معنی کلمه خرابه در لغت نامه دهخدا
خرابة. [ خ َ / خ ِ ب َ ] ( ع مص ) دزدیدن شتر کسی را. ( از منتهی الارب ). رجوع به «خرب » و «خروب » در این لغت نامه شود.
خرابه. [ خ َ ب َ / ب ِ ] ( اِ ) ویرانه. جای آباد که ویران شده باشد. ( از ناظم الاطباء ) :
از مدرسه برنخاست یک اهل دلی
ویران شود این خرابه دارالجهل است.( منسوب به خیام ).ز بی حرزی در آن خاک خرابه
مسلمان پخته کافر خورده تابه.نظامی.گر اهل معرفتی دل در آخرت بندی
نه در خرابه دنیا که محنت آباد است.سعدی.کیمیاگر ز غصه مرده و رنج
ابله اندر خرابه یافته گنج.سعدی.رخت خود در خرابه ای بردم
زآن دل افسردگان بیفسردم
نسختم را در اوج نبود
وز خرابی بر اوخراج نبود.اوحدی مراغه ای.|| آثار و نشانه هایی که علامت آبادانی جایی بوده است. ( ناظم الاطباء ). || ملک غنیم. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).
خرابه. [ خ ِرْ را ب َ ] ( ع اِ ) طرف بینی. ( از منتهی الارب ).
خرابه. [ خ ُ ب َ / ب ِ ] ( اِ ) آبی که از استخر و تالاب تراوش کند. || جویی که از استخر بجهت زراعت کنند. || نام بیخی است. ( از ناظم الاطباء ).
خرابه. [ خ َرْ را ب َ ] ( ع اِ ) مغاکچه سرین. ( از منتهی الارب ). || سوراخ سوزن. ( از ناظم الاطباء ). || ج ِ، خارب. ( منتهی الارب ).
خرابه. [ خ َ ب ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان لاهیجان بخش حومه شهرستان مهاباد. واقع در 46هزارگزی باختر مهاباد و 11هزارگزی خاور شوسه بانه به نقده. این ناحیه کوهستانی سردسیر ولی سالم و دارای 103 تن سکنه است که کردی زبانند. دهکده مزبور از رودخانه آواجیر مشروب میشود و محصولاتش : غلات ،توتون ، حبوبات است. اهالی بکشاورزی و گله داری گذران میکنند و از صنایع دستی زنان جاجیم می بافند. این ده راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).
خرابه. [ خ َ ب ِ ] ( اِخ ) دهی است ازدهستان برادوست بخش سومای شهرستان ارومیه. واقع در 24500گزی جنوب خاوری هشتیان و 13هزارگزی شمال ارابه رو نازلو به سرو. خرابه ناحیه ای است واقع در دره و سردسیر و دارای 153 تن سکنه که کردی زبانند. آب آن از چشمه و محصولاتش : غلات و توتون می باشد و اهالی آن بکشاورزی و گله داری گذران میکنند و از صنایع دستی جاجیم می بافند. این دهکده راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).