اسم: ماه تابان (دختر) (فارسی) (طبیعت، کهکشانی) (تلفظ: m.-tābān) (فارسی: ماهتابان) (انگلیسی: mah-taban) معنی: ترکیب دو اسم ماه و تابان ( زیبا و روشن )، آن که چهره اش مثل ماه تابان است، ( به مجاز ) زیبارو، ماه درخشان و نورانی
معنی کلمه ماه تابان در دانشنامه اسلامی
[ویکی اهل البیت] ماه تابان (قمر السلطنه). این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است نیکوکار و شاعر. ملقب به قمرالسلطنه. مادرش نوش آفرین خانم، دختر بدرخان زند و خود وی همسر میرزا حسین خان سپهسالار بود. قمر السلطنه زبان فرانسه و ترکی استانبولی را به خوبی می دانست و در شعر و ادب مهارت داشت. او دو بار به حج مشرف شد و موقوفات زیادی برای مصارف خیریه بر جای گذاشت. از جمله نیمی از درآمد املاک خویش را وقف روشنایی بقاع متبرکه و نیم دیگر را وقف هزینه تحصیلی طلاب نجف نمود. از آثار وی: دیوان شعر.
جملاتی از کاربرد کلمه ماه تابان
درآن دشت مردان فراوان بدند به رخسار چون ماه تابان بدند
آلبوم ماه تابان به خوانندگی سعید شاهری و آهنگسازی استاد علی خشتی نژاد از آثار او در موسیقی سنتی است.
یکی ماه تابان به بالا چو سرو به تن کوهپیکر میان همچو غرو
بفرمود اختران را ماه تابان کز آن منزل شوند آن شب شتابان
ای دریغ از آنچه کردی ای دریغ ماه تابان را نهان کردی به میغ
بود امشب مجلس ما را و ما را تا به روز شمع رخشان در میان و ماه تابان در کنار
کی برآید ماه با خورشید عالمتاب او گر زند بر ماه تابان طعنه ای در خور زده
روی زیبای تو گر بر ماه تابان بگذرد شرم دارد از رخت افتان و خیزان بگذرد
مهر اگر دعوی کند کز ماه رویش بهتر است یک شب او را روبهرو با ماه تابان میکنم
از جاه تو رشک باد هر ساعت بر چرخ بلند ماه تابان را
بر حال یغما ای ماه تابان علی بنما نگاهی از لطف بی چون علی