تغزل

منم که شعر و تغزل پناهگاه من است چنانکه قول و غزل نیز در پناه من است

ز گردش آسمان چه گویم، که بستۀ دام مکر اویم نه دل که راه قصیده پویم، نه طبع را حالت تغزل

ولی تغزل باز از پوشان اولی است به مدح آصف جم مرتبت حسینقلی