خستو

چو چشمش دید جادو گشت خستو که بهتر زین نباشد هیچ جادو

احمد لیستر اندکی پیش از دستگیری فرامرز به جرم کشتن فرخشاد، از آنجا که به فرامرز بدگمان بود، بدو وعده می‌دهد که در صورتی که حقیقت را بگوید، ملک میدان تجریش را به نام وی خواهد زد، ولی با وجود حقیقت‌گویی و خستویی فرامرز نزد پدرش، در پی اختلافاتی که بعداً میانشان پدیدا آمد، احمد لیستر به خاطر لجبازی با فرامرز املاک تهران و کرج را وقف دولت می‌کند.

برفضل او گوا گذراند دل گرچه گوا نخواهند از خستو

چون شبی ماند اندر آن پستو شود از شدت تعب خستو

زبان را چو خستو شدی بند شد شود مردْ خامش چو خرسند شد

به هستیش باید که خستو شوی ز گفتارِ بیکار یکسو شوی

اگر من ز پاسخ به یک سو شوم به نادانی خویش خستو شوم

تو خستو شو آنرا که هست و یکیست روان و خرد را جزین راه نیست

دیگر فرزند اتلرد که بر تخت پادشاهی انگلستان نشست، قدیس ادوارد خستو بود.

باد بر زخمش پس از سی سال خو‌رد و کرد آه وز حدیث بی‌وزیر یک گشت خستو بر گناه

آستن چمبرلین (۱۶ اکتبر ۱۸۶۳–۱۷ مارس ۱۹۳۷) سیاستمدار اهل بریتانیا، برنده جایزه صلح نوبل و برادر ناتنی نویل چمبرلن، نخستوزیر بریتانیا، بود.

شدش خستو آن ماه و خواهش نمود نهادش کمان پیش و پوزش فزود

برگنه خستو شدن اولیتر است مرد دانا را زگفتار تباه

ادیث وسکس ( ۱۰۲۵ – ۱۸ دسامبر ۱۰۷۵) ملکه انگلستان بود. شوهر او ادوارد خستو بود که در ۲۳ ژانویه ۱۰۴۵ با او ازدواج کرد. بر خلاف بیشتر شهبانوان انگلیسی در سده ۱۰ و ۱۱ میلادی او مراسم تاج‌گذاری را انجام داد. منبع اصلی زندگی‌نامه او که به سفارش خودش نگاشته شده در زندگی نامه ادوارد یا زندگی شاه ادوارد که بقیه عمر خود را به ناچار در وستمینستر به گوشه نشینی گذرانده بود.