هب

فاح نشر الحمی و هب النسیم و ترانی من فرط وجدی اهیم

نعمت الله عطای سید ماست هب بی عوض دهد وهاب

چون به صف کرب و بلا بخت و هب یار شد آمد و یار پسر احمد مختار شد

آن گه در عنایت بیفزود، گفت: لِیُبْدِیَ لَهُما ما وُورِیَ عَنْهُما مِنْ سَوْآتِهِما گفتا: عورت ایشان هم بر ایشان پیدا کرد نه بر دیگران. گفته‌اند که: آدم و ابلیس پس از آن هر دو بهم رسیدند. آدم گفت: یا شقی! وسوست الیّ و فعلت ما فعلت. ای شقی دانی که چه کردی تو با من؟! و چه گرد انگیختی در راه من؟! ابلیس گفت: یا آدم! هب انی کنت ابلستک، فمن کان ابلسنی؟ گیرم که ترا من از راه بردم، با من بگوی که مرا از راه که ببرد؟

و هب ان دارالملک ترجع عامرا و یغسل وجه العالمین من العفر