آزر

آزردگان: ترجمه عنایت شکیباپور انتشارات دنیای کتاب از فرانسوی به فارسی ۱۳۶۱

آدی آزرونی (عبری: עדי עזרוני‎؛ زادهٔ ۱۶ نوامبر ۱۹۷۸) بازیگر، مدل، مجری تلویزیون و تهیه‌کننده فیلم اهل اسرائیل است.

من به آزارت خوشم چون مرهم دیدار هست خوشدل از یک دیدنم گر صدهزار آزردگی است

چون بیندیشم خرد مر نظم را مانی شود چون بنظم آرم زبان مر لفظ را آزر شود

قبل از انتشار آیات شیطانی، ناشر «اخطارهایی از مشاور تحریریه ناشر» دریافت کرد که ممکن است کتاب مورد بحث باشد. بعدها، رشدی در مورد زمانی که کتاب در شرف انتشار بود، گفت: «انتظار داشتم چند آخوند آزرده شوند، من را نام ببرند و بعد بتوانم در ملاء عام از خودم دفاع کنم. راستش هرگز انتظار چنین چیزی را نداشتم.»

تعاریفی که پژوهشگران از تبلیغات شوک‌آور ارائه داده‌اند چندان با یکدیگر تعارض ندارد؛ مثلاً دارن دال، متخصص بازاریابی کانادایی، می‌نویسند تبلیغات شوک‌آور نوعی از تبلیغات است که «عمداً، و نه سهواً، هنجارها و ارزش‌های شخصی و اجتماعی را به‌گونه‌ای نقض می‌کنند که صرف نظر از دلیل نامناسب بودن، ناشایست بودن، مبتذل بودن یا از منظر زیبایی‌شناختی نامناسب بودنشان، توهین‌آمیز یا «تکان‌دهنده» تلقی شوند و مخاطب خود را مبهوت و آزرده می‌کند». یا برای مثال پیکتون می‌نویسد: «تبلیغات هدفمند، توهین آمیز، بحث‌برانگیز و جلب توجه کننده‌ای که برای فروش یک محصول یا ترویج یک ایده خاص تولید و منتشر می‌شوند».

چون ترا این گروه آزردند دل پاک ترا ز جا بردند

خاطر اهل دل طلب کردن دور بودن ز مردم آزردن

از اواخر سال ۲۰۱۰ تصمیماتی همانند معلق کردن سربازی اجباری و تعطیل کردن نیروگاه‌های اتمی (کمی بعد از فاجعه فوکوشیما در ژاپن) که اصول اساسی محافظه‌کارانه اتحادیه دموکرات مسیحی را می‌شکست، باعث حرکت بیشتر حزب به سمت لیبرالیسم و آزردگی برخی از اعضا و رای‌دهنده‌های محافظه‌کار این حزب شد. در کنفرانس حزبی نوامبر ۲۰۱۱، اتحادیه دموکرات مسیحی بعد از سال‌ها مخالفت با تعیین حداقل حقوق در آلمان، کف درآمدی را برای مزدبگیران پیشنهاد کرد.

«رَبَّنا» خداوند ما، «إِنِّی أَسْکَنْتُ مِنْ ذُرِّیَّتِی» من بنشاندم فرزند خویش را، «بِوادٍ غَیْرِ ذِی زَرْعٍ» بهامونی بی بر، «عِنْدَ بَیْتِکَ الْمُحَرَّمِ» بنزدیک خانه تو، خانه‌ای با آزرم کرده بزرگ داشته، «رَبَّنا» خداوند ما، «لِیُقِیمُوا الصَّلاةَ» تا نماز بپای دارند، «فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ» دل قومی از مردمان چنان کن، «تَهْوِی إِلَیْهِمْ» که می‌شتابد باین خانه و بایشان، «وَ ارْزُقْهُمْ مِنَ الثَّمَراتِ» و روزی کن ایشان را از میوه‌ها، «لَعَلَّهُمْ یَشْکُرُونَ (۲۷)» مگر سپاس دار باشند ترا.

حرفه‌اش آزردن خلق خداست دور دارد خویش را از راه راست

در انئید یونو یک الهه، همسر ژوپیتر و در نتیجه ملکه خدایان است. او عاشق ملکه دیدو و کارتاژ است و به عنوان حامی آن شهر عمل می‌کند. او همچنین مردم لاتین و تورنوس را دوست دارد. (در زمان ویرژیل، او به عنوان الهه حامی امپراتوری روم پرستش می‌شد) او اغلب پیام آور خود، آیریس، الههٔ رنگین‌کمان را برای رسیدگی به امور روی زمین می‌فرستد. یونو آنتاگونیست اصلی آئنیاس در سراسر انئید است. او به دلایل شخصی و نسبتاً کوچک از تروجان‌ها متنفر است، از جمله این واقعیت که تروجان‌ها گانیمده و پاریس زمانی غرور او را آزرده کرده بودند. او یک نیروی خشمگین، مغرور و شریر است که به‌طور خستگی ناپذیر آئنیاس و تروجان‌ها را آزار می‌دهد، حتی اگر می‌داند که در نهایت نمی‌تواند آنها را از دستیابی به سرنوشتشان بازدارد.

فخر رازی در تفسیر کبیر، سخن کسانی را که گفته‌اند آزر پدر ابراهیم نبوده، رد کرده و گفته‌است سخن ایشان بر اخبار یهود مستند است. محمد بن جریر طبری در تفسیر تبیان، آزر را پدر ابراهیم دانسته و به گفته محمد بن اسحاق صاحب کتاب المغازی استناد کرده‌است.

این داستان را از دید تاریخی در روزگار پادشاهی ذونواس از شاهان حمیری یمن انگاشته‌اند. [نیازمند منبع] ذونواس که گرایش‌های یهودی داشته مسیحیان آن سامان را می‌آزرده‌است و این آزار مسیحیان از بهانه‌های تازش حبشیان مسیحی به یمن بوده‌است. [نیازمند منبع]

ز کین‌جویی شده چونان بی آزرم که در چشمش جهان تاری بد از شرم

برتر آی از طبع و نفس و عقل ابراهیم وار تا بدانی نقشهای ایزدی از آزری

این تن آسوده بر سر گنجیست وان دل آزرده در دم نانیست

آزرده‌ام از فراق چونانک دل باز نمی‌دهد وصالم

بنا بر حکایتی از ارسطو که کلیتارخوس و دیودور سیسیلی به آن شاخ و برگ داده‌اند، آتالوس به تلافی آنکه پاوسانیاس عزت و اعتبار دوستش—که از قضا او نیز پاوسانیاس نام داشت—را لکه‌دار کرده بود به او تعرض جنسی نمود. این قضیه در نهایت منجر به قتل فیلیپ شد زیرا پاوسانیاس از اینکه شاه فیلیپ، آتالوس را مورد غضب قرار نداده، بسیار خشمگین و دل‌آزرده بود.

آزرمی‌دخت یکی از سه زنی در تاریخ ایران است که توانسته بر ایران حکومت کند. خواهرش بوران‌دخت (حکومت در دو دوره در ۶۳۰ و همچنین از ۶۳۱ تا ۶۳۲ میلادی) و موزا، ملکه اشکانی (حکومت از ۲ پیش از میلاد تا ۴ میلادی)، دو زن دیگر هستند.