ماوا

ترسم از مهمانی خولیسرت را در تنور روی خاکستر به طبخ منزل و ماوا شود

آرزوی «جنة الماوی » برون کردم ز دل جنتم این بس که بر خاک درت ماوا کنم

نیست خوشدل، شودش گرچه به جنت ماوا نیست خرم، شودش گرچه به فردوس وطن

گرفتش دل ازین دیر پرآشوب به جنت کرد ماوا میر مؤمن

گر آهنگ حضر کردم تو بودی منزل و ماوا و گر عزم سفر کردم تو بودی هادی و رهبر

اعدای تو را به روز محشر ماوا نبود به جز جهنم

روح به زندان گرفته بهر چه ماوا

سودای تو تا در سر من ماوا کرد سرهای سران میل سوی سودا کرد

برطرف بستان جا مکن در پای گل ماوا بکن با سرو هم بالا مکن شاخ گیا را بیش ازین

مسیحاسان در آنجا کرده ماوا همه هر یک به خوبی صد مسیحا