شمامه

دماغ عقل معطر کن از شمامه ی می بود که بوی عفافش برون رود ز دماغ

صبا شمامه ی عنبر شمال و نافه ی مشک ز بوی لطف تو در دامن هوا کرده

شمع وشمامه شاهد و شیرین وشراب چنگ وچغانه بربط وطنبور ومزمرا

شمامه فروش بهاران توئی پیام‌آور دوستداران توئی

بر عرش زدی لوای خامه زین نامهٔ عنبرین شمامه

همچون شمامه بر سر دستش گرفته است فضل ازل چو از نفسش بوی فقر خاست

فرقم ز گلاب اشک تر کن عطرم ز شمامهٔ جگر کن

شمامه حال است که از باغ وصال است شمامه این باغ ببوئید ببوئید

هر صبحدم شمامه آن زلف عنبرین ز انفاس روح پرور باد صبا شنو

بت بزرگ بنام صلصال و بت کوچک‌تر بنام شمامه بوده است.

به باغ مدح تو بلبل شود شمامه صفیر چو شمه گل خلق تو برکشد به مشام