ناکرده کار

معنی کلمه ناکرده کار در لغت نامه دهخدا

ناکرده کار. [ ک َدَ / دِ ] ( ص مرکب ) آنکه بر حقیقت کار هیچ اطلاعی نداشته باشد. ( آنندراج ). آنکه کاردان و کارآزموده و تجربه کار نباشد. ( ناظم الاطباء ). ناآزموده. نامجرب. کارناکرده. نکرده کار. ناشی. ناوارد به کار :
چسان کار بگشاید از روزگار
به ناکرده کاری فتاده ست کار.ملاطغرا( از آنندراج ).- امثال :
ناکرده کار رامبر به کار.

معنی کلمه ناکرده کار در فرهنگ عمید

آن که کاردان و کارآزموده نباشد، ناشی، بی تجربه.

معنی کلمه ناکرده کار در فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه کار آزموده و مجرب نیست بی تجربه ناشی : چسان کار بگشاید از روزگار بنا کرده کاری فتا دست کار .

جملاتی از کاربرد کلمه ناکرده کار

که مردن نکوتر ز ناکرده کار گذشتن چنین بر در شهریار
که ای ناکرده کار این چیست سستی؟ نکشته خصم، فارغ دل نشستی
و دیگر که بر خیره ناکرده کار نشایست رفتن بر شهریار
همی بازگردی به ناکرده کار زمانی در این رزمگه پای دار
لاف بر ناکرده کار خودمزن از کنم یا کرده ام کم گوسخن