معنی کلمه حفظ در لغت نامه دهخدا
حفظ و عون خدای عزّوجل
بر سر و تنش خود و خفتان باد.مسعودسعد.از حفظ و عون یزدان در گرم و سرد دهر
بر شخص عالی تو شعار و دثار باد.مسعودسعد.و ضبط مسالک و حفظ ممالک... بسیاست منوط. ( کلیله و دمنه ). بذات خویش بحفظ خزانه جواهرقیام کرد. ( ترجمه تاریخ یمینی ).
- حفظ آبرو کردن ؛ محافظت حسن شهرت خود کردن و آن را نگاه داشتن.
- فی حفظاﷲ، او فی کنف اﷲ و فی حرزاﷲو فی ستراﷲ ؛ خدانگاهدار. خدانگهدار.
|| نگاهبانی. نگهبانی.
- حفظ سر ؛ کتمان سر. رازپوشی. پوشیدن راز.
|| از بر بکردن. ( تاج المصادر بیهقی ). از برکردن. فراگرفتن. برکردن. یاد گرفتن. ( زوزنی ). بیاد گرفتن. نگاه داشتن. [ در همین معنای از بر کردن ]. و در فارسی آنرا با شدن و کردن صرف کنند. بیاد سپردن. بخاطر سپردن. الحفظُ ضبطُالصوَر المدرکة. ( تعریفات ) :
زمانه گفته من حفظ کرد و نزدیک است
که اخترانش بر آفتاب و مه خوانند.مسعودسعد.و بحقیقت بباید دانست که فائده درفهم است نه در حفظ. ( کلیله و دمنه ). || هوشیاری. ( منتهی الارب ).
- حفظ مال ؛ چرانیدن شتران و گوسفندان را. ( منتهی الارب ).
|| ( اِ ) یاد. مقابل نسیان. || حافظه. قوه حافظه : مفاصل را تیز گرداند و حفظ را تیز کند و دل را قوت دهد. ( نوروزنامه ).