چست سوار

دگر یک سیف دین و ملک گر زانک بهنگام سواری چست و چالاک

جریده سواری توانا و چست به کار مصاف اندر آمد درست

نخستین کمان از سواران درشت یکی تیره باران بکردند چست

چو شه با شهر آمد شاد و پیروز طلب کرد آن سوار چست آن روز

حاصل که همعنانی همت نموده چست بر توسن مراد به لطفم کند سوار

ز رومی سواری توانا و چست بر آن آتش افکند خود را نخست