[ویکی فقه] آب و آتش. دو واژه آب و آتش در دو بحث سوختن درختهای سبز و آتش گرفتن آب دریا در قرآن کریم بحث شده است. پدید آمدن آتش از درخت های سرسبز و واجد آب ، از نشانه های قدرت الهی استالذی جعل لکم من الشجر الاخضر نارا.... (مفسران گفته اند «الشجر الاخضر» درختی بوده که در عین تری با به هم سائیده شدن همانند سنگ چخماق جرقه و آتش تولید می کرده است.)آن خدایى که از درخت سبز برایتان آتش پدید آورد و شما از آن آتش مى افروزید یس/سوره۳۶، آیه۸۰. آتش گرفتن آب دریا، از نشانه های قیامت است.و البحر المسجور. (سجر در لغت به معنای شعله کشیدن آتش است.) راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۲۲۴. ۱. ↑ یس/سوره۳۶، آیه۸۰. ...
معنی کلمه آب و آتش در ویکی واژه
(مجاز): ضد هم. این دو نفر نمیتوانند با هم کنار بیایند، آب و آتشاند.
جملاتی از کاربرد کلمه آب و آتش
ایرانیان باستان چهارعنصر یا چهار آخشیج آتش، باد، آب و خاک را بسیار گرامی و مقدّس میشمردند و آنها را بهوجودآورندهٔ هستی و گردانندهٔ جهان میدانستند. طبیعت همواره در پیدایش تحولات مذهبی مردمانِ باستان و به ویژه آریاییهای ساکن ایران و هند، نقشی بیبدیل داشتهاست. اعتقاد به قوای طبیعت به مرور زمان در میان آریاییها، به صورت اعتقاد به خدایان مختلف درآمد و کمکم برای عناصری چون خورشید، ماه، ستارگان و باد، علائمی را اختراع کردند و آنها را قوای خدایی نامیدند. اهمیت چهار عنصر آب و آتش و باد و خاک، بارزترین مظاهر طبیعت از آن نظر بوده که بنابر کهنترین عقاید و باورهای پیشین، این عناصر نمایندهٔ پاکی و سرچشمهٔ زندگی در هستی بودهاند.
این بیقراری و تشنج روانی، چنان نگران کننده بوده که در دورهای از زندگی ادبیاش، او را بشدت از مردم و جامعه دور کرده و به کنج عزلت کشانده است. گویا او، به تلافی هجران جبری اسلافش از وسعت آزاد کویر، پیوسته خود را به آب و آتش میزده تا در جایی به پهنا و آرامش صحرای بزرگ لوت، قرار یابد و چون این سرگشتگی را چاره نمیدیده، داغ فراق محبوبش -کویر و آزادی- را در سرودههایش متجلّی میکرده است.
افلاطون پس از بیان ساختار هر یک از عناصر چهارگانه، دربارهٔ تبدیل آنها به یکدیگر بحث میکند. به باور او خاک قابل تبدیل به عناصر دیگر نیست، چرا که از مربع ساخته شده، ولی آب و آتش و هوا را، که از مثلث ساخته شدهاند، میتوان با تناسبی خاص به یکدیگر تبدیل کرد.
آب و آتش نشود جمع ولی دیده ی من دارد از آتش رخسار تو آبی که مپرس
در آیات گذشته سخن از تکذیبکنندگان معاد بود، به همین جهت در این بخش از سوره به ادله معاد و بحث و بررسی این مسئله پرداخته و هفت دلیل ارائه میشود. این هفت دلیل که به صورت پرسش مطرح میشوند عبارتند از خلقت اولیه از خاک، ایجاد انسان از نطفه، قانون مرگ، هدف از آفرینش دنیا، آفرینش دانههای گیاهان، وجود آب و آتش برای استفاده در زندگی دنیایی انسان.
اسکیتبردینگ در تهران طرفداران بیشتری دارد و به همین سبب اسکیت پارکهایی به نام «آب و آتش» واقع در پارک آب و آتش تهران، «مجموعه ورزشی انقلاب» و به تازگی اسکیت پارک «نهج البلاغه» ساخته شدهاست. همچنین در سایر شهرها از جمله تبريز اصفهان، شیراز، مشهد، ساری و کرمان و شهرهایی همچون شاهین شهر و پیرانشهر اسکیتبازانی هستند که با توجه به نبود اسکیت پارک استاندارد، در خیابانها و مکانهای عمومی شهری اسکیت میکنند.
میساخت میان آب و آتش گفتی که پری است آن پریوش
آب و آتش فیلمی به کارگردانی و نویسندگی فریدون جیرانی که در سال ۱۳۸۰ منتشر شدهاست.
همیشه تا ز گل و باد و آب و آتش هست نهاد خلق جهانرا طبایع و ارکان
برآب و آتش اگر سایه افکند زلفش شود ز شکلش مانند چنبر آتش و آب
در دیده و دل گرچه همی صورت تست دانی که در آب و آتشم نتوان جست
خاک و باد و آب و آتش گوهران بودند و من ساختم در سلک مدح او بحکم امتحان
حزم صاحب اختیاری بین که از عزم ملک آب و آتش را بهمکردست امشب سازگار
پل طبیعت که از نمادهای شهر تهران است از عرض بزرگراه مدرس میگذرد. این پل از بوستان آب و آتش در غرب بزرگراه مدرس به پارک جنگلی طالقانی در شرق آن متصل میشود. این پل ویژه گذر عابران پیاده و دوچرخهسواران است.
بزبان چو آب و آتش خویش آتش از آب کوثر انگیزم
او پیشتر عضو شورای شهر و رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای اسلامی شهر تهران در دوره چهارم بود. وی پیش از این معاونت فنی و عمرانی شهرداری تهران (مدیر عامل سازمان مهندسی و عمران) را از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸ برعهده داشتهاست. از جمله پروژههای دوره تصدی وی در معاونت فنی و عمرانی میتوان به برج میلاد، تونل توحید، تونل رسالت، بوستان آب و آتش، تونل نیایش و تونلهای جمعآوری آبهای سطحی تهران اشاره کرد.
خلق ز خاک و ز آب و آتش و بادند / وین ملک از آفتاب گوهر ساسان
شاهد حسن از چه نغز و دلکش است لیک ترکیبش ز آب و آتشست
آب و آتش را تو پنداری مرکب کرده اند آب یاقوتین سرشک و آتش مرجان دخان