آتش نمرود

علاوه بر موارد فوق، داستان‌های دیگری مثل گلستان‌شدن آتش نمرود بر ابراهیم و بت‌شکنی او در قرآن وجود دارد. به نظر محققان، اغلب این قصه‌ها ریشه در افسانه‌های تلمود دارند. قصه‌های ابراهیم قبل از اسلام نیز در عربستان شناخته شده بودند و امیة بن ابی‌الصلت، رقیب و معاصر محمد، نیز با آن‌ها آشنایی داشت.

آتش نمرود بر باغ او لانه فروش چمنش داغ او

و یا خود آتش نمرود بوده براهیم این زمان در وی غنوده

مدتی در آتش نمرود می سوزد خلیل تا تهی گردد حریمش از خداوندان پیر

آتش خلت برآور بانگ بر جبریل زن آتش نمرود بین کاندر زمان ریحان بود

ای برادر غم عشقْ آتش نمرود انگار بر من این شعله چنان است که بر ابراهیم

نیست با کم ز آتش نمرودیان گر بسوزانندم از کین چون خلیل

گر به جای آتش نمرود بودی یک شرار ز آتش هجران خلل می‌کرد در کار خلیل

"سالهاست که بر من بینوا صبحی گذشت و شامی؛ از کوی آن دلبر با وفا نه قاصدی نه پیامی، نه نامه ای نه سلامی! ندانم به این قالب بی روح صبر ایّوب داده شده یا عمر نوح وعده شده! به بیداری انتظار می‌کشم خبری نمی‌شنوم می‌خوابم اثری نمی‌بینم هر طرف می‌روم به جایی نمی‌رسم از هر که می‌پرسم نشانی نمی‌یابم… از آن طرف هم آتش نمرودی هجران ءانا فانا در ازدیاد! چه کنم؟!"

سبزه خط و خلیل خال با روی تو گفت نسبتی بر آتش نمرود دارد اندکی

کار خود چون بخدا بازگذاری چو خلیل بهر تو آتش نمرود گلستان گردد

روضه اندر آتش نمرود درج دخل‌ها رویان شده از بذل و خرج