ادات

معنی کلمه ادات در لغت نامه دهخدا

ادات. [ اَ ] ( ع اِ ) اَداة. آلت. آلت حصول. ( وطواط ). آلت حصول چیزی. افزار. ابزار. دست افزار. ( بحر الجواهر ) ( مهذب الاسماء ). ساز. سازکار. ساختگی. ج ، ادوات : هر دو یگانه روزگار بودند در همه ادوات فضل. ( تاریخ بیهقی ص 101 ). و دیگر ادوات بزرگی و مهتری دانیم که ما را معذور دارد [ قدرخان ]. ( تاریخ بیهقی ص 217 ).
- ادات بناء ؛ اسباب او.
- ادات حرب ؛ سلاح جنگ : قال التنوخی : و کان [ ابن الجراح احمدبن محمد ] احدالفرسان یلبس اداته و یرکب فرسه و یخرج الی المیدان و یطرد الفرسان. ( معجم الأدباء یاقوت چ مارگلیوث ج 2 ص 79 س 2 ).
- ادات نجار ؛ آلات او.
|| سبب. || یکی از اقسام کلمه که در اصطلاح نحویین حرف گویند. به اصطلاح علمی حرف که در مقابله اسم و فعل باشد و آن لفظی است که بدان اسم را بفعل ربط دهند. ( غیاث اللغات ). در نزد علماء نحو و ارباب منطق حرف باشد که یکی از اقسام سه گانه کلمه است و در مقابل اسم و فعل ایراد شود. ( کشاف اصطلاحات الفنون ). ج ، اَدوات.
اداة. [ اَ ] ( ع اِ ) رجوع به ادات شود.
اداة. [ اَ ] ( اِخ ) نام کوهی. ( مراصدالاطلاع ).

معنی کلمه ادات در فرهنگ معین

( اَ ) [ ع . ] (اِ. ) افزار، ابزار، آلت ، وسیله .

معنی کلمه ادات در فرهنگ عمید

۱. ابزار، افزار، آلات.
۲. (ادبی ) کلمه ای که به تنهایی معنی مستقلی ندارد: ادات شرط.

معنی کلمه ادات در فرهنگ فارسی

ابزار، افزار، آلت، ادوات جمع
( اسم ) ۱ - افراز ابزار دست افزار آلت آلت حصول چیزی . ۲ - (ادب ) یکی از قسمتهای کلمه که در اصطح نحویان حرف گویند . به اصطح علمی حرف که در برابر اسم و فعل باشد و آن لفظی است که بدان اسم را به فعل ربط دهند . جمع : ادوات . یا ادات استفهام . کلمه ای مه برای پرسش بکار رود مانند : کی کجا چگونه چرا در فارسی . و من ما کیف در عربی . یا ادات تشبیه . کلمه ای است که برای مانند کردن چیزی به چیزی بکار میرود لفظی که بر تشبیه دلت کند چنانکه در فارسی : چون چو و مانند آنها و در عربی کاف و کان و جز آنها .

