آکندن

و جز هنگام گرسنگی مخور و آن گاه نیز که خوری، حلال خور و نام خدا بر و حدیث پیامبر (ص) به خاطر آور که آدمی هیچ ظرفی را بدتر از شکم خویش نمی آکند و آن گاه که از آکندنش ناگزیر است ثلثش از آن طعام است و ثلثش از آن نوشیدنی و ثلثش از آن نفس.

غم و رنج من هر که آرد به یاد نباشد به آکندن گنج شاد

به آکندن گنج نکند ستم نخواهد که خسبد ازو کس دژم

یک شکنبه پر ز سرگین اشکمت وان به آکندن به هر دم از دمت

همه بومش از ریگ دارد نهاد همی خواهد آکندن از ریگ باد

نمی رود ز خیالم خیال طلعت دوست چرا که مهر رخش در دل من آکندند

حضرت ولی عهد تا حال دنبال آکندن مال نرفته اند و این کار بسیار سهل گرفته اند حتی بخاصه وجود مبارک منتهای قناعت از ماکول و ملبوس کنند و هر چه باشد صرف مدافعه روس ومحافظت ملک محروس سازند.

خزینه ز بهر زر آکندنست زر از بهر دشمن پراکندنست

ما همانیم که بودیم و محبت باقیست ترک صحبت نکند دل که به مهر آکندند

زر آن آتشی نیست که‌آکندنی‌ست شراریست کز خود پراکندنی‌ست