آلاله

از اعضاء این خانواده می‌توان از آلاله و تاج‌الملوک نام برد.

هنرمندان بسیاری، همچون مانا نیستانی، بهزاد شیشه‌گران، محسن هادی، ستاره ضابطیان، هادی حیدری، زهرا رهنورد، امیرمحمد قاسمی‌زاده، لقمان پیرخضرائیان، آلاله امینی و گئورگ زیلی (هنرمند آلمانی) پُرتِره‌هایی از چهره آبتین، پس از مرگش پدیدآوردند. همچنین رضا اولیا با «شاعر ایستادگی و پایمردی» نامیدن بکتاش آبتین، از آغاز ساخت تندیس او خبر داد.

این منطقه مرکز امپراتوری سلوکی هلنیستی بود که چهار شهر یونانی تتراپولیس سوریه (آنتیوک، سلوکیا پیریا، آپامیا و لائودیسه) را در خود جای داده بود. از سال ۶۴ قبل از میلاد به بعد شهر انطاکیه به مرکز منطقه ای مهم امپراتوری روم تبدیل شد. از مکان‌های باستانی معروف استان می‌توان به آلاله، تل طیینات، تل جودیده و انطاکیه اشاره کرد.

بسوته بی گل و آلاله بی سر سر سوته کله یاران چه حاصل

بشم آلاله زاران لاله چینم وینم آلاله هم داغ ته دیره

نام‌های دیگر آن عبارت‌اند از: خیر دشتی، آنس الارواح، لاوند، ممسک الارواح، ضُرم، زغلیل، رزالذهب، خیری، خرام، خرامی، آلاله تلخ، گل‌لاوند، شاه‌اسپرم رومی. در تنکابن آن را تروم می‌نامند.

بمو واجی برو آلالهٔ چین چرا چینم که بینائی نمانده

یکی برزگرک دیدم درین دشت به خون دیدگان آلاله می‌کشت

کافرم گر منی آلاله کارم کافرم گر منی آبش بدارم

بر خون دل آلاله یاقوتین آمد هر تیر زر اندود که از دور گشادند

کافرم گر منی نامش برم نام دو صد داغ دل از آلاله دارم

یکی برزیگرک نالان درین دشت به خون دیدگان آلاله می‌کشت

حرامم بی ته بی آلاله و گل حرامم بی ته بی آواز بلبل

آلالهٔ مو به زیبایی درین باغ سرافراز همه آلالیان بی