معنی کلمه ادات در دانشنامه آزاد فارسی

ادات (منطق). ادات اتصال یا ادات شرط. اداتی که در قضیۀ شرطیۀ متصله بر سر مقدم درمی آید و آن را به تالی پیوند می دهد، مانند «اگر» در قضیۀ «اگر خورشید برآید، زمین روشن می شود».
ادات عناد یا ادات انفصال. در اصطلاح منطق، اداتی است که در قضیه( های) شرطیۀ منفصله به منزلۀ رابط به کار می رود و اجزای قضیه را از هم می گسلد و بین آن ها ناسازگاری پدید می آورد، مانند لفظ «یا» در قضیۀ «هر عدد یا فرد است یا زوج».
ادات جزای شرط. در اصطلاح منطق، اداتی که در قضیه( های) شرطیۀ متصله بر سر تالی درمی آید و آن را به مقدم پیوند می دهد، مانند حرف «ف» متصل به «النهار» در قضیۀ «اذا طلعت الشمس، فالنهار موجود» (چون خورشید برآید، آن گاه روز پدید آمده است).
ادات زمانی یا رابطۀ زمانی. لفظی که گذشته از پیونددادن موضوع به محمول، دارای مفهوم زمان نیز هست و بر پیوندداشتن نسبت حکمیه به یکی از سه زمان گذشته، حال یا آینده دلالت دارد. مانند فعل «بود» که اِسناد موضوع به محمول را در زمان گذشته بیان می دارد.
ادات غیر زمانی یا رابطۀ غیر زمانی. اداتی که بدون دلالت بر معنی زمان، محمول را به موضوع پیوند می دهد، مانند «است» در قضیۀ «هوا گرم است» که گرمی را به طور مطلق به هوا نسبت می دهد.
ادات جدل. توانایی هایی است در تشخیص و تبیین پاره ای از امور که جدل به تحصیل آن حاصل آید. به چهار قسم تقسیم می شود: ۱. توانایی تعیین و تشخیص اقسام قضایای مشهوره؛ ۲. توانایی شرح و بیان امور مشابه؛ ۳. توانایی تشخیص وجوه افتراق میان دو امر مختلف؛ ۴. توانایی تشخیص وجوه اجتماع میان دو امر مختلف.

معنی کلمه ادات در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ادات یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق بوده و به معنای لفظ مفرد، فاقد معنای مستقل است.
ادات از اقسام لفظ مفرد است که به تنهایی، معنای مستقلی ندارد و در دلالت بر معنای خود به انضمام لفظ دیگر نیاز دارد؛ مانند: «من» و «الی» در عربی، و «از» و «تا» در فارسی؛ مثل: از قم تا تهران مسافرت کردم.علامه حلی می گوید: لفظ مفرد غیر تام، لفظی است که دلالت آن به خودی خود کامل و مستقل نباشد و در دلالت بر معنای خود به انضمام لفظ دیگری نیازمند باشد؛ مثل: حرف با در جمله کتبت بالقلم.
وجه تسمیه
وجه تسمیه مفرد غیر تام به ادات، که درلغت به معنای ابزار است، این است که در واقع، این قبیل الفاظ، آلت و ابزار ترکیب بعضی الفاظ با بعضی دیگرند.
اقسام ادات
اقسام ادات عبارت اند از: ادات رابطه، ادات غیر رابطه، ادات سلب، ادات عدول و ادات استثنا.
[ویکی فقه] ادات (ابهام زدایی). واژه ادات ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • ادات (علم منطق)، یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق و به معنای لفظ مفرد، فاقد معنای مستقل• ادات (ادبیات فارسی)، یکی از اصطلاحات به کار رفته در ادبیات فارسی و به معنای لفظ مفرد فاقد معنای مستقل
...
