توپخانه

یگان‌های گروه ۴۴ توپخانه. گروه ۵۵ توپخانه نزاجا و گروه توپخانه و موشکی ۱۵ خرداد نزسا در این شهر پادگان دارند. پادگان هوانیروز جنوب شهر است که دوره خلبان نفرات غیرنظامی دارد.

در بدخشان در مجموع ۲۱ مکان باستانی راجستر شده توسط وزارت اطلاعات و فرهنگ وجود دارد که در شهر فیض آباد و هشت شهرستان دیگر واقع می‌باشند. از بعضی مکان‌های معروف آن: پلخشتی دریای کوکچه، خرقه مبارک، آرامگاه‌های میریاری بیگ، میرغیاث‌الدین و حکیم ناصرخسرو بلخی، ۵۷ مناره شهرستان بهارک، توپخانه شهرستان زیباک، بالاحصار اشکاشم و قلعه پنج نام برد.

در مسیر طولانی و جهت دید توپخانه برای چرخش زمین، بر اساس نیروی کوریولیس می‌باشد. این مثال‌ها جزئیات بیشتری را در زیر شرح می‌دهد.

درحالیکه اشتوگ نوعی توپ خودکششی تلقی می‌شد، مشخص نبود در کدام بخش از نیروی زمینی به کار برده خواهد شد. نه قوای زرهی و نه واحدهای پیاده هیچ‌کدام از آرایش‌های لازم جهت به‌کارگیری اشتوگ برخوردار نبودند. نهایتاً تصمیم بر آن شد که از این خودروی جدید در بخش توپخانه استفاده شود. زره‌پوش‌های اشتوگ با اصول رزم خاص خود در غالب گردان سازمان یافتند. پشتیبانی پیاده‌نظام با آتش مستقیم وظیفه اصلی این زره‌پوش‌ها تلقی می‌شد.

ارهارت میلش روز ۳۰ مارس سال ۱۸۹۲ در ویلهلمس‌هافن زاده شد. پدرش یک داروساز یهودی بود. میلش پس از اتمام دوران مدرسه، سال ۱۹۱۰ داوطلب خدمت در نیروی دریایی امپراتوری آلمان شد که ظاهراً به جهت تبار یهودی، با آن موافقت نگردید. بدین شکل به هنگ ۱ توپخانه صحرایی در کونیکسبرک در پروس شرقی پیوست. پس از فارغ‌اتحصیلی از دانشکده جنگ آنکلام، سال ۱۹۱۱ با درجه ستوان دوم به سلک افسران نیروی زمینی امپراتوری آلمان درآمد.

در ۴ سپتامبر ۱۹۸۰–۱۳ شهریور ۱۳۵۹ عراق مدعی شد توپخانه ۱۷۵ میلیمتری ایران اقدام به کوبیدن شهرهای مسکونی مرزی عراق نموده است. عراقیها این را شروع یک جنگ دانستند و صدام در ۱۷ سپتامبر یا ۲۶ شهریور اقدام به لغو عهدنامه ۱۹۷۵ الجزایر نمود و اعلام کرد که تمام شط العرب متعلق به عراق است.

آی‌اس‌یو-۱۲۲ (به روسی: ИСУ-122) یک توپخانه خودکششی ساخت شوروی بود که در طول جنگ جهانی دوم بیشتر در نقش ضد تانک استفاده می‌شد.

زانداز چنبر ونای و ز بیم مشت و چانه سر سودمی نیارم در پای توپخانه

در ۱۷ ژوئیه ۱۸۹۴ (میلادی) در خانواده‌ای مذهبی در شهر شارلروا بلژیک متولد شد. پس از تحصیلات مقدماتی به خدمت کلیسا درآمد. در سال ۱۹۱۴ در جنگ جهانی اول به عنوان افسر توپخانه در ارتش بلژیک مشغول خدمت شد و در آن زمان بالاترین مدال شجاعت ارتش را دریافت کرد. در سال ۱۹۲۰ (میلادی) موفق به اخذ مدرک دکترا در مهندسی راه و ساختمان شد. در سال ۱۹۲۲ به آمریکا رفت و دکترای نجوم گرفت؛ و در سال ۱۹۲۳ کشیش شد.

پس از نظم و ترتیب بخشیدن به میدان ارگ (توپخانه قدیم) در سال ۱۲۸۱ ق، ناصرالدین شاه برای ممانعت از آمد و شد مردم با چارپایانشان در میدان ارگ، دستور می‌دهد که در سال ۱۲۸۲ ق در سمت شرقی ارگ دروازه ای به خارج شهر گشوده شود بنابراین خندق شرقی ارگ را پر کرده و خیابانی عریض از دهنه بازار تا خارج شهر احداث می‌نمایند که آن را «خیابان ناصریه» نامیدند و گاهی «خیابان شمس العماره» نیز به آن گفته می‌شد.

پس از مرگ پدر در سال ۱۳۰۵، به دعوت «جعفرخان کاشانی» که مشغول ساختن عمارت سنگی تپه علیخان در سعدآباد بود به آنجا رفت و مشغول به کار نقاشی در یکی از اتاق‌های این عمارت شد. نخستین کار مستقل لرزاده را می‌توان سردر بانک شاهی (بانک تجارت فعلی) واقع در میدان توپخانه تهران دانست.