جنه

«اگر نوزاد پسر بود، دور تخت او را تعدادی زن مسن دوره می‌کردند و نهایت سعی خودشان را برای حفظ زائو و نوزاد برای دور ماندن از ارواح خبیثه، آل‌ها، جنها، دیوها، از ما بهترون و شیاطین به کار می‌بستند و گهواره نوزاد را با طلسم و جادو و حتی دعاهای دستنویس کشیش‌ها، مجهز می‌کردند. اما نوزاد دختر از پیشگیری‌ها محروم بود، زیرا آنان معتقد بودند که دختر مقاوم و پُر طاقت است و اگر او را زیر سنگ آسیاب هم بیندازند، جان سالم به در خواهد برد و به همین دلیل او را تقریباً نادیده می‌گرفتند.»

حفت الجنه بچه محفوف گشت بالمکاره که ازو افزود کشت

شبلی رحمهم الله همی گوید، «هیچ روز گرسنه ننشستم لله را که اندر دل خویش حکمتی و عبرتی تازه نیافتم». و رسول (ص) گفت، «سیر مخورید که نور معرفت اندر دل شما کشته شود». پس چون معرفت راه بهشت است و گرسنگی درگاه معرفت است، گرسنه بودن، در بهشت کوفتن است چنان که رسول (ص) «ادیموا قرع بابز الجنه بالجوع».

آنکه آستانش بود رشک جنه المأوی همچو گنج شایانش در خرابه مأوی شد

به دلیل شکل ویژه این دره و انواع حجم‌ها و پدیده‌های فرسایش موجود در آن وزش بادهای تند و گردش هوا در لابه‌لای ستون‌ها و حفره‌های موجود در دره تولید صدا می‌کند و به دلیل این صداها است که اهالی معتقدند با تاریک شدن هوا این دره محل آمد و شد ارواح و اجنه‌است و بنابراین از ورود به آن در شب خودداری می‌کنند.

جنه الروح عشق خالقها منه تجری جمیعه الانهار

در نسخهٔ انتشارات پافین بوکز، در پایین هر صفحه علامت‌هایی است که از نظر فانتزی، زبان اجنه‌است، گرچه خود کالفر هم گفته‌است که این کُدها چیزی جز یک فونت نیست اما باعث پیچیدگی کتاب می‌شود. ترجمه این علامت‌ها -زبان اجنه- در هر جلد متفاوت است و در این کتاب، دربارهٔ شخصیتی به نام اُهم است.

و صلوا باللیل و الناس ینام یدخل الجنه دار السلام

در آخر، اجنه با نوجوان ایرلندی و محافظش صلح می‌کنند و سروان شورت و آرتمیس، کدورت‌ها را کنار می‌گذارند.

از خون دیده در عشق، ساقی پر است جامم یا حبّذا نعیمی، فی جنهٔ الولایی

روح پاک هر یکی در جنه المأوی مقیم بود و باشد کان مقام اتقیا و اصفیاست

اکنون اندیشه کن تا ممکن شود که کسی خود را بداند و بشناسد که وی باقی خواهد بود که همه مراد و معشوق وی در دنیاست و آنگاه در شک باشد که چون از دنیا بشد در رنج و عذاب خواهد بود در فراق محبوبات خویش، چنان که رسول گفت، «احبب ما احببت، فانک مفارقه» و یا چون بداند که محبوب وی همه حق تعالی است و دنیا را و هر چه در وی است دشمن دارد، الا آن مقدار که زاد وی است، در شک تواند بود که چون ازدنیا برود از رنج برهد و به راحت افتد پس هر که این شناسد، وی را در عذاب القبر هیچ شک نماند که هست و متقیان را نیست، بلکه دنیاداران راست، و کسانی که همگی خویش به دنیا داده اند و به دین، معنی این خبر معلوم شود که: «الدنیا سجن المومن و جنه الکافر».

محشر کبراست گو پیکرم‌، کش تاب تب دوزخست و فکر روشن جنهٔ المأوای او

حفت الجنه همه راه بهشت آمد خار پس خارستان گلزار تمنا بینند

در داستان‌های عامیانه فارسی اجنه معمولاً برای انسان‌ها مضر هستند. هر چند برخی می‌گویند جن به همراه غول از داستان‌های سامی منشأ می‌گیرند، ولی ممکن است از شیاطین مافوق بشر در فرهنگ ایرانیان منشأ گرفته باشد و دوباره از طریق یک تبادل فرهنگی میان ایرانیان و اعراب دوباره به فرهنگ ایران بازگشته باشد. آن‌ها در برخی از انواع داستان‌ها ظاهر شده‌اند که این گواهی است بر حضورشان در فرهنگ عامه ایران.