الاشهر

عده اى ديگر گفته اند: اين آيات در اول ماه شوال درسال نهم هجرت نازل شده . و قهرا مقصود از چهار ماه ،شوال و ذى القعده و ذى الحجه و محرم است و اين چهار ماه با تمام شدن ماه هاى حرام تماممى شود و آنچه آنان را وادار به اين قول كرده اين ست كه گفته اند منظور از جمله (فاذاانسلخ الاشهر الحرم فاقتلوا...)، كه بعد از دو آيه ديگر است ماههاى حرام معروف يعنى ذى القعده و ذى الحجه و محرم است كه انسلاخ آن ها با انقضاء ماه هاى چهارگانه مورد بحث مطابقت مى كند، و اين قول دور از صواب و ناسازگار با سياق كلام است و قرينه مقام هم با آن مساعد نيست .

و به همين جهت قرآن اين كتاب عزيز هم در مورد دقيق ترين عهدها و هم بى اهميت ترين آنموارد با صريح ترين بيان و روشن ترين سخن از نقض عهد منع كرده ، از آن جمله فرموده : (براءة من اللّه و رسوله الى الذين عاهدتم من المشركين فسيحوا فى الارضاربعة اشهر و اعلموا انكم غير معجزى اللّه ، و ان اللّه مخزى الكافرين  و اذان من اللّه ورسوله الى الناس يوم الحج الاكبر ان اللّه برى من المشركين و رسوله فان تبتم فهوخير لكم و ان توليتم فاعلموا انكم غير معجزى اللّه ، و بشر الذين كفروا بعذاب اليم الا الذين عاهدتم من المشركين ثم لم ينقصوكم شيئا، و لم يظاهروا عليكم احدا، فاتموااليهم عهدهم الى مدتهم ، ان اللّه يحب المتقين  فاذا انسلخ الاشهر الحرم فاقتلوا المشركين حيث وجد تموهم و خذوهم و احصروهم و اقعدوا لهمكل مرصد)

و در تفسير الدرالمنثور است كه ابو داود در ناسخ خود، و ابن منذر و ابن ابى حاتم ونحاس و بيهقى در سنن خود از ابن عباس روايت كرده اند كه در تفسير آيه :( الا الذينيصلون الى قوم ...) گفته است : اين آيه را سوره برائت نسخ كرده ، آنجا كه مى فرمايد: ( فاذا انسلخ الاشهر الحرم فاقتلوا المشركين حيث وجدتموهم )

و در تفسير عياشى از زراره از ابى جعفر (عليه السلام ) روايت كرده كه در تفسير آيه شريفه (فاذا انسلخ الاشهر الحرم فاقتلوا المشركين حيث وجدتموهم ) فرمود: (اشهرحرم ) از روز قربان شروع مى شود تا دهم ربيع الاخر.