمهور آمریکا دستور به افزایش نیروهای اعزامی به عراق داد.

ناتو که خود به دلیل بمباران‌های غیرضروری با هدف از بین بردن زیرساخت‌های لیبی مورد انتقاد است، مخالفان قذافی را به وحشی‌گری و جنایت علیه بشریت متهم کرد.

ژنرال خورخه ویدلا رهبری حکومت نظامی آرژانتین بین سال‌های ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۱ را برعهده داشت و از او به عنوان طراح اصلی جنگ کثیف و مسئول کشتار و ناپدید شدن هزاران نفر نام برده می‌شود. بیشتر از سی هزار نفر از مخالفان چپگرا در این ماجرا که جنگ کثیف نام گرفته کشته یا ناپدید شدند. خورخه ویدلا بعداً در دادگاه به جرم جنایت علیه بشریت به حبس ابد محکوم شد.

اشتراوخ در دادگاه آینزاتس‌گروپن به جرم جنایت علیه بشریت محاکمه و به اعدام محکوم شد. وی که به بلژیک تحویل داده شد، بعدها دوباره دادگاهی و به اعدام محکوم شد. با مرگ اشتراوخ در زندان در سال ۱۹۵۵، حکم هیچ‌گاه اجرا نشد.

وی پس از تسلیم بی قید و شرط آلمان در پایان جنگ جهانی دوم در مه ۱۹۴۵ در سالزکامرگوت توسط نیروهای ارتش ایالات متحده آمریکا دستگیر شد. در دادگاه نورنبرگ به عنوان شاهد شرکت داشت. وی دادگاه‌های اردوگاه ماوتهاوزن و دادگاه‌های داخائو به سبب جنایات در اردوگاه کار اجباری ماوتهاوزن به جنایت علیه بشریت متهم و به اعدام با طناب دار محکوم شد. حکم وی در زندان لاندسبرگ در ۲۸ مه ۱۹۴۷ اجرا شد.

حکومت هیچگاه این اعتراضات را به رسمیت نشناخت و معترضان را با کشتن صدها نفر و زخمی‌کردن هزاران تن دیگر سرکوب کرد. بر اساس تحقیقات کمیتهٔ حقیقت‌یاب سازمان ملل، جمهوری اسلامی برای سرکوب معترضان به جرائمی نظیر قتل، شکنجه و تجاوز جنسی متوسل و مرتکب جنایت علیه بشریت شد.