کرمل
معنی کلمه کرمل در فرهنگ فارسی
جملاتی از کاربرد کلمه کرمل
به عنوان بخشی از کمپین خود برای آوردن فرهنگ به حیفا، شهردار آبا هوشی ساختمانی در کوه کرمل را در اختیار هنرمند مانه-کاتز قرار داد تا مجموعه یهودیکای خود را که اکنون یک موزه است، در آن جای دهد. خانه و استودیوی سابق هنرمند هرمان استراک اکنون موزه هرمان استراک است. باغ وحش آموزشی حیفا در پارک گان هاعم مجموعه کوچکی از حیوانات از جمله خرس‌های قهوه‌ای سوری را در خود جای داده که اکنون در اسرائیل منقرض شده‌اند. در داخل باغ وحش، مؤسسه زیست‌شناسی خانه پینهاس قرار دارد. در نزدیکی حیفا، در کرمل، "های-بار" ("حیات وحش") شمالی توسط سازمان پارک‌ها و ذخایر اسرائیل اداره می‌شود که هدف آن پرورش و معرفی مجدد گونه‌های منقرض شده از اسرائیل مانند گوزن زرد ایرانی است.
دانشگاه حیفا (در عبری: אוניברסיטת חיפה) یکی از دانشگاه‌های اصلی اسرائیل است. دانشگاه حیفا دانشگاهی دولتی است و در کنار شهر ساحلی حیفا و بر روی قله تپه‌های کرمل قرار دارد.
شوقی افندی اقدامات فراوانی در احداث و توسعه مرکز جهانی بهایی را در منطقه حیفا-عکا انجام داد. وی آرامگاهی زیبا بر مزار باب ساخت و باغهایی گسترده در اطراف مزار باب در دامنه کوه کرمل و آرامگاه بهاءالله معروف به روضهٔ مبارکه در خارج شهر عکّا طراحی و ایجاد نمود. او همچنین ساخت آرشیو بین‌المللی بهائی (دارآلاثار) را که اولین ساختمان از مجموعه ساختمانهای مرکزی اداری بهائی در دامنه کوه کرمل در حیفا بود به اتمام رساند.
امکانات پزشکی حیفا در مجموع دارای ۴,۰۰۰ تخت بیمارستانی است. بزرگترین بیمارستان، بیمارستان دولتی رامبام است که ۹۰۰ تخت دارد و در سال ۲۰۰۴، ۷۸,۰۰۰ پذیرش داشته است. مرکز پزشکی بنای زیون و بیمارستان کرمل هر کدام ۴۰۰ تخت دارند. سایر بیمارستان‌های شهر شامل بیمارستان ایتالیایی، بیمارستان الیشا (۱۰۰ تخت)، مرکز پزشکی هورف (۳۶ تخت) و رامات مارپ (۱۸ تخت) هستند. حیفا دارای ۲۰ مرکز سلامت خانواده است. در سال ۲۰۰۴، در مجموع ۱۷۷,۴۷۸ پذیرش بیمارستانی انجام شده است.
دشت ساحلی اسرائیل (به عبری: מישור החוף) یک دشت ساحلی در امتداد ساحل دریای مدیترانه اسرائیل است که از شمال تا جنوب به طول ۱۸۷ کیلومترامتداد دارد. این دشت در شمال باریک و در جنوب به‌طور قابل توجهی وسیع تر می‌شود و به جز بخش کوتاهی که کوه کرمل تقریباً که تا دریا می‌رسد، پیوسته‌است. دشت ساحلی اسرائیل از شرق به غرب با مناطق مرتفع جلیل، دره جیزرائیل، رشته کوه کرمل، کوه‌های سامری، تپه‌های یهودا و کوه‌های نگب هم‌مرز است.
