آزادی عمل

اخلاق ویکان عمدتاً بر اساس بیانیه ویکان است: «به هیچ‌کس آسیب نرسانید، آنچه را که می‌خواهید انجام دهید» - یا «تا زمانی که به کسی آسیب نمی‌رسانید، هر طور می‌خواهید عمل کنید». درحالی‌که این را می‌توان به معنای «اصلاً آسیب نرسانید» تفسیر کرد، اما معمولاً به‌عنوان اعلام آزادی عمل، همراه با لزوم تفکر و مسئولیت‌پذیری در قبال عواقب اعمال خود تفسیر می‌شود.

در هر یک از این دو پیکره ادبی، تناظرها، ریختاره‌های موروثی سنت ادبی روایی سینه به سینه‌اند که در کتیبه‌های فارسی باستان به صورت منثور، و با آزادی عمل بیشتر، و در متن‌های اوستایی به صورت منظوم، و با ساختار و وزنی معین به کار رفته‌اند و احتمال آنکه این یکسانی‌ها و تناظرها تصادفی یا عاریتی یا حتی ناشی از جهانی‌های اندیشه و زبان باشند، بسیار اندک است. به احتمال بسیار مصنفان این متن‌های باستانی از مضمون‌ها و ریختاره‌های یک سنت ادبی موروثی بهر جسته‌اند.

فرماندهان قلعه هر ۲ سال یک بار عوض می‌شدند و از طرف شاه تهماسب دستور اکید داشتند که از اسماعیل میرزا سخت مراقبت کنند. ظاهراً در مدت آغازین حبس، وی را در غل و زنجیر نگاه می‌داشتند ولی بعدها آزادی عمل بیشتری به وی دادند چنانچه می‌توانست به فضای باز جلوی قلعه بیاید و هوای آزاد کوهسار را تنفس کند. اغلب در پای دیوار پر شیب قلعه، قلندرهایی جمع می‌شدند و اتراق می‌کردند و اسماعیل میرزا از برج و قرارگاه خود با آنان صحبت می‌کرد و صدقه‌ای برایشان به پایین می‌انداخت. اسماعیل میرزا توسط آنان اطلاعاتی دربارهٔ رخدادها و اخبار کشور به دست می‌آورد.

در سال ۱۹۴۰ با توجه به بحرانی بودن وضعیت تعداد زیادی از سران ارتش و دولت به بریتانیا گریخته بودند و اگر مقاومت از سوی فرانسوی‌ها ادامه می‌یافت عواقب بسیار بدی در پی می‌داشت. پس از آن که آلبر لبرن، رئیس‌جمهور فرانسه مارشال پتن را به‌عنوان نخست‌وزیر منصوب کرد او به نمایندگان نظامی دولت فرانسه دستور داد قرارداد صلحی را با آلمانی‌ها در ۲۲ ژوئن ۱۹۴۰ امضا کنند. متعاقباً پتن با دریافت آزادی عمل و قدرت کامل از طرف مجلس ملی فرانسه در ۱۰ ژوئیه همان سال با انحلال جمهوری سوم فرانسه دست به تشکیل دولت خود زد.

در سال ۱۹۴۱، لورل و هاردی قراردادی را با استودیوهای قرن بیستم امضا کردند تا در مدت پنج سال، ده فیلم بسازند. لورل در کمال تعجب متوجه شد که او و هاردی فقط به عنوان بازیگر استخدام شده‌اند و انتظار نمی‌رود که در صحنه‌سازی، نگارش یا تدوین فیلم‌ها مشارکت داشته باشند. با این حال، پس از موفقیت چشمگیر این فیلم‌ها، به لورل و هاردی آزادی عمل بیشتری داده شد و آنها به تدریج چیزهایی از خودشان به فیلم‌ها افزودند. آنها شش فیلم برای فاکس ساخته بودند که استودیو به‌طور ناگهانی تولید فیلم‌های درجه ب را در دسامبر ۱۹۴۴ کنار گذاشت. این زوج هنری در سال ۱۹۴۲ قرارداد دیگری با مترو گلدوین مایر امضا کرد که منجر به ساخت دو فیلم بلند دیگر شد.

احمد علم‌الهدی امام جمعه مشهد و از حامیان سرسخت این طرح دراین باره گفت: «ما نباید فراموش کنیم دانشگاه جای تضارب افکار و اندیشه‌است اما جای آزادی عملی نیست. در دانشگاه اندیشه آزاد است نه عمل». وی در اثبات مدعای خویش گفت: «دانشگاه محیط آزادی عمل نیست اگر اینگونه بود دزد می‌توانست در دانشگاه دزدی کند و جانی می‌توانست آدم بکشد.»

جان استوارت میل (۱۸۰۶–۱۸۷۳)، در کار خود، دربارهٔ آزادی، نخستین کسی بود که تفاوت بین آزادی را به عنوان آزادی عمل و آزادی به عنوان عدم وجود تهدید به رسمیت شناخت.

آزادی برای راه اندازی و تنظیم محیط دسکتاپ توسط خود شخص:این با فلسفه گنو موافق است،انتخاب این طراحی سنجیده به لطف این آزادی عمل با اکثر توزیع‌های گنو/لینوکس تفاوت دارد. دستورالعمل‌های رابط انسانی از پروژه المنتری او-اس به جای سفارشی سازی کامل بر روی قابلیت استفاده سریع و آسان تمرکز دارد. سه هسته اصلی قوانین توسعه دهندگان این سیستم عامل عبارتند از:"ایجاد تفاوت"،"اجتناب از پیکربندی"و"حداقل مستندات".

آتاراکسی یا آتاراشیا (یونانی: ἀταραξία) که، تحت‌اللفظی، به معنای آرامش است، مفهومی است در فلسفهٔ یونان باستان به‌خصوص فلسفهٔ پیرهون و اپیکور. آتاراکسی به حالتی گفته می‌شود که در آن شخص دارای تعادل فکری، بی دغدغگی و آزادی عمل باشد. سکستوس امپریکوس می‌گوید: " "آتاراکسی حالتی بی‌نظیر از آرامش روحی است". در استفاده غیر فلسفی، این اصطلاح برای توصیف حالت سربازانی استفاده می‌شود که، در شرایط ایده‌آل، آمادگی ورود به جنگ دارند.

حسن عسکری، مجدداً از آزادی عملی که طی سال‌های ۲۵۶ تا ۲۶۰ ه‍.ق به دست آورد، برای ایجاد انسجام در شیعه، گردآوری وجوهات و سازماندهی اجتماعی استفاده کرد و همین موضوع در پایتخت خلافت عباسی، موجب بروز حساسیت خلافت گردید. در آغاز سال ۲۶۰ ه‍.ق وی به مادرش در خصوص بروز مشکلات احتمالی هشدار می‌دهد. در ماه صفر همان سال، حسن و برادرش جعفر به دستور خلیفه بازداشت و زندانی شدند. حدود یک ماه بعد، مجدداً این دو از زندان آزاد می‌شوند و اندکی بعد خبر درگذشت وی در خانه‌اش منتشر می‌شود. منابع شیعه، عامل مسمومیت و مرگ عسکری را معمولاً معتمد ذکر می‌کنند.