[ویکی فقه] ادات (ادبیات فارسی). ادات به کلمه ای گفته می شود که به تنهایی معنی مستقلّی ندارد و معنی آن در کنار کلمه ای دیگر مشخص می شود مانند: بر، از، که.
در بسیاری از متون دستوری قدیم، ادات ابزاری برای ربط دادن کلمات، گروه ها یا جملات، نشان دادن نقش دستوری آن ها، تاکید و تشدید معنی یا افزودن معنایی به کلمه ای دیگر است. بر این اساس، در این متون حروف اضافه، کلمات پرسشی و برخی قیود را «ادات» دانسته اند، زیرا حروف اضافه، مفعول غیرصریح را، نقش نماهای ندا، منادا را، کسرۀ اضافه، مضاف الیه را، کلماتی مانند «هم» و «که» کلمه یا گروه مورد تاکید را، «آیا»، «چرا» و کلمات پرسشی دیگر، مانند «چه»، «کجا»، «کی»، «کدام»، «کدامین»، یکی از اجزای جمله را و قیود استثنا، مانند «مگر» و «الّا»، کلمه و گروه مورد استثنا را نشان می دهند؛ مانند: کتاب را به مریم دادم.
افعال ربطی از نظر خیام پور
بعضی از اهل ادب، افعال ربطی را نیز در زمرۀ ادات طبقه بندی می کنند؛ به اعتقاد خیام پور افعال ربطی استقلال معنایی ندارند و تنها برای ربط دادن و اسناد مسند به مسندٌالیه و نشان دادن نقش این دو به کار می روند و به همین جهت جزو حروف شمرده می شوند؛ مانند: کتاب بهترین دوست انسان است.
سایر ادات
سایر کلمات و مقولاتی که به عنوان ادات معرفی شده اند عبارت اند از: ممیز یا شمارگرِ «تا» و گروهی از اصوات مانند: اَه!، به به !.برخی، دستورها از جمله دستور سخن و قواعد صرف و نحو فارسی. بسیاری از پیشوندها و پسوندها را در زمرۀ ادات به شمار آورده اند؛ از جمله «-ک» را ادات تصغیر، «-ی» را ادات نسبت، «نا-» را ادات نفی، «- ستان»، «-سار» و «-گاه» را ادات اسم مکان، «-گین» را ادات نسبت و «-می» را ادات استمرار دانسته اند.
سعادت، اسماعیل، دانش نامه زبان و ادب فارسی، تهران، سازمان انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۴، ج۱، ۲۴۲.
...
[ویکی فقه] ادات (علم منطق). ادات یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق بوده و به معنای لفظ مفرد، فاقد معنای مستقل است.
ادات از اقسام لفظ مفرد است که به تنهایی، معنای مستقلی ندارد و در دلالت بر معنای خود به انضمام لفظ دیگر نیاز دارد؛ مانند: «من» و «الی» در عربی، و «از» و «تا» در فارسی؛ مثل: از قم تا تهران مسافرت کردم.علامه حلی می گوید: لفظ مفرد غیر تام، لفظی است که دلالت آن به خودی خود کامل و مستقل نباشد و در دلالت بر معنای خود به انضمام لفظ دیگری نیازمند باشد؛ مثل: حرف با در جمله کتبت بالقلم.
علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید، ص۱۱.
وجه تسمیه مفرد غیر تام به ادات، که درلغت به معنای ابزار است، این است که در واقع، این قبیل الفاظ، آلت و ابزار ترکیب بعضی الفاظ با بعضی دیگرند.
خوانساری، محمد، منطق صوری، ص۶۵.
اقسام ادات عبارت اند از: ادات رابطه، ادات غیر رابطه، ادات سلب، ادات عدول و ادات استثنا.
خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۱۴-۱۵.
...

