زاموآ

چنان‌که پیشتر دیدیم، آشور-ناصیر-پال شاهکان خرد را در زاموا باقی گذاشت و نیروهای خویش را بر ایشان ناظر کرد و پادگانی در آنجا مستقر ساخت که خراج و عوارض را وصول کنند ولی چیزی نگذشت که زاموا به صورت یکی از ایالات آشور درآمد. در وقایع سال ۸۸۲ پ.م. برای نخستین بار به اصطلاح حاکم نشین مازاموآ برمی‌خوریم. ولی ایالت زاموا شامل بخش‌های جنوبی آن کشور نمی‌گردید و ظاهراً چیزی از لشکرکشی ۸۸۰ پ.م. نگذشت که مردم آن بخش‌ها استقلال خویش را باز پس گرفتند. بعدها شلمنسر سوم پادشاه بعدی آشور، در سال ۸۵۹ پ.م. دیگر بار به سرزمین مزبور لشکرکشی کرد.

آشورناصیرپال از این نتایج راضی نبود، ولی باز کوشید تا مردم زاموآ را که در کوه‌ها پنهان شده بودند، دستگیر کند. آنگاه دژ آتلیل را که زمانی به پادشاهان کاسی تعلق داشت، احیا کرد و آن را مرکز جمع‌آوری مالیات و خراج از ایالت جدیدالتأسیس و انبار علوفه و آذوقه برای لشکرکشی‌های آیندهٔ خویش به سوی مشرق قرار داد. بعدها بخشی از مردم زاموا به شهر کلخو پایتخت جدید آشور-ناصیر-پال منتقل شدند.