آراپخا. آراپْخا از شهرهای باستانی آشور. آراپْخا را کرکوک امروزی در شمال عراق دانسته اند. آراپخا از شهرهای مهم تجاری آشور بود. آراپخا الگویی بین النهرینی داشت و ساختار شهر از زیگورات مرکزی، معابد خدایان، بازار، بخش مسکونی شهر، ارک شهر، کاخ های سلاطین و حصار و پادگان شهر شکل می گرفت. خیابان اصلی شهر از دروازۀ اصلی شهر آغاز شده و پس از گذر از بازار به میدان شهر و زیگورات می رسید.
معنی کلمه آراپخا در ویکی واژه
از نواحی ثابت شده محل زیست هوریان در مشرق دجله در ناحیه کرکوک امروزی در هزاره پ. م. آراپخا یا آراپخ از دو کلمه شکل گرفته و آرا به معنی محدوده٬ مرز یا محل زیست جماعت پِخ یا پُخ یا پَخ است.
جملاتی از کاربرد کلمه آراپخا
آشوری‌ها اصالتاً از نژاد سامی بودند و زبان آن‌ها از شاخه زبان‌های سامی و با سایر زبان‌های سامی، مانندِ عربی و عبری هم‌ریشه است. آشور در آغاز یکی از استان‌های دولت‌های سومر، اکد و بابل بود. در سال ۱۸۰۰ پ.م. فرمانروایان اولیه آشوری شهرهای آشور، اربلا (اربیل امروز) و آراپخا (کرکوک امروزی) را متحد کردند و سلسله‌های پادشاهی آشور بعد از سال ۱۴۲۰ پ.م. شکل گرفتند. چون سرزمینشان مانند بابل حاصلخیز نبود ناچار شدند که از دسترنج دیگران استفاده کنند، این بود که باج‌گیری و دست‌اندازی به سرزمین‌های دیگر را در پیش گرفتند. در نتیجه دولت آشور یک دولت حرفه‌ای جنگجو و متجاوز شد.
دولت آشور دولت مهمی بود که در خاورمیانه باستان تشکیل شد و در آغاز تابع بابل بود. در سال ۱۸۰۰ پ. م فرمانروایان اولیه آشوری شهرهای آشور، اربلا (اربیل) و آراپخا (کرکوک) را متحد کردند و سلسله‌های پادشاهی آشور بعد از سال ۱۴۲۰ پ. م شکل گرفتند.
از قرن پانزدهم پیش از میلاد آشوریان کوشیدند در ناحیهٔ آراپخا که پوششی برای مدخل‌های نامار بود نفوذ کنند. در قرن چهاردهم پیش از میلاد پس از شکستی که از طرف ادد-نیراری یکم، فاتح آشوری بر نازی ماراتاش پادشاه کاسی در بابل وارد آمد میان آشور و بابل مرزی از محل پی‌لاسکی در کرانهٔ دیگر دجله از طریق کوه آرمان به اوگارساللی تا لولوبیان کشیده شد. این عمل خطر مستقیمی برای درّهٔ دیاله ایجاد کرد.
با اینحال، به استثنای نواحی زاموآ و پارسوآ و آراپخا که آشوریان در آنجا کاملاً استوار شده بودند و در آغاز قرن هشتم پ.م. عدّهٔ کثیری بیگانه در آن می‌زیستند قدرت آشوریان در نواحی دیگر ماد نسبتاً ضعیف بود. فرمانروایی ایشان بسته به چند قلعه بود که توسط سوریان و فلسطینیان و بابلیان مسکون گشته بود و در اطراف دژها قدرت واقعی در دست پیشوایان و خداوندان دهکده‌ها که بیشترشان به عشیرت‌ها و خاندان‌های پیشین پیشوایان منتسب بودند، قرار داشت؛ و آشوریان به زور سلاح و لشکرکشی می‌توانستند از مردم مالیات وصول کنند.
دولت آشور دولت مهمی بود که در خاورمیانه قدیم تشکیل شد و در آغاز تابع بابل بود. در سال ۱۸۰۰ پ. م فرمانروایان اولیه آشوری شهرهای آشور، اربلا (اربیل) و آراپخا (کرکوک) را یکپارچه کردند و سلسله‌های پادشاهی آشور بعد از سال ۱۴۲۰ پ. م شکل گرفتند.