نعیم

معاشر المسلمین! این سرای فانی منزل‌گاه است و گذرگاه! نگرید تا دل در آن نبندید، و آرام‌گاه نسازید، برید مرگ را بجان و دل استقبال کنید، و حیات آن جهانی و نعیم جاودانی طلب کنید، وَ ما هذِهِ الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلَّا لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِیَ الْحَیَوانُ لَوْ کانُوا یَعْلَمُونَ. تو امروز بچشم بیداری در کار و حال خود ننگری! و ساز رفتن بدست نیاری؟ تا آن ساعت که آب حسرت و دریغ گرد دیدت در آید! و غبار مرگ بر عذار مشکینت نشیند! و آن روی ارغوانی زعفرانی شود!

سیده الهام حسینی معروف به الهام حسینی (زاده ۲۵ شهریور ۱۳۶۷ در دورود)، وزنه‌بردار زن تیم ملی ایران است. وی نخستین مدال‌آور تاریخ وزنه‌برداری زنان ایران در مسابقات بین‌المللی است که در مسابقات جام نعیم سلیمان‌اوغلو در سال ۱۳۹۸ مدال برنز با مجموع ۱۹۸=۱۱۰+۸۸ دسته ۷۶ کیلوگرم را به‌دست‌آورد.

«أَ ذلِکَ خَیْرٌ نُزُلًا» یعنی اذلک الّذی ذکرت من نعیم اهل الجنّة خیر نزلا «أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ» الّتی هی نزل اهل النّار. الزّقوم ثمرة شجرة خبیثة مرّة منتنة کریهة الطّعم یکره اهل النّار علی تناوله فهم یتزقمونه علی اشدّ کراهیّة و منه قولهم: تزقّم الطّعام، اذا تناوله علی کره و مشقّة. روی انّ ابن الزبعری قال لصنادید قریش: انّ محمّدا یخوّفنا بالزّقوم و انّ الزّقوم بلسان بربرة و افریقیّة الزید و التمر. و روی انّ ابا جهل لمّا سمع ذکر الزّقوم الّذی نزل به القرآن جمع زبدا و عسلا و جعل یقول للجاریة: زقمینا فان محمّدا یتهدّدنا بالزّقوم حتّی نتزقم یستهزئ فانزل اللَّه صفة الزّقوم.

پس همچنین نفوس انسانیه بعضی چندان زنگ شهوات و چرک عالم طبیعت بر آن نشسته که جوهر آن فاسد شده و دیگر قابل اصلاح نیست و این نفس، أبدا الآباد از لقای پروردگار به مشاهده نعیم دار القرار محجوب، و در درکات عذاب مخلد می ماند و بعضی دیگر اگر چه زنگ گرفته و لیکن به این حد نرسیده و جوهر آن فاسد نشده و قابل صفا و تطهیر هست و چون از برای غرق شهوات و کثافات جسمانیه عرض عریضی است لهذا از برای این قسم از نفوس، درجات و مراتب بی حد است و این نفوس، محتاج به تطهیر و پاک ساختن هستند تا قابلیت و استعداد مشاهده و لقاء هم رسانند و پاک شدن آنها به نوعی از عقوبت و عذاب اخرویه خواهد شد و مراتب عقوبت نیز چون درجات نفوس، بی حد و نهایت است، اول آنها سکرات مرگ است و آخر سوختن به آتش جهنم، و در میان این دو گرفتاریهای عالم برزخ و انواع أهوال و شداید عرصه قیامت است.

قریش پرسیدند: از کاروان قریش خبر ده. محمد گفت آن‌ها را در «تنعیم» (ابتدای حرم است) دیدم و شتر خاکستری رنگی در پیشاپیش آن‌ها حرکت می‌کرد، و کجاوه‌ای روی آن گذارده بودند و اکنون وارد شهر مکه می‌شوند. قریش که از صدق خبر ایشان نگران و سخت عصبانی شده بودند، گفتند اکنون صدق و کذب گفتار تو بر ما روشن می‌شود. چیزی نگذشت که کاروان وارد شهر شد و «ابوسفیان» و مسافران جزئیات گزارش‌های محمد را تصدیق کردند.

موافقان تو بادند جفت ناز و نعیم مخالفان تو بادند جفت آوخ و آه

شهپر طاوس را آخر مگس ران می کنند ما به بی بال و پری زآرایش پر قانعیم

«إِنَّما کانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِینَ إِذا دُعُوا إِلَی اللَّهِ» ای الی کتاب اللَّه و رسوله، «لِیَحْکُمَ بَیْنَهُمْ» ای لیحکم النبی بینهم بحکم اللَّه الّذی امر به فی القرآن، «أَنْ یَقُولُوا سَمِعْنا» قول النبی، «وَ أَطَعْنا» امره، هذا لیس علی طریق الخبر لکنّه تعلیم اداب الشرع، و علی معنی انّ المؤمنین کذا ینبغی ان یکونوا، و قول منصوب علی انّه خبر کان و اسمه فی قوله: «أَنْ یَقُولُوا سَمِعْنا وَ أَطَعْنا». «وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» الفائزون الباقون فی النعیم المقیم.

نعیم تو جهان نو بنا کردست، کندر وی صفت گردد همی عاجز، خرد گردد همی حیران

نعیم جنت و عیش جهان کمست بهم من از توهم آن دارم و هم این دارم

کس نخورده است نعمتی زنعیم در تک نار و شعله ‌ های جحیم

ای که صبرت نیست از ناز و نعیم صبر چون داری از الله کریم