زین العابدین

و امیر یوسف سلطان معتصم را که پسر زین العابدین بن سلطان ابوالفوارس جلال الدین شاه شجاع بن امیر مبارزالدین محمد مظفر بود، از دختر سلطان معزالدین اویس بهادرخان بن امیر حسن، و او در زمانی که حضرت صاحب قرانی آن ممالک را مسخر فرمود، او به جانب شام گریخته بود و بعد از وفات حضرت [صاحب] قرانی، دیگر باره به تطمیع جماعتی از افراد الناس به خوزستان آمد و با شیخ‌زاده که داروغای هویزه بود، او را مصافی واقع شد و شکست یافته از آنجا پناه به امیر[محمود] ساکی که از مشاهیر احشام لر دودانگه بود، برد و بار دیگر غلبه سوار و پیاده جمع کرده بر سر دزفول آمد.

ز زین العابدین و باقر و صادق رسم جایی بارشاد ائمه قابل قرب خدا باشم

ناوبات باکیات خلف زین العابدین یا ولی المؤمنین

نظر کن به معاویه پسر یزید پلید که بعد از آنکه پدر او به جهنم واصل شد، خلایق به او بیعت کردند چون چهل روز از خلافت او گذشت روز جمعه به منبر برآمد بعد از حمد الهی و درود بر حضرت رسالت پناهی گفت: ای مردمان بدانید که بدن من جز پوستی و استخوانی نیست و طاقت آتش جهنم ندارد و ای قوم آگاه باشید که امر خلافت به من و آل ابوسفیان نسبت ندارد و هر که امام به حق واجب الإطاعه می خواهد باید به نزد امام زین العابدین که دخترزاده پیغمبر خداست برود و با او بیعت کند، که اوست سزاوار خلافت این بگفت و از منبر به زیر آمد و به منزل خود رفته در به روی خلایق بست و دیگر از خانه بیرون نیامد تا به عالم آخرت پیوست.

از نظر تاریخی شاه فرج‌الله در عصر حکمرانی سعد بن زنگی از اتابکان فارس در شیراز، سکونت داشته‌است، به دلیل اختلافاتی با وی از شیراز جلای وطن کرده و در قصبه دوراهک (امروزه از روستاهای شهرستان دیر استان بوشهر می‌باشد) متوطن می‌شود. و بعدها در دامنه کوه درنگ مدفون می‌شود. وی جد اعلای بیشتر سادات منطقه بخصوص سادات کاکی و دشتی می‌باشند و نسب او به امام سجاد؛ زین العابدین (ع) می‌رسد.

از فرماندارانی که در سلطنت زندیه به یزد آمده‌اند، از زین العابدین خان بافقی و بعد از او عبدالرحیم خان بافقی، فرزندان محمد تقی خان بافقی نام برده شده‌است. عبدالرحیم خان بافقی به‌آبادی و عمران میل زیادی داشت و مزرعه رحیم آباد را که جزء حومه یزد است، احداث نمود. همچنین مدرسه عبدالرحیم خان که اکنون با عنوان دبستان همت است، از بناهای اوست. او در سال ۱۲۰۱ ه‍.ق درگذشت. در سال ۱۳۰۹ ه‍.ق لطفعلی خان زند (آخرین جانشین کریم خان زند) پس از واقعه ایرج، به لار رفت و چون نتیجه‌ای نگرفت عازم راور کرمان گردید، و چون حاکم کرمان قصد دستگیری او را داشت از طریق لوت و چهل پایه و نای بند خود را به طبس رساند.

پس پیر بوالفضل شیخ را بوعبدالرحمن سلمی شد و خرقه از وی فراگرفت و شیخ عبدالرحمن سلمی از دست ابوالقسم نصرآبادی و او از دست شبلی و او ازدست جنید و او از دست سری سقطی و او از دست معروف کرخی و او از دست جعفر صادق و او از دست پدر خویش محمد باقر و او از دست پدر خویش علی زین العابدین و او از دست پدر خویش امیرالمؤمنین حسین و او از دست پدر خویش امیر المؤمنین علی بن ابی طالب رضی اللّه عنهم اجمعین و او از دست محمد مصطفی صلوات اللّه و سلامه علیه چون شیخ ما خرقه گرفت پیش بوالفضل حسن آمد بوالفضل گفت اکنون تمام شد. با میهنه باید شد و خلق را بخدای تعالی خواند و پند داد.

*جلدهای سوم و چهارم کتاب گیتی نامک، به دلایل نامشخصی هنوز منتشر نشده‌اند. این در حالیست که زین العابدین مرتضویان فارسیانی، مدیر انتشارات اطلاعات، در مصاحبه با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) که در ۲۲ تیر ۱۳۸۸ و بعد از مرگ امان‌الله قرشی منتشر شد، اعلام کرد که جلد سوم از مجموعه چهار جلدی گیتی نامک، به زودی منتشر می‌شود که در آن تا حدی به رشته اسامی گیتایی در جهان پرداخته می‌شود. بحثی که تاکنون در جهان مطرح نشده‌است.

اصل دوم متمم قانون اساسی معروف به اصل طراز در دوره دوم مجلس شورای ملی اجرا شد. در این دوره آخوند خراسانی و ملا عبدالله مازندرانی ۲۰ نفر از مجتهدین به مجلس معرفی می‌شوند و در نهایت حاجی میرزا زین العابدین قمی، به اتفاق آراء و آقا سید ابوالحسن اصفهانی و حاجی میر سید علی حائری و آقا سید حسن مدرس قمشه ای و حاجی امام جمعه خوئی، به حکم قرعه، به عنوان مجتهدین ناظر بر مجلس انتخاب شدند.

مروی است که حضرت امام زین العابدین علیه السلام به خادم خود فرمود: «اندکی دست نگاه دارد تا فقیر دعا کند، که دعای سائل فقیر رد نمی شود» و خادم را می فرمود که «چون به سائل چیزی دهی بگو دعا کند» و نیز مروی است که «هرگاه فقرا را چیزی دهید یاد دهید ایشان را که شما را دعا کنند، که دعای ایشان در حق شما مستجاب می شود و در حق خودشان مستجاب نمی شود» و آنچه بعضی از عرفا گفته اند که توقع دعا از فقیر مکنید به جهت اینکه آن یک نوع مکافاتی است خلاف طریقه ائمه علیه السلام و اعتباری ندارد.

رهنمای خلق عالم هست زین العابدین باقر است از بعد او، وز بعد باقر جعفر است