نیک دلی

معنی کلمه نیک دلی در لغت نامه دهخدا

نیک دلی. [ دِ ] ( حامص مرکب ) خوش نیتی. نیک نهادی. نیک دل بودن :
از نکورسمی و نیکوخویی و نیک دلی
بسوی اوست همه چشم و دل و گوش پدر.فرخی. || ساده دلی :
نگار من ز سر کودکی و نیک دلی
چه گفت گفت که بینائی از عطای خطاست.عمعق.

جملاتی از کاربرد کلمه نیک دلی

از وضع ناگوار اهل جهان دلی پر دارم کلیم و باید، از نیک و بد زبان بست