ماه منظر

کجاست حضرت عباس ماه منظر تو کجاست قاسم و چو نشد علی اکبر تو

نکرد یاد من و یادگار داد مرا خیال آن صنم ماه منظر آتش و آب

نتافت ماه ز برجی که سرو قامت بود نرست سرو زباغی که ماه منظر شد

حباب سبز چه رنگ است شب ز نور چراغ؟ نموده است همان رنگ ماه منظر باغ

با تیغ بر سرم تاخت آن ترک ماه منظر ماهی هلال بر کف مهری کشیده خنجر

خرامان به هر سو، بتی ماه منظر نواخوان به هر جا مهی سرو بالا

عاشقم آری و لیکن نام من عاشق مکن مرمرا ای ماه منظر مادح میرست نام

تا چشم دل به طلعت آن ماه منظر است طالع مگو که چشمهٔ خورشید خاور است

که از غلطیدن آن ماه منظر شده از برگ گل مجروح پیکر