معنی کلمه ادات در ویکی واژه

افزار، ابزار، آلت، وسیله.

جملاتی از کاربرد کلمه ادات

و گر نه حق بود معطی بالذات نخواهد سودی از عبد و عبادات
بدانک منشأ انوار متنوع است چون: روحانیت سالک و ولایت شیخ و نبوت خواجه علیه‌السلام و ارواح انبیا و اولیا و مشایخ و حضرت عزت و ذکر «لا اله الا الله» و اذکار مختلف و قرآن و اسلام و ایمان و انواع عبادات و طاعات که هر یک را نوری دیگرست و از هر منشأ نوری دیگر برخیزد مناسب آن و هریک را ذوقی و لونی دیگرست.
پیر طریقت گفت: اینجا سه مقام است: اوّل برقی تافت از آسمان فقر تا ترا آگاه کرد، پس نسیمی دمید از هوای مسکنت تا ترا آشنا کرد، پس دری گشاد از معرفت تا ترا دوست کرد و خلعتی پوشانید تا بستاخ کرد. الهی! آتش یافت با نور شناخت آمیختی و از باغ وصال نسیم قرب انگیختی باران فردانیت بر گرد بشریّت ریختی، بآتش دوستی آب و گل سوختی تا دیده عارف را دیدار خود آموختی. آن گه در آخر آیت ارباب سهام را ختم کرد بابن السّبیل و ابن السّبیل بر لسان علم اوست که از وطن خویش مفارقت جوید و در ذلّ غربت و رنج سفر، روز بسر آرد و بر ذوق جوانمردان، اوست که از عادات و مألوفات هوای خویش بریده گردد و از خویش و پیوند و جمله خلایق یکبارگی دل بر گیرد، با دلی پر درد و جانی پر حسرت غریب وار کنجی گیرد و بر نوای تحسّر و تحیّر پیوسته می‌زند که: الهی! همه بتن غریب‌اند و من بجان و دل غریبم همه در سفر غریب‌اند و من در حضر غریبم، الهی! هر بیماری را شفا از طبیب و من بیمار از طبیبم هر کسرا از قسمت بهره‌ای و من بی‌نصیب‌ام هر دل شده‌ای را یاری و غمگساری است و من بی‌یار و بی‌قریبم.
راه تقلید محض را بستن افتتاح در مراداتست
درجه سوم آن که ریا به اصل ایمان و فرایض نکند، ولیکن به سنت کند چنان که نماز شب کند و صدقه دهد و به جماعت شود و روز عرفه و عاشورا و دوشنبه و پنجشنبه روزه دارد برای آن که تا وی را مذمت نکنند یا بر وی ثنا گویند و باشد که گوید: همان انگارم که نکردم که این بر من واجب نبود اکنون ثوابی نمی بیوسم باید که عقابی نباشد. نه چنین است که این عبادتها برای حق تعالی است و خلق را در آن نصیبی نیست و چون برای خلق کند خلق را فراپیش داشته باشد اندر چیزی که آن جز حق تعالی را نیست و این استهزا بود و سبب عقاب باشد، اگرچه بدان صعبی نباشد که اندر فرایض بود. و نزدیک باشد بدین آن ریا که به سنتها کنند که صفات عبادات بود، چنان که چون کسی را بیند رکوع و سجود نیکوتر کند و التفات نکند به هیچ چیز و قرائت زیادت بکشد و طلب جماعت کند و تنها نکند وصف پیشین گیرد و اندر زکوه آن دهد که بهتر باشد و اندر روزه زبان نگاه دارد و به خلوت بنشیند.
ای سید سادات و ای مهتر کائنات! ایشان که فرمود از ما با دیگری پرداختند، و بقدر همت خود سؤال کردند، همه را تو ای محمد جواب ده! و مقصودهاشان در کنار نه، باز قومی که از ما پرسند و از دوستی ما با دیگری نپردازند، تخصیص و تشریف ایشان را بجواب واسطه از میان بردارم بخودی خودشان جواب دهم.
سید ناصرالدین پسر سلطان سید محسن از سادات جلیل القدر موسوی می‌باشد و یکی از نوادگان امام کاظم است. در گذشته سال ۹۰۵ هـ. ق حاکم بلامنازع سراسر جزایر، خوزستان، بصره، بغداد و بندرهای خلیج فارس و کرمانشاهان بوده که در لشکرکشی شاه اسماعیل صفوی به عراق عرب، خوزستان و لرستان که جزی از امپراتوری صفوی اسماعیل بود در سال ۹۱۴ هـ. ق در پشتکوه (ایلام) در ناحیه صفحه کرد کشته شده
