درازدستی

نماند شوکت شاهان کسی نمی داند درازدستی حسنی که می رباید تاج

اگر چه خط رقم عزل خواند درگوشش درازدستی مژگان او بجاست هنوز

رسوم فقر و توکل درازدستی نیست نشسته ایم که خرما در اوفتد ز نخیل

کشیده دار عنان درازدستی را که دور حسن تو پا در رکاب می‌بینم

درازدستی بختم نگر که بر در شاه نشان جبهه کنم سجده گاه هفت اقلیم

درازدستی حرص و فراخ گامی سعی به تنگ گیری قسمت چه می تواند کرد؟

مستی و طرفه مستیی هستی و طرفه هستیی ملک و درازدستیی نعره زنان که الصلا

مباد دست کس کند با دو طره ات، درازدستی

از دامن او مرا بآن زلف ترا کوته‌دستی و درازدستی تا کی

کو بخت آنکه چنیم سیبی ز بوستانت کز آستین کوته ناید درازدستی