آلومینا

معنی کلمه آلومینا در دانشنامه آزاد فارسی

آلومینا. آلومینا (alumina) (یا: کُروندُم) Al۲O۳، اکسید آلومینیوم. در خاک های رسی، آهکی ، و پَلمه سنگ ها به فراوانی یافت می شود. براثر تجزیة فلدسپارها در گرانیت تشکیل می شود، و به منزلة ساینده به کار می رود. معمولاً گرد سفیدرنگی است که در بیشتر اسیدهای قوی یا قلیاهای سوزآور حل می شود، اما در آب حل نمی شود. به آلومینای ناخالص «سُنباده» می گویند. یاقوت، یاقوت کبود، و زبَرجَد، سنگ های قیمتی کُروندُم اند.

معنی کلمه آلومینا در ویکی واژه

(مواد): آلومین.

جملاتی از کاربرد کلمه آلومینا

چرخ‌های ساینده آلومینا/زیرکونیا هفت برابر بهتر از چرخ‌های آلومینای خالص کار می‌کنند. کاربرد آن به عنوان گلوله‌های بال میل، انواع قیچی‌های برش و یا تیغه‌های برش در صنعت برش دهنده در صنعت کاغذ، هدایت‌کننده الیاف نساجی و بسیاری موارد دیگر متداول شده‌است. عمر بسیار زیاد و دوره کار طولانی مدت و فاصله زمانی استراحت کم این نوع ابزارها موجب جبران قیمت اولیه می‌شود.
زیرکونیا به شکل زیرکونیا تثبیت شده و به مقدار جزئی آلومینا را به یک ماده چقرمه تبدیل می‌کند،
این نوع آلومینا دارای تخلخل زیادی است. تخلخل‌های این نوع آلومینا به سطح دانه‌ها راه ندارد. این نوع آلومینا دارای چگالی پایینی است و به خاطر خاصیت سبکی و عایق بودن در ساخت بدنه‌های عایق استفاده می‌شوند. این نوع آلومینا بوسیلهٔ دمش هوا به داخل کورهٔ قوس الکتریکی تولید می‌شود.
اگر دانه‌های زیرکونیا بسیار ریز باشند(کوچک تر از 0.3 میکرون) و به خوبی در آلومینا پراکنده شده باشند، این استحاله موجب تشکیل نیروهای فشاری در زمینهٔ آلومینا می‌شود.
آلومینای تبولارهمان آلومینای α است که تف جوشی شده است و به این خاطر تبولار نامیده می‌شود. تف‌جوشی چسباندن یا چسبیدن ذرات یک یا چند ماده به یکدیگر از طریق ذوب سطحی براثر حرارت، همراه با فشار یا بدون آن، به‌طوری‌که به صورت یک توده جامد درآیند. این نوع آلومینا بوسیلهٔ رسوب دادن یا پرس کردن آلومینای کلسینه شده و سپس حرارت دادن اشکال بدست آمده در دمای زیر نقطهٔ ذوب آلومینا در کورهٔ محوری تولید می‌شود.
آلومینای فیوزد در کورهٔ قوس الکتریکی تولید می‌شود. نحوهٔ کار این کوره بدین صورت است که جریان بزرگی از الکتریسیته از میان الکترودهای کربنی کوره قوس الکتریکی عبور می‌کند. گرمای تولیدی در این پروسه که حدود دو هزار درجه سانتی گراد است، سبب ذوب شدن آلومینا یا بوکسیت (به عنوان مواد اولیه) می‌گردد.
اکسید آلومینیوم دارای دمای ذوب بسیار بالایی در حدود 2054 درجه سانتیگراد و از لحاظ شیمیایی بسیار پایدار است. این ویژگی باعث می‌شود تا از این ماده در کاربردهایی استفاده شود که در آن نیاز به تحمل دمایی بالاست. استحکام و مقاومت به سایش آلومینا در بین اکسیدها، از همه بالاتر است و از این رو باعث می‌شود تا این ماده به عنوان ساینده قرار گیرد.
هم چنین می‌توان از ناپایداری برخی از فازهای آلومینا استفاده کرد و از فعالیت‌های شیمیایی آنها در کاربردهای خاص بهره برد. برای مثال می‌توان از آنها به عنوان کاتالیزور استفاده کرد.
کلرید آلومینیوم با هیدریدهای کلسیم و منیزیم موجود در تتراهیدروفوران تشکیل تتراهیدروآلومینات واکنش می دهد.
البته آلومینا نیز مانند سایر سرامیک‌ها ماده ای ترد است و استحکام کششی آن پایین است. از این رو در هنگام استفاده از سرامیک‌ها (آلومینا) در ساخت پروتزها با مشکل ابعادی روبرو هستیم. در واقع نمی‌توانیم هر قطعه ای با هر ابعادی را از جنس سرامیکی تهیه کنیم. به صورت کلی اگر قطعهٔ ما کوچک باشد مانند دندان یا استخوان‌های کوچک ما می‌توانیم از سرامیک استفاده کنیم اما اگر استخوان ما بزرگ باشد مانند استخوان ران یا ساق پا، دیگر نمی‌توانیم از سرامیک در ساخت آن استفاده کنیم.