کرکو. [ ک ُ ] ( اِ ) کُرب. کُرُف. کرکوم. تلین. کپلت. کلم. کیکم. ( از جنگل شناسی ساعی ج 2 صص 207-208 ). رجوع به کرب و نامهای دیگر این گیاه شود. کرکو. [ ک ُ ] ( اِ ) نوعی از درخت افرا که در جنگلهای آلاداغ و بزداغی و کلیداغی ، واقعدر شهرستان بجنورد و جنگلهای کرانه دریای مازندران و همچنین در جنگلهای ارسباران موجود است. آن را در خراسان و بجنورد کُرکو، در منجیل آقچه قیین ، در پل سفید تُل و در کتول سیاه کرکو و در ارسباران کِکِئین می خوانند. ( از جنگل شناسی کریم ساعی ج 2 صص 207-208 ). کرکو. [ ک َ ] ( اِخ ) کرکوی. کرکویه نام شهری است به سیستان. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به کرکوی و کرکویه شود. کرکو. [ ک َ ] ( اِ ) به لغت اهل کرمان ، خربزه کوچک نارس باشد. ( ناظم الاطباء ). کرکو. [ ] ( اِ ) اسم شیرازی بطیخ فج است که با تخم می خورند مانند قثا. ( فهرست مخزن الادویه ).
معنی کلمه کرکو در فرهنگ فارسی
دهی است از بخش میانکنگی شهرستان زابل واقع در ۳ کیلومتری باختر ده دوست محمد . جلگه و گرم و معتدل دارای ۳۱۱۷ تن سکنه محصول غله صنعت دستی قالیچه بافی . ( اسم ) ۱ - کرب ۲ - کی کف . ۳ - یکی از گونه های افرا که بنام افرای ماهون نامیده می شود . اسم شیرازی بطیخ فج است که با تخم می خورند مانند قثا
معنی کلمه کرکو در دانشنامه عمومی
کرکو (دهانه). کرکو یک دهانه برخوردی در ماه است. این دهانه ۳ دهانه اقماری دارد.
جملاتی از کاربرد کلمه کرکو
لنین در ۱۸۷۲ به مستعمره فرانسه تبدیل شد. این کشور در ۱ اوت ۱۹۶۰ از فرانسه زیر نام داهومی اعلام استقلال کرد. در ۱۹۷۲ یک دولت دیکتاتوری مارکسیست لنینیست در بنین برآمد و به حکومت نظامیها در بنین پایان داد. رهبر این حکومت ماتیو کرکو بود.
تپه کرکو مربوط به دوره اشکانیان - دوره ساسانیان است و در شمال شرقی شهرستان زابل و در بخش مرکزی شهرستان هیرمند واقع شده و این اثر در تاریخ ۱ اردیبهشت ۱۳۴۵ با شمارهٔ ثبت ۵۳۵ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
سورو آپیتی، هوبرت ماگا و ژوستین آهومادگبه که هر یک بخشی از کشور را نمایندگی میکردند صحنه سیاسی بنین را در دست داشتند. پس از آنکه خشونتها به خدشهدار شدن اعتبار انتخابات ۱۹۷۰ منجر شد این سه چهره سیاسی برای تشکیل یک شورای ریاستجمهوری به توافق رسیدند. در سال ۱۹۷۲ این شورای ریاستجمهوری با یک کودتای نظامی تحت رهبری ماتیو کرکو سرنگون شد. کرکو حکومتی مارکسیستی را مستقر کرد و در سال ۱۹۷۵ بنین را جمهوری خلق بنین نامید.
یک دولت موقت در سال ۱۹۹۰ تشکیل شد و راه را برای بازگشت نظام چندحزبی هموار کرد. قانون اساسی جدید با همهپرسی در دسامبر ۱۹۹۰ به تصویب رسید. نام رسمی بنین برای کشور حفظ شد که به جمهوری بنین تبدیل شد. در انتخابات ریاست جمهوری در مارس ۱۹۹۱، نخستوزیر نیسفور سوگلو، کرکو را شکست داد و ۶۷٫۷ درصد آرا را به دست آورد. کرکو نتیجه را پذیرفت و دفتر را ترک کرد. او با شکست دادن سوگلو در انتخابات بعدی در مارس ۱۹۹۶ دوباره رئیسجمهور شد و در عین حال تمام ارجاعات به مارکسیسم و الحاد را کنار گذاشت و به مسیحیت انجیلی تبدیل شد. بازگشت او به قدرت مستلزم احیای یک رژیم مارکسیست-لنینیستی در بنین نبود.
این بنا و همچنین آثار تختهپل در شهرستان هیرمند، در روستای کرکو و در کنار روستای کریم کشته قرار دارد. تختهپل، پل آجری بودهاست که به نوشتهٔ استخری، راه زرنگ و هرات را به هم متصل میکردهاست.
کرکو در انتخابات سال ۱۹۹۶ به قدرت رسید و پیروزی خود را در سال ۲۰۰۱ نیز تکرار کرد. انتخابات سال ۲۰۰۱ انتخاباتی ناسالم بود و منجر به آن شد که نفرات دوم و سوم انتخابات در دور اول در دور دوم انتخابات را تحریم کنند و کرکو با ۸۴٪ آرا برندهٔ انتخابات شود. در مارس ۲۰۰۳ ائتلاف حاکم در انتخابات پارلمان به پیروزی چشمگیری دست یافت. بنا بر گفتهٔ منابع بیطرف درصد شرکت کنندگان در انتخابات به شکل معناداری پایین بود اما تقلب انتخاباتی چشمگیری مشاهده نشد. اپوزیسیون این انتخابات را اگر چه مخدوش ندانست اما بدان اعتراض کرد. در انتخابات سال ۲۰۰۶ میلادی یایی بونی به عنوان رئیسجمهور بنین برگزیده شد.
پوشش گیاهی منطقه به دو بخش مرتعی و جنگلی میتوان دید. در بخش پوشش مرتعی که در دامنهٔ جنوبی منطقهٔ اولنگ گسترش دارند، اغلب گونهها شامل، گراسهای چند ساله از جمله استیپا، فستوکا، برموس و اگروپایرون بههمراه درمنه، چوبک، کلاه میرحسن وسالویا و… قابل مشاهده است اما در بخش شمالی منطقهٔ اولنگ که شامل جنگلهای خزری است و از مهمترین گونههای جنگلی منطقه میتوان در دو بخش درختان و درختچهها به مواردی چون بلوط، ممرز، افرا، شیردار، ولیک، ازگیل، کرکو و … اشاره کرد.