جابلسا

بهر منزل که فرمائی بدیده چه جابلقا چه جابلسا بیابم

کواکب خشت ایوانش فلک اجری خورخوانش به زیر خط فرمانش چه جابلقا چه جابلسا

ای پسر، بنگر به چشم دل در این زرین سپر کو ز جابلقا سحرگه قصد جابلسا کند

ملک فضلون که گسترده است فضل او وجود او ز جابلقا بجابلسا ز جابلسا به جابلقا

چوازقید هوارستی چه سلطانی چه درویشی چو دل با دوست پیوستی چه جابلسا چه جابلقا

نرسیده هنوزها، به الف کاو رسیده بود به جابلسا

اختر برج شرافت میرزا سید حسین آنکه صیتش مرز جالقا و جابلسا گرفت

پس چون یک عالم از عوالم مختلف عالم ملکی است چندین نوع ملایکه‌اند هریک بصفتی و خاصیتی دیگر مخصوص بنگر تا در عالمهای دیگر چه انواع و اصناف خلق باشد از انسان و حیوان و بری بحری و از اصناف جن و شیاطین و ابالسه و مرده و غیلان و نسناس و اهل جابلقا و جابلسا و یأجوج و مأجوج و دیگر اصناف که در قصص برشمرند و از انواع حوران و وصیفتان و غلمان و و لدان و اجناس مختلف از نباتات و حیوانات و جمادات و معادن و اجسام کثیف و لطیف و بسیط و مفرد و مرکب و عناصر و انواع نور وظلمت و جواهر و اعراض و الوان و طبایع و طباع و خواص و صفات و نتایج و اشکال و هیات و صور و معانی و اسرار و لطایف و حقایق و حواس ظاهر چون سمع و بصرو شم و ذوق و لمس وحواس باطن چون عقل و دل و سر و روح و خفی وقوای بشری چون قوت متخیله و متوهمه و متفکره و متذکره و حافظه و مدبره و حس مشترک واز نوع دیگر قوت جاذبه و ماسکه و هاضمه و دافعه و دیگر قوای عمله که شرح آن در تشریح توان یافت.

سخن گرراه دین گویی چه سریانی چه عبرانی مکان کزبهر حق جویی چه جابلقا چه جابلسا

چو زاغ شب به جابلسا رسید از حد جابلقا برآمد صبح رخشنده چو از یاقوت عنقائی