دجله
معنی کلمه دجله در فرهنگ فارسی
موضعی است در دیار عرب به بادیه
معنی کلمه دجله در دانشنامه عمومی
این رود مرز تاریخی فلات ایران است که همواره چون مرزی طبیعی میان ایران و سرزمین های غرب فلات ایران روان بوده است. با هجوم اعراب و گذر آن ها از این رود، تیسفون پایتخت ساسانیان در کناره این رود به تسخیر اعراب مسلمان درآمد.
دجله رود پرآب و بزرگی است، به گونه ای که میان بغداد و موصل کشتی هایی در آن حرکت می کنند که از نظر بازرگانی اهمیت بسیار دارد.
شکل قدیمی کلمه در یونان باستان به فرم Tigris به معنی ببر ( tiger ) از کلمه Tigrā در فارسی باستان اقتباس شده که خود آن نیز از کلمه ایلامی Tigra گرفته شده و آن نیز از کلمه سومری Idigna اقتباس شده است. کلمه سومری اصلی Idigna یا Idigina احتمالاً از id ( i ) gina به معنی «آب روان» گرفته شده است؛ که معنی آن در مقایسه با همسایه اش، فرات، که حرکت آرام آن منجر به ته نشین شدن بیشتر گل و لای و بالاتر بودن بستر آن نسبت به دجله می شود، می تواند به عنوان «رودخانه سریع» تفسیر شود. در زبان پارسی باستان هخامنشی نام این رود «تیگره» ( = آب تند و تیز ) بود که پس از تازش عرب ها به تیزپن ( تیسفون ) ، پایتخت ساسانیان و تصرف میان رودان به دلیل نبودن صدای «گ» در زبان عربی، واژه پارسی «تیگره» به ریخت «دجله» به کار رفت. این در حالی است که در زبان انگلیسی همچنان این رود را با نام اصلی آن یعنی Tigris می شناسند و واژهٔ tiger در زبان انگلیسی نیز هم ریشه با همین نام است. در زمان ساسانیان به این رود اَروَند نیز گفته می شده که همان معنی تیزرو را می دهد. در شاهنامه آمده است که: در شاهنامه 11 بار واژه اروند رود بکار رفته است از جمله در شعر زیر
• در سال ۵۳۹ پیش از میلاد، بابل ثروتمندترین شهر جهانِ آن روز به دست کوروش بزرگ تسخیر می گردد. سقوطی که با پایداری کم سپاه بابل در کرانه ساحلی رود دجله به وقوع پیوست.
دجله (ترکیه). دجله ( به ترکی استانبولی: Dicle ) شهری است در کشور ترکیه که در استان دیاربکر واقع شده است. جمعیت این شهر بر اساس سرشماری سال ۲۰۰۸ میلادی ۱۰٬۲۱۹ نفر و بر اساس برآوردهای سال ۲۰۰۹ میلادی ۸٬۲۱۱ نفر می باشد.
معنی کلمه دجله در دانشنامه آزاد فارسی
جملاتی از کاربرد کلمه دجله
اروندرود در شاهنامه چند بار بکار رفته که در آن فردوسی به رودخانه دجله اشاره دارد و زبان پارسی را زبان پهلوانی (اشاره به زبان پهلوی یا پارسی میانه دارد) مینامد: ماجرا به زمان قبل از حمله مسلمانان از عربستان به میانرودان برمیگردد که در میانرودان، بتپرستان حکومت میکردند. در آن فریدون شاه ایران، به همراه دو برادرش کیانوش و بَرمایه (که به اشتباه پُرمایه خوانده شده) از مرز اروندرود میگذرد و به سرزمین بتپرستان در میانرودان حمله میکند.
تمدن در خاورمیانه، در بین رودهای دجله و فرات و در مصر، حدود ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد شروع شد. تمدن عمده بعدی هزار و پانصد سال بعد در شمال چین زاییده شد. انتقال فرهنگ در این جوامع پیچیده «نوشتن» را ضروری کرد. البته در هیچ زمانی در دوران باستان، بیش از ۲۰ تا ۳۰ درصد مردان بالغ و تقریباً ۱۰ درصد کل جمعیت نمیتوانستند بخوانند و بنویسند.
