آماده باش

معنی کلمه آماده باش در ویکی واژه

آماده‌باش
آماده باش دادن
آماده بودن برای مقابله با خطر.
(نظامی): به وضعیت آماده درآمدن در برابر حریف، اعم از جنگی یا ورزشی.

جملاتی از کاربرد کلمه آماده باش

نیاز به یک خوانش عکاسی به جای داده های الکترونیکی سه بعدی باعث می شود آن راحت نباشد ، خصوصاً در آزمایش هایی که که باید بارها تکرار و تجزیه و تحلیل شود.مرحله گرم شده باید در لحظه دقیق برخورد آماده باشد که از این رو تشخیص ذرات کوتاه مدت را پیچیده می کند.
در آوریل سال ۱۸۶۲ تیپ آهنین رهسپار جنوب شد و در فالموث ایالت ویرجینیا در رود خانهٔ راپاهانوک در آن‌سوی شهر فردریکسبرگ ایالت ویرجینیا اردو زد و در اکثریت عملیات نظامی شبه‌جزیره در آنجا بود.: 40  در ماه ژوئن به‌منظور تقویت سرلشکر جورج بی. مک‌کلن، در حالت آماده باش قرار گرفتند اما درنهایت در عملیات شرکت ننمودند.: 445 
روز و شب بهر جدال دیو نفس آماده باش کادمیرا زان قوی‌تر دشمنی در کار نیست
مژده باد ای دل، نثار کام را آماده باش کز گل پژمردگی دامان غم پر کرده ایم
در ۱۱ ژوئن ۱۹۷۲ میلادی قذافی اعلام کرد آزادی فلسطین، آرزوی هر فرد عرب است. به‌همین منظور هر تبعه لیبی باید آموزش‌های نظامی کافی را ببیند تا بتواند برای مبارزه آماده باشد. او همچنین حمایت مالی از این حملات را تضمین کرد. در سال ۱۹۷۳ میلادی با آغاز جنگ یوم کیپور، قذافی دو اسکادران جنگنده، یک تیپ زرهی و کمک‌های مالی را به مصر روانه کرد.
حسنی مبارک با دستور مستقیم خود به تمامی نیروهای امنیتی کشور دستور شلیک گلوله به طرف تظاهرکنندگان را صادر کرد و نیروی هوایی را به حالت آماده باش درآورد. در همین روز دیوار صوتی در میدان تحریر قاهره توسط جنگنده‌های ارتش مصر شکسته شد.
چون امل جوشید از طبعت فنا آماده باش نیست بی‌فال سفر آشفتن موی فرس
تو گر در خانه راهش داده باشی بباید بر هلاک آماده باشی
خلعت تحسین بی اندازه را آماده باش نیست جویا مصرعی اینجا که با آواز نیست
بیخبر منشین که ناگه میشود محمل روان گر هوای کعبه جان میکنی آماده باش
(می خورد آهن ز روی سخن صائب زخم سنگ سخت رویی، سیلی ایام راآماده باش )
آموزش توسط تیمی از هنرمندان فعال و مهم انجام می‌شود که همگی به‌طور فعال در سطح ملی و بین‌المللی کار می‌کنند. در طول تحصیل، ضروری است که دانش‌آموز برای انواع مختلفی از همکاری‌ها آماده باشد. زبان تدریس دانمارکی، در برخی موارد انگلیسی یا سایر زبان‌های اسکاندیناوی است.
روی نیکو گر نداری خوی نیکو جو نشاط ورنه گر سد گنج داری، رنج را آماده باش
چو ماه نو، قد خم گشته بر سپهر وجود اشاره ای است که آماده باش رفتن را
سوختن آماده باش آگاهیت غفلت دمید صبح خود را شام‌ کردی شام می‌خواهد چراغ
مصری‌ها از کندی حرکت ارتش بهره بردند و ممفیس پایتخت مصر را مستحکم نمودند. از سوی دیگر درگیری‌هایی نیز درگرفت. این احوال تا طغیان نیل ادامه داشت، پس از آن دولت مرکزی که بیم داشت قشون در مصر درگیر جنگی فرسایشی شود، دستور بازگشت قشون را داد. پس از آن تا پایان شاهنشاهی اردشیر دوم، نبرد بزرگی میان مصر و دولت ایران روی نداد، هرچند دوطرف در نوار مرزی در آماده باش به سر می‌بردند.
سن نقش مهمی در تضمین مؤثر بودن یا نبودن این عملیات دارد و معمولاً در مورد افراد جوان استفاده می‌شود. فردی که القای سریع بیهوشی را انجام می‌دهد باید در امر لوله‌گذاری تراشه و تنفس دادن به بیمار با ماسک مهارت کافی داشته باشد. در هنگام به کاربر بردن این روش باید وسایل مدیریت راه هوایی جایگزین از جمله لارنژیال ماسک یا لوله لارنژیال نیز در دسترس باشد. همچنین فرد باید در مواقعی که به دلیل شکل سر و گردن نمی‌توان برای بیمار لوله تراشه تعبیه کرد، برای روش‌های تهاجمی مانند کریکوتیروتومی آماده باشد.
به گفته برنارد برودی در سال ۱۹۶۴ «تاکنون هدف اصلی تشکیلات نظامی ما پیروزی در جنگ‌ها بوده است. از این پس هدف اصلی آن باید جلوگیری از جنگ باشد. تقریباً هیچ هدف مفید دیگری نمی‌تواند داشته باشد و یک بازدارنده هسته‌ای باید همواره آماده باشد و هیچگاه استفاده نشود.»
بسیاری از قسمت‌های دفاع مقدس مسیحی، در کتاب مقدس وجود دارد. کتاب اشعیا (۱: ۱۸) درباره دعوت خداوند است: «بیا، ما بحث خواهیم کرد.» و پطرس رسول در اولین پیام خود (۳: ۱۵) می‌گوید:« همیشه آماده باشید تا به هر کسی که از شما درباره دلیل امید درونی‌تان می‌پرسد، پاسخ قانع‌کننده‌ای بدهید.» در بخش اعمال رسولان (۱۷:۱۷) به‌عنوان مثال پائولس رسول ذکر می‌شود که او عادت داشت «علاوه بر آرووپاگوس، به یهودیان و نمازگزاران در کنیسه و هر کس که هر روز آن‌ها را در میدان شهر ملاقات می‌کرد، ذکر کند.» مسیحیان این عبارات را به عنوان انگیزه‌ای برای ایجاد دفاعی به منظور فراهم‌‌ آوردن دلایلی قابل قبول برای غیر مسیحیان در راستای اتخاذ ایمان مسیحی یا تقویت ایمان مسیحیان امروزی استفاده کرده‌اند.
در بخش دهم، آمده‌است که خاقان بزرگ (احتمالاً ایستمی یَبغو خاقان) در نامه‌ای به انوشیروان از عهدشکنی‌های خود اظهار ندامت کرده و قول داده‌است که با قیصر دوستی نداشته باشد. پاسخ انوشیروان بدو این بود که از دوسی وی با قیصر بیم ندارد. سپس از روی احتیاط، دستور می‌دهد که شهرها و دژهای مشرق از لحاظ استحکامات ترمیم شوند و آذوقه و علوفه مورد نیاز سپاه گردآوری شود و سپاه به حال آماده باش درآید. این اتفاق احتمالاً مربوط به سال ۵۷۱ یا ۵۷۲ میلادی است.