پای کشان

مرد درگاه و سراپرده عزت نبود هرکه دامن به سر پای کشان می‌آید

گردن کشان بحضرت تو هم نمی رسند من پیرسست، پای کشان تا کجا رسم؟

هر که ترا دید صدرخانه گرفته پای کشان آردت ز صدر بدهلیز

در پای کشان ز ناز دامان گشتند به سوی او خرامان

از پای گر افتم من دور از تو به راهم آن گیسوی در پای کشان را چه فتادست