جرعه کش

تا شده نور علی جرعه کش محفل دل محفل آرای دلش سید رندانه ماست

تا که در دیر شدم جرعه کش پیر مغان در حرم طنطنه حشمت و تمکین منست

آن ساقی باقی که پی جرعه کش او خورشید قدح ساز و فلک شیشه گر آید

ز فیض جام تو جامی مدام جرعه کش است بلی نصیب بود خاک را ز کاس کرام

زمزم از حاجی و سرچشمه حیوان از خضر لب ما جرعه کش از چاه زنخدان تو بس

هر کس که هست جرعه کش جام لعل توست گر شیخ پارساست و گر رند می پرست

آن زمان، تلخی زمانه چشد باید از جام زهر، جرعه کشد

روز ازلم قرعه چو در جرعه کشی رفت زاهد تو بگویم که در این فال چه تدبیر

هرکه یک جرعه کشید از می لعل لب او آب حسرت چو صراحی بدهان باز آورد

بلکه ز جان نیز مجرد شوم جرعه کش باده سرمد شوم