دروز. [ دُ ] ( ع اِ ) ج ِ دَرز. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). ج ِ درز،به معنی شکاف جامه که دوخته باشند. ( آنندراج ). و به معنی محل پیوند دو چیز. ( غیاث ). رجوع به درز شود. - بنات الدروز ؛ شپش و رشک. ( دهار ) ( از لسان العرب ). دروز. [ دُ ] ( اِخ ) درزیه. طایفه ای از اسماعیلیان که در کوهستانهای شام باشند منسوب به ابومحمد عبداﷲ درزی صاحب دعوت حاکم بأمراﷲ فاطمی. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). و رجوع به درزیه و دروزیه شود.
معنی کلمه دروز در فرهنگ فارسی
۱ - فرقه ای مذهبی که (( درزی ) ) آنرا در سال ۱٠۱۲م.تاسیس کرد. این مذهب مدتی در سوریه ( حلب و جهات بانیاس ) و لبنان رواج داشت . دروزدر قر.۶ ه. در لبنان ( وادی التیم الغرب المتن الشوف ) توطن کردند. گروهی از ایشان بسوریه رفتند ( قر.۱۱ه. ) و مخصوصا در نیمه اول قر۱۳.ه. ) و در نواحی لجاه و مرتفعات کوه حوران - که بنام ایشان جبل دروز نامیده شده - مسکن گزیدند. این فرقه تشکیل حکومتی بنام (( جبل دروز ) ) دادند و سویدا را پایتخت خود کردند . در سال ۱۹۲۱م.ناحیه دروز جزو حکومت سوریه شد . تعداد دروز لبنان ۸۲٠٠٠ است. ۲ ( کوه جبل دروز ) یا جبل حوران منطقه ایست کوهستانی در سوریه جنوبی بین دشت حوران از مغرب و لجاه از شمال و صفااز مشرق . کوههای این منطقه آتشفشانهایی بودند که خاموش گردیده اند . مهمترین آنها (( تل جفنه ) ) یا (( حوران ) ) است . سکنه این منطقه دروزند و تعداد آنان قریب ۷٠٠٠٠ تن است . درزیه طایفه ای از اسماعیلیان که در کوهستانهای شام باشند منسوب به ابو محمد عبد الله درزی صاحب دعوت حاکم بامر الله فاطمی
جملاتی از کاربرد کلمه دروز
در اواسط تابستان ۱۹۲۵ سلطان پاشا الاطرش رزمندگان قبیله دروز را بخاطر دستگیری و زندانی کردن سه نفر از رهبران شناخته شده عشیره در دمشق در کوه العرب علیه حاکمیت فرانسه جمع آورد و این شروع انقلاب علیه قیمومیت فرانسه بود. مخاصمات بین آنها و نیروهای فرانسوی سالها ادامه داشت و منبع الهام ملیگرای سوریه برای شرکت در این نبرد گردید بنحویکه طغیان و سرپیچی به شمال دمشق و سایر نقاط کشانده شد. الخراط بهلحاظ سیاسی با نسیب البکری که از شخصیتهای دمشق بود ائتلاف نمود که به عنوان حلقه وصلی بین عشیره الاطرش و سایر معترضین در دمشق و غوطه عمل میکرد.
بسیاری دیگر از سرآشپزها و نویسندگان غذا دستور العملهایی برای سالاد نوشتهاند. از جمله آنها دانیل بولود، آنتونی بوردین، ملیسا د عربی، هلن دروز، تایلر فلورانس، سیمون هاپکینسون، رابرت ایروین، گوردون رامسی، نایجل اسلاتر، دلیا اسمیت، مارتا استوارت، مایکل سیمون و آلیس واترز میباشند.
طی اولین انتخابات پارلمانی که بعد از عقبنشینی سوریه از لبنان در می۲۰۰۵ برگزار شد گروههای ائتلافی ضد سوریهای مسلمانان سنی و احزاب دروزی و مسیحی به رهبری سعد حریری پسر نخستوزیر مقتول اکثریت کرسیهای پارلمان را تصاحب کردند. حزب آزاد میهن پرستان با لیست شهید رفیق حریری در این انتخابات متحد نشدند چون اعضای لیست فکر میکردند آنها هنوز هویت فرقهای خود را حفظ کردهاند. به همین علت این حزب اقلیت کرسیها را به دست آورد.
عبادت رسمی دروزیها محدود به جلسات هفتگی در شبهای پنجشنبه است، که در آن تمام اعضای جامعه گرد هم میآیند تا درباره مسائل محلی بحث کنند قبل از اینکه آنهایی که به اسرار دین پی نبردهاند (جُهال، یا نادان) مرخص شوند، و آنهایی که عقال یا "روشنفکر" هستند (آنهایی که به کتابهای مقدس دروزی آشنا هستند) باقی میمانند تا بخوانند و مطالعه کنند.
جمعیت بخشی از این استان که تحت حاکمیت سوریه است، در سال ۲۰۲۱ حدود ۱۰۵ هزار نفر تخمین زده شدهاست که ۹۴٪ جمعیت آن مسلمان سنی هستند و اقلیت کوچک مسیحی و دروز نیز در آن وجود دارد. جمعیت بخش تحت اشغال اسرائیل حدود ۵۰ هزار نفر میباشد که حدود نصف آن متشکل شهروندان عرب سوری و نصف دیگر متشکل از شهرکنشین یهودی اسرائیلی است.
حمزه بن علی بن احمد به عنوان بنیانگذار دروزیها و نویسنده اصلی دستنوشتههای دروزی دانسته میشود. او اعلام کرد که خداوند انسان شده و به شکل انسان درآمده است. خلیفه ی فاطمی، حاکم بأمرالله، شخصیتی مهم در دین دروزی است، و محمد بن اسماعیل، بنیادگذار این دین، او را در سال ۱۰۱۸ در جای تجسد خدا اعلام کرد. دروزیان معتقدند که حاکم بأمرالله در پایان زمان بازخواهد گشت تا جهان را قضاوت کند و سلطنت ش را برقرار کند، در حالی که حمزه بن علی به عنوان تجسد عیسی، ذهن جهانی (عقل) که به الحاکم مرتبط است، در نظر گرفته میشود.
ولید جنبلاط، سیاستمدار دروزی لبنانی و رهبر حزب سوسیالیست ترقیخواه، اظهار داشت که لبنان هیچ ادعایی نسبت به کشتزارهای شبعا ندارد. نخستوزیر و رئیسجمهور لبنان اعلام کردند که لبنان مدعی مالکیت این منطقه است.
اعتقاد بر این است که مردم دروزی حدود ۰/۵ درصد از کل جمعیت اردن را تشکیل میدهند، یعنی حدود ۳۲۰۰۰ نفر. دروزیها که خود را المواحدین یا «مؤمن به یک خدا» مینامند در مناطق روستایی، کوهستانی غرب و شمال امان متمرکز شدهاند.
بیشتر جمعیت بحرین در دو شهر اصلی یعنی منامه و محرق متمرکز است. براساس سرشماری سال ۲۰۱۰، ۷۰٫۲ درصد از مردم مسلمان هستند و مسیحیان دومین گروه بزرگ مذهبی با حدود ۱۴٫۵ درصد از جمعیت کشور میباشند، هندوها ۹٫۸ درصد و بوداییها ۲٫۵ درصد جمعیت کشور را تشکیل میدهند. ۴ مذهب اصلی در بحرین عبارتند از: اسلام، مسیحیت، هندوئیسم و بودیسم است ولی ادیان دیگر از جمله بهائی، سیک و دروزی نیز در بحرین زندگی میکنند.