بسکه از درددلم راه جهان مسدودست شورش دجله نیارد که ببغداد رسد
ای غاشیهٔ شوق تو بر دوش نگاهم صد دجلهٔ خون بی تو، هماغوش نگاهم
ساسانیها پنج استان غربی دجله را واگذار کردند و موافقت کردند که در امورات ارمنستان و گرجستان مداخله نکنند. در پیامد این شکست، نرسه تخت را تسلیم کرد و یک سال بعد از دنیا رفت و تخت ساسانی را برای پسرش، هرمز دوم بر جای گذاشت. آشوب در سرتاسر کشور برپا گشت، و در هنگامی که هرمز شورشهایی را در سیستان و کوشان سرکوب میکرد، در کنترل اشرافزادگان ناتوان بود و در نهایت در سال ۳۰۹ توسط بادیهنشینان عرب در یک مسافرت شکارچیگری به قتل رسید.[نیازمند منبع]
عماره (به عربی: العمارة)مرکز استان میسان در جنوب شرقی عراق است. این شهر در کنار رود دجله قرار دارد. جمعیت این شهر در سال (۲۰۰۵ میلادی) ۴۲۰٬۰۰۰ نفر بوده که مسلمان شیعه هستند. و طبق سرشماری سال ۲۰۰۸ میلادی، ۴۵۳٬۴۲۶ نفر میباشد..
نعمانیه (به عربی: النعمانية)،شهری در استان واسط در کشور عراق است که بر ساحل رود دجله و در جنوب شرقی شهر بغداد واقع شدهاست که گمان میرود نعمان سوم، این شهر را پایهگذاری کردهاست.
خشک باشد با عنانت دجله و نیل و فرات سست باشد با سنانت اژدها و شیر و پیل
دژ اردمشت (اَ دُ مُ) قلعهای استوار و بزرگ است که بر ساحل شرقی دجله و نزدیک موصل واقع شده و کوه جودی هم در جوار آن است. یاقوت حموی در معجم البلدان مینویسد: قلعه دیر زعفران هم در زیر (جنوب) آن واقع شدهاست.
گر سحاب چشم من خون بارد از غم نی عجب این عجب کآورده ای صد دجله آب از یک حباب
عرب را که در دجله باشد قعود چه غم دارد از تشنگان زرود
دوره دوم شکوفایی عصر ساسانی پس از دومین تاجگذاری قباد اول شروع میشود. قباد اول با پشتیبانی هپتالیان، یک لشگرکشی علیه رومیها آغاز کرد. در سال ۵۰۲، او ارزروم در ارمنستان را گرفت، اما خیلی زود آن را از دست داد. در سال ۵۰۳، آمِد در دجله را گرفت. در سال ۵۰۴، هونهای غربی از طرف قفقاز به طرف ارمنستان هجوم بردند که نتیجه آن یک آتشبس موقت شد، آمیدا مجدداً تحت کنترل روم درآمد و معاهده صلح هم در سال ۵۰۶ درگرفت. قباد در سال ۵۲۱/۵۲ کنترل لازستان را از دست داد، که حکمرانان آن از آن پس به رومیها وفادار بودند؛ در سال ۵۲۴/۵۲۵ تلاش مشابهی هم از طرف ایبریاییها درگرفت که باعث درگرفتن جنگی بین ایران و روم شد.
واژه واسط در زبان عربی به معنی میانی و میانگاه است. علت این نامگذاری اینست که منطقه واسط در راستای رودخانه دجله در میانه راه بغداد به بصره قرار دارد. استان واسط تا پیش از سال ۱۹۷۶ به نام استان کوت نامیده میشد.
دجله اشک از بهار شوق طغیان کرده است رازهای سینه را خاشاک طوفان کرده است
چشم من و آن روز که بینم لب دجله از رنگ علمهای تو چون لاله ستانی
وقتی که خبر آمدن خسرو به ایران با قشون رومی منتشر شد، مقام بهرام سست گردید. در سال ۵۹۱میلادی خسرو از دجله گذشت و جنگی مابین سپاه رومی خسرو و سپاهیان بهرام روی داد که طی آن بهرام شکست خورد و فرار کرد. خسرو بعد از این فتح به تیسفون رفت و تاجگذاری کرد. یکی از علل ناکامی بهرام آن بود که بیشتر بزرگان و فرماندهان سپاه با وی همدل نبودند چرا که بهرام ساسانی نبود و از دودمانی اصالتاً اشکانی برخاسته بود.
دل من ز دجلهٔ غم به کنار، بانگ می زد که توان گذشتن از ما به شما توان رسیدن
ابن الدهان در ۱۶ رجب ۴۹۴ق/۱۶ مه ۱۱۰۱م در بغداد زاده شد. نزد رُمّانی آموخت سپس به اصفهان رفت و حدیث فراگرفت. پس از این، به موصل نزد وزیر آن جمالالدین جواد رفت، در این اثنا دجله طغیان کرد و ابن الدهان که در بغداد بود، غرق شد اما زنده ماند و کتابهایش را از دست داد.
اگر که دجله پر از قایق نجات شود پس از خرابی بغداد میرسد ما را
چو بر دجله بر یکدگر بگذرند چنین تنگ پل را به پی بسپرند