آموزه

معنی کلمه آموزه در فرهنگ معین

( آموزه ) (زِ ) ( اِ. ) درس ، یک واحد آموزشی .

معنی کلمه آموزه در ویکی واژه

مجموعه‌ای از نظرات و تعالیم فلسفی، سیاسی، علمی، یا مانند آنها؛ اصول عقاید؛ نظریه، دکترین.
درس، یک واحد آموزشی.
آموزه ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش آ - موزه قابل تجزیه باشد؛ که منظور از موزه فرد یا افرادی موذی صفت بوده است.

جملاتی از کاربرد کلمه آموزه

در قانون ازدواج همجنس‌گرایان ایالت نیوهمپشایر شرایطی برای مؤسسات مذهبی پیش‌بینی شده است که بر طبق آن مؤسسات و گروه‌های مذهبی بر آموزه‌ها، عقاید، سیاست‌ها و روند آموزشی خود کنترل انحصاری خواهند داشت و سازمان‌های مرتبط با کلیسا که خدمات خیریه و آموزشی عرضه می‌کنند، از ارائه بیمه یا خدمات دیگر به همسران همجنس کارکنان خود معاف خواهند بود.
در زمان فتحعلی‌شاه تحت اجبارهای محیطی و شکست ایران در جنگ‌هایی با روسیه، ضرورت تغییرات اساسی در سازمان دفاعی احساس شد و شیوه جدید دفاعی براساس آموزه‌ها و تجهیزات غربی، به تدریج نظام اقتداری مسلط بر لشکر و کشور را که بر مبنای عصبیت قومی و طایفه‌ای و سلسله مراتب سنتی بود به زیر سؤال برد. فتحعلی شاه تلاش‌هایی را نیز در جهت برداشتن فاصله ایجاد شده میان دولت و علما به عمل آورد نظیر ساختن مساجد و اماکن مذهبی جدید تا از علما به عنوان عامل مشروعیت بخشی حکومت خویش بهره ببرد. اصلاحات در این دوره، هر چند از سوی دولت صورت گرفت اما حتی همان دیوان سالاری بسیار ابتدایی قاجار را مورد بازنگری قرار نداد.
بنا به گفته تنزین گیاتسو در کتاب «دنیای بودیسم تبتی» (۱۹۹۵)، فرد ره‌پو باید نخست «علل رنج‌کشی» خود رابه طور کامل از میان بردارد. علاوه بر این، باید «آموزه هستی» را از «دومین چرخش چرخ» (خوانش دوم بودا) کاملاً فهمیده باشد، در درک بودیچیتا (سرشت بودا یا حالت بودا) پیشرفت کرده باشد. «برخورداری از ازخودگذشتگی، و تلاش مبتنی بر شفقت برای بیداری‌یابی به نفع همه موجودات زنده و برای «عمل به کمالات شش‌گانه» از دیگر پیش‌نیازهای پیمودن این مسیر است.
در پی تغییرات سیاسی در امپراتوری عثمانی، عبدالبهاء در سال ۱۹۰۸ لوح «دو ندای فلاح و نجاح» را نوشت. با آزادی از حبس و کاهش بحران‌های ناقضین، او توانست بیشتر وقت خود را به تبیین پیام جهانی بهاءالله اختصاص دهد. گفتمان او در این لوح بر لزوم تقارن تمدن مادی و معنوی تأکید دارد. ترجمه انگلیسی این لوح در کتاب «منتخباتی از مکاتیب عبدالبهاء» موجود است. اصل این لوح در مکاتیب عبدالبهاء جلد ۱، صفحهٔ ۱۹۲ قابل دسترسی است. در سال‌های بعد، عبدالبهاء در سفرهای خود به غرب، به تفسیر پیام جهانی و آموزه‌های اجتماعی بهاءالله ادامه داد.
آلما دنهورا (مندایی: ࡀࡋࡌࡀ ࡖࡍࡄࡅࡓࡀ) یا عالم نورانی بالاترین مرتبه هستی در کیهان‌شناسی مندایی است. بر اساس آموزه‌های این دین گنوسی، جهان از سه مرتبه تشکیل شده که آلما دنهورا در رفیع‌ترین مرتبهٔ آن واقع است. عالم میانی مطراثا نام دارد و جهان زیرین در اساطیر مندایی، سینیاویس (یا آلما دهشوکا) نام دارد. آلما دنهورا جایگاه خدا و موجودات اثیری الهی است.
آموزه ای که می‌توان از این روایت تاریخی فراگرفت، این است که انسان، هرچقدر هم در گذشتهٔ خود بر طبق فرامان‌ها خداوند راه رفته باشد، امّا لغزش در هر لحظه در کمین اوست، همچون یهودای اسخریوطی، که ابتدا منتخب عیسی مسیح و جزو حواریون او بود، امّا به مسیح خیانت ورزید. با این تفاوت که داود نبی، با وجود لغزش بسیار بزرگ خود، از گناه خود توبه قلبی کرد.
او ادعا کرد که قدرت طلسم باعث از بین رفتن بیماری‌های کشنده می‌شود. امپراتوران روم دیگر، از جمله گتا و الکساندر سوروس، پیرو آموزه‌های پزشکی سرنوس سامونیکوس بودند و ممکن است از این طلسم نیز استفاده کرده باشند.
اسلامی سازی دانش اصطلاحی است که به مجموعه‌ای از کوشش‌های روشمند در راستای به تعامل درآوردن آموزه‌های معرفتی و فرهنگی اسلامی با حوزه‌ها شوون مختلف زندگی و تفکر مدرن اشاره دارد. محصول و برآیند نهائی این تلاش‌ها رسیدن به نوعی اجماع مسلمانان بر سر نوعی از فقه و روش علمی و دانش زندگی خواهد بود که موافق هنجارهای آموزه‌های اسلام باشد.
در زمان شیخ جنید (مرگ ۱۴۶۰ م) صفویه از یک فرقه صوفیانه که حول یک مرید سازماندهی شده بود، به یک جنبش نظامی فعال با سیاست فتح و سلطه تبدیل شد. او اولین رهبر معنوی صفوی بود که گسترش آموزه‌های شیعه و خصوصاً غلات دوازده امامی را حمایت کرد. پیروانش جنید را تجسم خداوند می‌دانستند.
او یکی از چهره‌های شاخص جریانی در نقاشی ایران است که اصطلاحاً به مکتب الخاص (هانیبال الخاص) معروف شده‌است. این جریان هنری که با آموزه‌های الخاص شروع گردید دارای ویژگی‌های مشخصی است ازجمله: پیوست زیاد این گروه از نقاشان و آثارشان با ادبیات، اهمیت دادن به طراحی به عنوان ابزار بیانی مستقل، اهمیت دادن به امر آموزش، و پرورش شاگردان پرشمار. از دیگر چهره‌های شاخص این جریان می‌توان به بهرام دبیری، نصرت‌الله مسلمیان، منوچهر صفرزاده، داوود هوشمند، محمدعلی بنی‌اسدی و نیلوفر قادری‌نژاد اشاره کرد که همگی از شاگردان هانیبال الخاص بوده‌اند.