بوسه

به این ترتیب او و عمویش شارل، کاردینال لورن در سال ۱۵۶۴ برای ورود به پاریس تلاش کردند تا قدرت خود را نشان دهند، اما ورود آنها با محاصره شدن هر دو در محل سکونت خود و اجبار به تسلیم پایان یافت. هنگامی که در سال ۱۵۶۶، ولیعهد شارل را در مولینز مجبور کرد تا با کولینی برای پایان دادن به دشمنی آنها بوسه صلح ببخشد، آنری از شرکت در آن خودداری کرد. او همچنین کولینی و آن دو مونت مورنسی را برای دوئل به چالش می‌کشید، اما آنها تلاش‌های او را رد کردند.

پی تبریک سال نو در آن بار زمین را بوسه دادم روز نوروز

ابوسهل نوبختی (متوفی ۹۲۳م) در نیابت امام غایب به محمد بن عثمان کمک می‌کرد و بخاطر ارتباطاتی که در دربار عباسی داشت به ترویج مذهب اثنی عشری کمک کرد.

ابومعشر در آثار خویش کوشیده‌است تا با یاری گرفتن از سنت‌های ایرانی، هندی و یونانی و با بکارگیری فلسفه سریانی که به کارایی ستارگان و سحر رنگ نوافلاطونی می‌داد و در نوشته‌های کندی و کتاب‌های حرانیان و نیز در آثار دانشمندان ایرانی پیش از وی مانند ماشاءالله، ابوسهل فضل بن نوبخت، عمربن فرحان طبری و ابویوسف یعقوب قصرانی منعکس است، درستی احکام اخترشناسی و کاربرد آن را در سحر و افسون به اثبات رساند. برهان فلسفی ابومعشر ارسطویی و همراه با عناصر نوافلاطونی بوده و در این باره از نوشته‌های منسوب به هرمس و آگاثودمون۱، پیشوایان حرانی، سود برده‌است.

بر مقدمت از بهر شرف بوسه زند بخت بر تارکت از فرط شعف سجده برد تاج

تا بوسه چند از لب پیمانه نگیریم چون شیشه خالی به جگر آب نداریم

به خنده گفت که حافظ خدای را مَپسَند که بوسهٔ تو رخِ ماه را بیالاید

تا به کی نادیده‌شان گیرند؟ تا به کی [بر کومه‌های آتش] بسوزانند؟... هزاران بار [گناه‌کاران] از دیده‌ها پنهان‌شان کنند؛ هزاران بار [پرهیزگاران] آن‌ها را ازنو نویسند؛ تا سرانجام به دست نیکویان رسند؛ و در فرَشگَرد (پایان جهان)، دادگران گیتی آن‌ها را [از دلِ ویرانه‌ها] بازجویند. اینان [نَسک‌ها را بر چشمان و سینه‌های خود نهند و] بر نوشته‌هایش بوسه زنند و گویند: «ای خِرَدِ بزرگی، ای زِره سترگ فرشتهٔ روشنی (رسولِ نور)، کجا از دیده‌ها پنهان شدید؟ از کجا می‌آیید؟ از کجا پیدا شدید؟»

گفت از خون فروغی دامنی آلوده کن گفت باید بوسه زد دست نگارین مرا

برخی از تاریخ نگاران که پزشکانی بنام نیز بوده‌اند و نیز بسیاری از معاصران، ابوسهل را استاد ابن سینا در پزشکی دانسته یا به شهرت این انتساب اشاره کرده‌اند، اما ابن سینا درباره فراگیری پزشکی از کسی نام نبرده و تنها گفته است: « از آنجا که این دانش چندان دشوار نیست، من در اندک مدتی بر همه آن آگاه شدم.» بسیاری بر چیره‌دستی او در پزشکی تأکید داشته‌اند و حتی برخی او را برتر از ابن سینا دانسته‌اند. قطب الدین شیرازی در جای جای کتاب بزرگ خود التحف‍ـة السعدی‍ـة که شرحی مفصل بر قانون ابن سینا، همراه با تحلیل و مقایسه آن با آراء پزشکان و فیلسوفان دیگر است، از نظریان ابوسهل بیش از آراء دیگر دانشمندان سود جسته و در برخی جاها نظر وی را بر آراء ابن سینا و دیگران ترجیح داده است.

بخش دوم «آژید هاک» نام دارد که ماجرای جمشید است که به جام جهان‌بین دست یافته و با ضحاک فرزند ناخلف مرداس درگیر می‌شود، شیطان بر شانه‌های ضحاک بوسه می‌زند و مارهایی بر شانه ضحاک می‌روید و پس از آن تسخیر ایران توسط قدرت شیطانی‌اش.

پس از مراسم بوسه سلطنتی، مراسم مانور هوایی با هواپیماهای زمان جنگ جهانی دوم و تعدادی هواپیمای مدرن، انجام شد. هواپیماهای تورنادو و تایدو برای ادای احترام و وفاداری به خانواده سلطنتی بر روی کاخ باکینگهام پرواز کردند.

بوسه چین آفتاب در ره او خاک روب آسمان ز درگه او

از باده تلخ کهنی بوسه شیرین راه دل رندان قلندر زده ای باز

گفته شده در بیماریِ درگذشتِ حسن عسکری، به عیادت آن امام رفته‌است، و مهدی را در حضور پدر دیده‌است. ابوسهل شرح این دیدار را به تفضیل نقل کرده‌است، از جمله گوید: در آن حالِ بیماری، حسن عسکری خواست تا آن کودک را نزد او آورند.

هان و هان این موهبت را ما و تو در خور نه ایم بوسه ای بر خاک سلیمان و در قنبر زنید

ابوسهل بیژن بن رستم کوهی یا ابوسهل کوهی (درگذشتهٔ \یرامون ۴۰۵ ه‍. ق) ریاضیدان و ستاره‌شناس ایرانی عضو دارالحکمه در سدهٔ دهم میلادی/چهارم هجری و اهل مازندران بود. دانشنامه ایرانیکا سال ولادت او را حدود ۳۳۰ قمری(۹۴۰میلادی) در کوه دانسته که طبق ابن ندیم در مازندران بوده است.

در آن میان که همی بوسه دادمش بر لب هزار بار غلط کردم از میانه شمار

گرفت جان عوض بوسه و نداد افغان که هر معامله ی با بتان زیان دارد

بیهقی به دلیل نزدیکی به کانون قدرت، اطلاع خوبی از رخدادهای عصر خود داشت. پس از مرگ بونصر مشکان در ۴۳۱ هجری قمری (۱۰۳۹ میلادی)، سلطان مسعود یکی از یاران خود به نام بوسهل زوزنی را به دبیری دیوان رسائل و بیهقی را به معاونت او منصوب کرد. بونصر مشکان به سلطان مسعود توصیه کرده بود که بیهقی را جانشین او کند و احمد بن عبدالصمد (وزیر) هم بیهقی را در حضور سلطان مسعود ستوده بود. گزارش شده است که مسعود در خلوت گفته اگر به خاطر جوانی بیهقی (۴۶ سال) نبود، او را به عنوان دبیر دیوان رسائل منصوب می‌کرد.