بیت العدل اعظم همچنین به توسعه مرکز جهانی اداری و روحانی آئین بهائی توجه دارد و کار حفاظت و زیباسازی آرامگاه‌های بهاءاللّه، باب و سایر اماکن تاریخی بهائی در حیفا و عکا را که از زمان عبدالبهاء آغاز شده ادامه می‌دهد. بیت العدل اعظم در سال ۱۳۶۲ ه.ش (۱۹۸۳ میلادی) به ساختمان دائمی خود (دارالتشریع) در کوه کرمل نقل مکان کرد. در سال ۲۰۰۱، با افتتاح ساختمان دارالتبلیغ بین‌المللی، ساختمانهای اداری اطراف ساختمان بیت العدل اعظم تکمیل شد. پروژه دیگری که در سال ۲۰۰۱ تکمیل شد ساخت ۱۹ طبقه باغ در بالا و پایین آرامگاه باب در کوه کرمل بود.
میرزا مهدی در سال ۱۲۲۳ در تهران به دنیا آمد و لقب غصن اطهر را داشت. او در سن ۲۲ سالگی در ۲ تیر ۱۲۴۹ در عکا در اثر سقوط از نورگیر سقفی زندان، در حالی که مشغول مناجات بود، جان داد. مرگ او از این نظر در آیین بهائی حائز اهمیت است که بهائیان باور دارند که بهاءالله پیشنهاد درمان به او داد، اما او به امید پایان دادن به حبس بهائیان ترجیح داد که نپذیرد جان دهد.[نیازمند شفاف‌سازی] میرزا مهدی در نهایت در کنار مادر، در باغ‌های بهائی کوه کرمل در حیفا نزدیک خواهر و برادر خود دفن شد.
اولین گامی که شوقی افندی در ایجاد مرکز اداری بهائی برداشت، خرید زمینی در کوه کرمل در مجاورت مرقد باب بود که پیکر بهیه‌خانم در آن زمین به خاک سپرده شد. او سپس بقایای پیکر میرزا مهدی و نواب را نیز در دسامبر ۱۹۳۹ به این زمین منتقل نمود. این مقابر اکنون در باغ‌های بهائی، در سراشیبیی پایین ساختمانهای بهایی در قوس کوه کرمل قرار دارند. شوقی افندی همچنین ترجمهٔ «تاریخ نبیل»، مطالع‌الانوار، را در سال ۱۹۳۲ به پایان رساند و آن را به بهیه‌خانم تقدیم کرد.
حیفا میزبان دو دانشگاه معتبر بین‌المللی و چندین داشکده است. دانشگاه حیفا، که در سال ۱۹۶۳ تأسیس شد، در بالای کوه کرمل قرار دارد. این پردیس توسط اسکار نیمایر، معمار برازیلیا و مقر سازمان ملل متحد در نیویورک، طراحی شده است. طبقه بالای برج ۳۰ طبقه اشکول، چشم‌اندازی پانورامیک از شمال اسرائیل ارائه می‌دهد. موزه هخت، با مجموعه‌های مهم باستان‌شناسی و هنری، در پردیس دانشگاه حیفا قرار دارد.
جسد باب و انیس که با او تیرباران شده‌بود در خندقی انداخته شد. این کار جاستین شیل نماینده وقت انگلیس در ایران را بر این داشت که در نامه‌ای به نخست‌وزیر انگلستان این عمل را وحشیانه بنامد. در عین حال منابع بابی می‌گویند که جسد باب با تلاش سلیمان‌خان شمع‌آجین به تهران منتقل شده و در مکانی مخفی در امامزاده حسن دفن شد. ازلیان معتقدند جسدش در همان‌جا مانده‌است. از سوی دیگر منابع بهائی معتقدند باقی‌مانده‌های جسد با دستور بهاءالله از امامزاده حسن خارج شده و برای ۵۰ سال مخفیانه از جایی به جای دیگر برده شده و سرانجام در دامنه کوه کرمل مشرف به شهر حیفا در مقام اعلی دفن شده‌است.