فرزند عزیز، قرةالعین کبیر بادات خدا در همه احوال نصیر
الهام‌السادات اصغری (زاده ۹ ژوئن ۱۹۸۱، تهران) یک شناگر ایرانی است. او که مورد خشونت همسرش قرار داشت به رغم رویارویی با سنت و مذهب و خانواده اما با حمایت پدرش ، موفق به ثبت رکورد جهانی گینس در شنا کردن با دست‌های بسته در دریا شد. این ادعا در رسانه‌های داخلی درحالی عنوان شد که، در طی ثبت رکورد وی هیچ مسئولی از گینس حضور نداشت.
فرادات فرمانده قوم تپور در نبرد هخامنشیان و یونانیان و همچنین والی تپورستان در عهد داریوش سوم و اسکندر مقدونی می‌باشد.
درک بسیاری از مسائل در زندگی دشوار است. حتی در عصر بسیار علمی امروز، بسیاری از جنبه‌های مرگ و زندگی یک راز باقی مانده‌است و ایمان و اعتقادات مذهبی به بسیاری از مردم کمک می‌کند تا چیزهایی که علم نمی‌تواند پاسخ‌گو باشد را درک کنند. روان‌شناسی آمریکایی، اریک اریکسون ابراز می‌کند که دین به‌طور بالقوه می‌تواند پاسخ‌ها و دیدگاه‌های نهایی را در مورد مسائل دست‌نیافتنی زندگی ارائه دهد.
پدر خاوری «سید هاشم واعظ» از سادات حسینی کاشانی و مادرش حاصل وصلت میرمعصوم کوزه‌کنانی شاعر به‌نام قرن سیزدهم و برادرزاده ملک‌الشعرای صبا بود.
انور سادات رئیس‌جمهور اسبق مصر خمینی را یک دیوانه روانی نامسلمان و دشمن مصالح ایران قلمداد کرد و مخالفت خود را با جمهوری تازه تأسیس وقت اسلامی به روشنی بیان ساخت. برخی دلیل این باور را تأثیر وقوع انقلاب سال ۱۳۵۷ ایران بر گروه‌های سیاسی-اسلام‌گرای مصر می‌دانند و معتقدند که این مسئله سبب شد تا این گروه‌ها حتی به رغم اینکه تمام مولفه‌های انقلاب مذکور را قبول نداشتند جسورتر شوند.
اما کسانی که به فریب شیطان مغرور و روز و شب مشغول لهو و لعب و سرور، در طاعات و عبادات کسل، و در معاصی و سیئات، شجاع و قوی دل، نه در فکر حرام و حلال، و نه در اندیشه عقاب و نکال، مانند اکثر اهل عصر و مانند ابنای این روزگار.
علی بن یوسف پس از انتقادات ابن تومرت سر به زیر انداخت و در سکوت فرورفت. در این هنگام مالک بن وهیب که جسارتی زیاد داشت و مردی بهره‌مند از فلسفه، هیئت و علوم دیگر بود، گفت: قصد این مرد سوسی امر به معروف و نهی از منکر نیست، بلکه خیال شورش را ضد ما در سر می‌پرورد، مصلحت آن است که تا رشته در دست امیر است، به کشتن یا زندانی کردن او فرمان دهد و الا جبران پی‌آمدهای فتنه او ممکن نخواهد شد.
اُرْتُدُکْسْ یا ارتدوکس یا ارتودوکس از ریشهٔ یونانیِ اُرْثُذُکْسُش (ορθοδοξος) (از یونانی باستان: یونانی باستان: ὀρθοδοξία) به معنی «راست‌آیین»، «باور درست» یا «صاحب عقیدهِ درست» است. این واژه در تعریف باورهای دینی به اصول اعتقادیِ درست و پیروان آن گفته می‌شود و در مقابل اعتقادات هترودوکس (دارای عقیدهٔ بدعت‌آمیز) و پیروان آن قرار می‌گیرد.
برآرد چو از لب برآرد خروش سپارت بگوید که بادات نوش
احمد شاه سادات (زاده: ۱۹۷۱ میلادی، ولسوالی دره نور ولایت ننگرهار) سیاستمدار افغانستانی و وزیر اسبق مخابرات و تکنولوژی معلوماتی افغانستان است. وی پس از برکناری عبدالرزاق وحیدی مدتی به عنوان سرپرست وزارت مخابرات و تکنولوژی معلوماتی افغانستان فعالیت داشت و شهزادگل آریوبی جانشین وی شد.
براساس استنادات سنگ نوشته‌ای که در گورستان قدیمی روستا وجود دارد، قدمت این روستا ۸۰۰ سال برآورد شده‌است.
فصل هشتم: در ترتیب اکتساب فضایل و مراتب سعادات.