خرز

ریسمان و سوزنی نه وقت خرز آنچنان دوزد که پیدا نیست درز

سرانجام برای حل تنشهای مرزی، دولتهای وقت نیکاراگوئه و کاستاریکا، پیمان کانیاس - خرز را در مجالس خود امضا کردند که بر اساس آن، نیکاراگوئه الحاق گواناسکاته به کاستاریکا را به رسمیت می‌شناخت.

از باشگاه‌هایی که در آن بازی کرده‌است می‌توان به باشگاه فوتبال هرکولس، باشگاه ورزشی رئال مایورکا، باشگاه فوتبال رکریتیوو اوئلوا، باشگاه فوتبال سلتاویگو، باشگاه ورزشی تنریف، و باشگاه فوتبال خرز اشاره کرد.

روغنش در چراغ کم گردد پشتش از بار خرزه خم گردد

یا چو خری، خرزه ی او یکی منی، جوش زد از هر بن مویش منی!

از باشگاه‌هایی که در آن بازی کرده‌است می‌توان به باشگاه فوتبال پترولول پلویشت، باشگاه فوتبال مالاگا، باشگاه فوتبال خرز، باشگاه فوتبال کادیس، باشگاه فوتبال خرز، باشگاه فوتبال خزر لنکران، و باشگاه ورزشی القادسیه کویت اشاره کرد.

از باشگاه‌هایی که در آن بازی کرده‌است می‌توان به باشگاه فوتبال گرانادا، باشگاه فوتبال راسینگ سانتاندر، باشگاه ورزشی رئال مایورکا، باشگاه فوتبال لوانته، باشگاه فوتبال اودینزه، باشگاه فوتبال برشا، باشگاه فوتبال واتفورد، باشگاه فوتبال مالاگا، و باشگاه فوتبال خرز اشاره کرد.

همین خرزه کز اوست خوش روز من ز بالا نشیب آید ار چوز من

در حق سواریش به چابک زبر چرخ گفتی که فرودستی زین از بر خرزین

از باشگاه‌هایی که در آن بازی کرده‌است می‌توان به باشگاه خیمناستیک تاراگونا، باشگاه فوتبال اسپورتینگ خیخون، باشگاه فوتبال دپورتیوو لاکرونیا، باشگاه فوتبال گرانادا، و باشگاه فوتبال خرز اشاره کرد.

قنات فیض اباد در روستای ارخود از توابع باخرز، در استان خراسان رضوی قرار دارد. طول این قنات ۵۰۰۰ متر است، تعداد ۲۱۰ میله چاه دارد و عمق مادر چاه این قنات ۵۰ متر می‌باشد. دبی این قنات ۲۰ لیتر بر ثانیه است؛ که هرساله به نسبت باران سالانه تغییر می‌کند. تعداد مالکان این قنات تقریباً ۱۰۰ نفر به بالا می‌باشد و اراضی تحت کشت این قنات ۷۰ هکتار می‌باشد[نیازمند منبع].

سیف با خرزی دگر بابا کمال یافتند از فیض جود او کمال

ثنای او مشنو فیض خرز گفتهٔ او که نیست درد و جهان غیر ذات او دیار

از باشگاه‌هایی که در آن بازی کرده‌است می‌توان به باشگاه فوتبال دپورتیوو آلاوس، باشگاه فوتبال خرز، باشگاه فوتبال آژاکسیو، باشگاه فوتبال موناکو و باشگاه فوتبال المپیک مارسی اشاره کرد.

استجرود، روستایی از توابع بخش بالاولایت شهرستان باخرز در استان خراسان رضوی ایران است.

این روستا در دوازده کیلومتری شهرستان باخرز و در همسایگی روستاهای ارزنه و کردیان قرار دارد

ز بیداد فلک یارون امان بی امان جستن روز آخرزمان بی

این خاندان، احتمالاً همه منسوب به خاندان شیعی مذهب آل هندو بوده (امینی، ۴/۱۷۲) و موطن اصلی نیاکان آنان هندوجان (هندیجان کنونی)، از روستاهای پیرامون قم، بوده‌است و کلمهٔ «هندو» در نام و نسبشان نشانهٔ تبار هندی آنان نیست (مدرسی، ۲/۱۷۸؛ دانش‌پژوه، ۲۷؛ قس: مایرهوف، ۹۵؛ فروخ، ۳/۸۸). با این‌همه، چنین نیز می‌توان پنداشت که لفظ هندو در نام آن روستا، دلیل بر اقامت گروهی مهاجر هندی در آن بوده‌است. نسبت قمی (نک‍: باخرزی، ۱/۶۰۸؛ ماخروخی، ۸۰)، رازی، بغدادی و احیاناً طبرستانی که در بعضی منابع به دنبال نام آنان آمده، بی‌گمان از آن‌جاست که اعضای این خاندان به قم با دیگر شهرها مناصب دولتی داشته‌اند.

نیست در آخرزمان فریادرس جز صلاح الدین صلاح الدین و بس

گفت از این خرزه گرچه دربندم آن چنان خر نیم خردمندم