بوب

در بخش محصولات زراعی، این استان در تولید چغندرقند، رتبه هشتم کشور را داشته و همچنین گندم، جو، پنبه، حبوبات، محصولات جالیزی و گیاهان علوفه‌ای در این استان کشت می‌شوند.

گرچه سرایش آن‌ها در شکل کنونی ممکن است پس از روزگار زرتشتی دارد، ناگفته نماند که نسخه موجود یشت‌ها رنگ و صبغه زرتشتی دارد، اما پیداست که این افسانه‌ها در روزهای شرک و بت‌پرستی و نیز در دوره پهلوانی پیش از زرتشت در ایران نواحی شرق محبوبیت داشته‌اند. در این اسطوره‌ها و افسانه‌ها که سراینده‌های ناشناس یشت‌ها سروده‌اند و خنیاگرهای دوره‌های مختلف سینه به سینه انتقال داده‌اند، هسته و چهارچوب کلی تاریخ روایی ملی و حماسه ملی ایران و پی آیی شخصیت‌ها با ترتیبی زمانی بیان شده‌است.

اتلولف فردی مذهبی بود و همراه با پسر محبوبش آلفرد در ۸۵۶ به منظور زیارت به رم رفت. او در بازگشت و به منظور اتحاد با شارل دوم کچل، پادشاه فرانک غربی، با دختر او جودیت در ۱ اکتبر ۸۵۶ ازدواج نمود. اما در غیاب اتلولف پسر بزرگش اتلبالد، که گمان می‌برد برادر کوچکترش آلفرد که محبوب پدر بود پس از مرگ او به پادشاهی وسکس برسد با سوءاستفاده از فرصت پیش‌آمده قدرت را در دست گرفته بود.

خواجه سید بوبکر حصیری که چنو نبود از پس پیغمبر و بوبکر و عمر

و برین وجه ذکر سخت و دمادم میگوید. و در دل معنی ذکر میاندیشد چنانک در معنی لااله هر خاطر که در دل میآید نفی میکند بدان معنی که هیچ چیز نمیخواهم نمیطلبم و هیچ مقصود و محبوب ندارم الاالله جز خدای جملگی خواطر به لااله نفی میکند وحضرت عزت را بمقصودی و محبوبی و مطلوبی اثبات میکند به الاالله.

با تو گویم چون تویی محبوب کل هم تو جویم چون توئی مطلوب کل

روانِ پاکِ ابوبکرِ سَعدِ زَنگی را خدای پاک، به فضل و کَرَم، بیامُرزاد

محبوب جواب داد کی خسته رواست من دیده شوم خصومت از بهرچراست

نتایج تازه‌ترین رتبه بندی در انجمن فناوری بریتانیا نشان می‌دهند که اسنپ‌چت، پس از اینستاگرام محبوب ترین شبکه می باشد

آتو محمدجانوف یک هنرپیشه اهل کشور تاجیکستان است که در ۴ سپتامبر ۱۹۴۰ در دوشنبه (که در آن زمان استالین آباد در اتحاد جماهیر شوروی نامیده می‌شد) متولد شد و در ۹ سپتامبر ۲۰۰۲ در اسفره درگذشت. او بازیگر بسیار محبوب آسیای مرکزی در دوره شوروی بود.

اشرف از سرداران محمود افغان بود و در سقوط اصفهان در ۱۱۳۵ ق / ۱۷۲۳ م شرکت داشت. او پس از فرار شاهزاده تهماسب میرزا به قزوین، به دستور محمود افغان به آن‌جا تاخت اما شکست خورد و به قندهار بازگشت. محمود با نافرمانی سپاهیان خود روبه‌رو شده بود و اشرف را از قندهار فراخواند، اما از محبوبیت وی در سپاهش بیمناک شد و او را پس‌از ورود به اصفهان زندانی کرد. اشرف به‌دنبال تشدید آشفتگی روحی محمود و ناتوانی او در ادارهٔ کشور، با کمک نیروهای افغان، در ۱۲ شعبان ۱۱۳۷ از زندان آزاد شد و پس‌از کشته‌شدن محمود به پادشاهی رسید.

از میان سخنان وی، این موضوعات در منابع مختلف شرح و تفسیر شده‌است: ذکر، خوف و رجا، تفویض، رضا، صبر، فراست، ادب، شوق، حال، توبه، مجاهده، زهد، حزن و اندوه، توکل، شکر، یقین، ارادت، اخلاص، محبت، سماع و طریقت. از ابوعثمان اثری باقی نمانده؛ هرچند ابوبکر کلابادی تصریح می‌کند که وی در معاملات تصانیفی داشته‌است.

عجب گر سوی او باشد نگاهم که من محبوب هر جایی نخواهم

باشد سخی چون خایفی در غار ایثاری شده صوفی چو بوبکری بود در مصطفی آویخته

شیخ الاسلام گفت که رویم گفت بوعبداللّه خفیف را: که این کار بذل روست، نگر بترهات مشغول نشوی ای پسر! و دیده‌ام جائی که پرسیدند: ما دست بند الصوفیه؟ گفت: الحال المحال والاشارات الباطله. بوبکر یزدانیار را قصهاست دراز با صوفیان و انکار ایشان برو، و دران اشکال است، و مردی بزرگست و صاحب تلبیس است در ظاهر، و محقق در باطن. وی گفت: الملایکة حراس السمآ و اصحاب الحدیث حراس السنة والصوفیة حراس اللّه.

این امامی را که محبوب حق است قره العین نبی مطلق است

با صدق ابوبکری چون جمله همه مکری کو زهره که بشمارم این کرده و آن کرده

از سخنرانی گوارا در الجزایر مشخص شده بود که او نیم‌کره شمالی به رهبری آمریکا در غرب و شوروی در شرق را استثمار کننده نیم‌کره جنوبی می‌یافت. او قویا از کشور کمونیست ویتنام شمالی در جنگ ویتنام حمایت می‌کرد و از مردم دیگر کشورهای در حال توسعه تقاضا کرد اسلحه به دست بگیرند و «ویتنامی» شوند. مخالفت او با شوروی باعث محبوبیتش میان روشنفکران و هنرمندان چپ اروپای غربی که باور خود به شوروی را از دست داده بودند، شد. نیز امپریالیسم‌ستیزی و انقلابی‌گری‌اش الهام‌بخش دانشجویان رادیکال جوان آمریکا که برای تغییرات اجتماعی بی‌تابی می‌کردند، بود.

مجموعه آواز‌های بی‌کلام در چنین شرایطی منتشر شد؛ از آنجاییکه که پیانیست‌های متعددی توان نواختن این قطعات را داشتند، این مجموعه به محبوبیت بسیاری دست یافت. بااینحال محبوبیت مذکور منجر شد که منتقدان بسیاری ارزش موسیقایی مجموعه آواز‌های بی‌کلام را ناچیز بشمارند.