دربندان

مایهٔ راحت و آزادی دربندان خدمتش را هنر و جود چو فرزندان

زمانه ایست که چون آمد آمد دشمن بری چو نام گدایی، کنند دربندان!

حمله بردی سوی دربندان غیب تا نیایند این طرف مردان غیب

ز غیرش دیده دربستم مکن گو جا به دل هر بت که این شهریست از آمد شد بیگانه دربندان

غمت چگونه نگیرد حصار و قلعه دل که خصم دست گشاده است و شهر دربندان

آب حیوان یابی گر خاک شوی ره را وز باد و بروت آیی در نار تو دربندان