ویلنا

ربی الیجای ویلنا (ویلنا گائون) که در لیتوانی ساکن بود نیز نوشته‌های عرفانی زیادی دارد؛ ولیکن او با جنبش حسیدیم بسیار مخالف بود. با این وجود او مطالعه کابالا را ممنوع نمی‌دانست.

او از یک خانواده اشرافی در استان کوستروما، در یک سپاه پیاده نظام فقط اشراف زاده تحصیل کرد. در ۲۵ ژوئن ۱۷۹۳، با درجه پوروتچیک (ستوان)، به هنگ ۱۰ اینگرمانلندسکی هوسار پیوست. در ۳۱ ژوئیه ۱۷۹۴ در زیر دیوارهای ویلنا ، در نبرد بین روسیه و کشورهای مشترک المنافع لهستان-لیتوانی غسل تعمید آتش دریافت کرد. او در همان سال به کاپیتانی ارتقا یافت. در ۲ دسامبر ۱۸۰۵، در هنگ ۱۶ تور دراگون، او در نبرد استرلیتز جنگید. در ۲۹ ژوئن ۱۸۰۶ اکنون فرمانده همان هنگ، در مولداوی و والاچیا جنگید. او همچنین در جنگ روسیه و عثمانی ، به ویژه در محاصره بریلوف، متمایز شد.

پس از آزادی از ریونه، الیعزر و ابراهیم لیدوسکی و پاشا (اسحاق) رایشمن، به این نتیجه رسیدند که در لهستان هیچ آینده‌ای برای یهودیان وجود ندارد. آن‌ها تعدادی صنعتگر را به رومانی فرستادند تا راه فراری پیدا کنند. پس از اینکه گروه آبا کاونر به گروه ویلنا پیوست و این دو گروه پس از الحاق همراه با رهبری ایچاک کوکرمن که سازمان مبارزه با یهودی‌های شورشی لهستانی را از اوت ۱۹۴۴ تا ژانویه ۱۹۴۵ رهبری کرده سازمانی تشکیل دادند.آنها با تلاش‌های مشابه به رهبری بریگاد یهود و در نهایت هاگانا (ارتش‌های مخفی یهودی در فلسطین) پیوستند.