امپراتوری روم

استانبول شهری ایده‌آل برای فعالیت‌های فرهنگی، تجارت و بازرگانی با اقصی نقاط دنیاست. در مقابل، رشد جمعیت، ترافیک، تجدید و نوسازی تاریخی ساختمان‌ها و عمارات از جنبه‌های دیگر این شهر به‌شمار می‌روند. زندگی روزانه در استانبول رنگارنگ و همراه با جنب و جوش است و با داشتن یادگارهایی از امپراتوری روم شرقی و عمارت‌های ترکی دوران عثمانی، جذابیت آن دو چندان شده‌است. استانبول عملاً اغلب اوقات مرکز و پایتخت ترکیه برای تجارت، توریسم، سرگرمی، فرهنگ، آموزش، خرید و هنر به‌شمار می‌آید.

وارونِ تلاش‌های پراکنده برای گشایش و فرمانروایی بر این سرزمین میان سده‌های ۱ تا ۴ پس از میلاد، بیشتر اسکاتلند امروزی ، که خانهٔ کالدونی‌ها و مایات‌ها بود ، در امپراتوری روم درنیامیخت.

وی غلامی یونانی یا رومی بود که پس از پیروزی سلجوقیان بر امپراتوری روم شرقی همراه بسیاری از یونانیان بیزانسی دیگر به عنوان برده به آسیای مرکزی برده شد. خواجه اش علی خازن مروزی سبب شد تا در مرو تحصیلات علمی و فلسفی خوبی داشته باشد.

هوا هانشو (قرن ۵ ق. م) کتاب هان شرقی، اظهاراتی دربارهٔ گوسفند دریایی در کالاهای دقین (امپراتوری روم) داشته‌است. "آنها لباس‌های لطیفی دارند که بعضی مردم می‌گویند از کرک گوسفند دریایی درست شده است، اما در حقیقت، آنها از پیله کرم‌های ابریشم وحشی به‌دست آمده‌اند". فان یی، مورخ (۳۹۸–۴۴۵ ق. م) و نویسنده هائوهانشو، نوشته است که این اطلاعات از گزارشی از سوی جنرال بانگ یونگ (پسر جنرال بان چائو) به امپراتور رسید که هر دو آن‌ها را مسئول مناطق غربی جاده ابریشم قرار داد.

در سال ۱۱۴ میلادی فتوحات و لشکرکشی‌های تراژان به سمت شرق آغاز شد. امپراتوری روم علیه دولت اشکانی اعلان جنگ کرد و ارمنستان بزرگ را ضمیمه خاک خود کرد.

در ۲۳۰ لشکر ساسانی به نواحی تحت حکمرانی امپراتوری روم در جزیره‌ی میانرودان یورش بردند و شهر نصیبین را محاصره کردند ولی نتوانستند این شهر را تسخیر کنند.

این شهر مرزی مهم نظامی از دوران جمهوری به یکی از پایتخت‌های امپراتوری روم در زمان ماکسیمیان تبدیل شد. در سال ۴۵۲ (میلادی) در نهایت توسط انبوهی از هون‌های آتیلا نابود شد و هرگز به شکوه سابق خود بازنگشت.

انحطاط و سقوط امپراتوری روم، ترجمه ابوالقاسم طاهری، انتشارات فرانکلین، تهران، ۱۳۴۷.

جمهوری روم آفریقا (استان روم) را در سال ۱۴۶ قبل از میلاد پس از شکست کارتاژ باستان در اختیار گرفت و تأسیس کرد. امپراتوری روم سرانجام کل سواحل مدیترانه آفریقا را کنترل کرد و مصر (استان روم) را در ۳۰ قبل از میلاد، کرت و سیرنائیکا در سال ۲۰ قبل از میلاد و مورتانیا در سال ۴۴ پس از میلاد به آن اضافه کرد.

فرقه امپراتوری روم یا پرستش امپراتورها و خانواده‌های آنها به عنوان خدا، با مرگ ژولیوس سزار در سال ۴۴ قبل از میلاد آغاز شد، زمانی که دولت روم او را «دیووس» یا خدا اعلام کرد. ژولیوس سزار اولین و آخرین رومی که به نام «دیووس» (خدای) زنده شناخته شد.