معنی کلمه آتش انداز در لغت نامه دهخدا
بهر سو که دو گرد کین ساز بود
میانْشان یکی آتش انداز بود.اسدی.|| کسی که افروختن تنور نانوایی با اوست.
آتش انداز
بهر سو که دو گرد کین ساز بود
میانْشان یکی آتش انداز بود.اسدی.|| کسی که افروختن تنور نانوایی با اوست.
معنی کلمه آتش انداز در فرهنگ معین
معنی کلمه آتش انداز در فرهنگ عمید
۲. [قدیمی] کسی که در میدان جنگ آتش به طرف دشمن می انداخت.
معنی کلمه آتش انداز در فرهنگ فارسی
آنکه در جنگها آتش یا نفط به صف دشمن افکند
معنی کلمه آتش انداز در ویکی واژه
کسی که کارش روشن کردن کوره آجرپزی و اجاق و تنور نانوایی و تون حمام و مانند آن بود.
(قدیم): در قدیم کسی که به صف دشمن نفت و آتش پرتاب می‌کرد.
جملاتی از کاربرد کلمه آتش انداز
گرچه از شوق تو دارم آب چشمی همچو ابر همچو برق از شور عشقت آتش انداز آمدم
کن تیز سوی من این تک و تاز در گور حسد آتش انداز
چه خون دل مجنون بجای باده در صحرا درون آتش اندازد ز بهر او جگر لاله
قدم بر بعد از آن در آتش انداز بسوزان تا بیابی سر من باز
چو بهرام از تن چوبین مکن ناز برو این چوب را در آتش انداز
دل چو نعل اندر آتش اندازد عرش را در کشاکش اندازد
جا به بالای خرمنش سازند واندر آن خرمن آتش اندازند
اگر مخالف او را در آتش اندازند برونش افکند از ننگ، شعله همچو شرار
جهان شد ز صندوق پیلان جنگ پر از آتش انداز و تیر خدنگ
به هر سو که دو گرد کین ساز بود میانشان یکی آتش انداز بود