جوشکاری قوسی فلزی حفاظتی

معنی کلمه جوشکاری قوسی فلزی حفاظتی در فرهنگستان زبان و ادب

{shielded metal arc welding, SMAW, MMA welding, stick electrode welding, manual metal arc welding ,} [جوشکاری و آزمایش های غیرمخرب] نوعی جوشکاری قوسی بدون اعمال فشار که در آن بین الکترود روپوش دار به عنوان فلز پرکننده و حوضچۀ جوش قوس ایجاد می شود و دود و سربارۀ حاصل از تجزیۀ روپوش از ترکیب شدن فلز مذاب و داغ با اکسیژن و نیتروژن هوا جلوگیری می کند

جملاتی از کاربرد کلمه جوشکاری قوسی فلزی حفاظتی

این فرایند غالباً هنگامی استفاده می‌شود که وجود جوش با کیفیت بسیار مهم باشد ازجمله در دوچرخه، هواپیما و کاربردهای دریایی.فرایند جوشکاری قوسی پلاسما – که فرایندی مرتبط با kGTAW است- نیز از یک الکترود تنگستنی استفاده می‌کند اما برای قوس زدن از گاز پلاسما بهره می‌برد.
در ۱۸۰۰، همفری دیوی (Humphry Davy) قوس‌های الکتریکی با پالس کوتاه را کشف کرد. یک فیزیکدان روس به نام واسیلی پتروف (Vasily Petrov)، به‌طور مستقل قوس الکتریکی را در ۱۸۰۲ کشف کرد و پس از آن، کاربردهای عملی ممکن آن از جمله جوشکاری را پیشنهاد داد. هنگامی که نیکولای بناردوس (Nikolai Benardos) جوشکاری قوسی فلزات را با استفاده از الکترود کربن در نمایشگاه بین‌المللی الکتریسیته در پاریس در سال ۱۸۸۱ ارائه کرد، جوشکاری قوسی برای نخستین بار کشف شد.
منابع توان با ولتاژ ثابت، ولتاژ را ثابت و جریان را تغییر می‌دهند و در نتیجه، غالباً برای فرایندهای خودکار جوشکاری نظیر جوشکاری قوسی با گاز محافظ، جوشکاری قوس الکتریکی با سیم توپودری مصرفی و جوشکاری زیرپودری بکار می‌روند.
این موضوع همراه با پیشرفت‌های رخ داده در جوشکاری خودکار، جریان متناوب و فلاکس‌ها منجر به گسترش استفاده از جوشکاری قوسی در دهه ۱۹۳۰ و سپس در طول جنگ جهانی دوم گردید.در طی اواسط قرن بیستم، روش‌های جوشکاری جدید زیادی اختراع شدند.
یکی از مرسوم‌ترین انواع جوشکاری قوسی، جوشکاری قوسی فلز پوشش‌دار (SMAW) است که همچنین با عناوین جوشکاری قوسی دستی فلز (MMAW) یا جوشکاری چسبی نیز شناخته می‌شود.
سیم‌های الکترود لخت در فرآیندهای جوشکاری قوسی فلزی گاز و میله‌های الکترود لخت در فرآیندهای جوشکاری قوسی گاز تنگستن استفاده می‌شوند.
انعطاف‌پذیری این روش موجب محبوبیت آن در برخی کاربردها ازجمله کارهای تعمیراتی و ساخت شده‌است. جوشکاری قوسی با گاز محافظ (GMAW) که معمولاً MIG (برای فلز/گاز خنثی) نامیده می‌شود یک فرایند جوشکاری نیمه خودکار یا خودکار است که در آن، یک سیم جوش مصرفی که به‌طور پیوسته خورانده می‌شود بعنوان الکترود و فلز پرکننده برای حفاظت از جوش در برابر آلودگی عمل می‌کند.
در طول جنگ جهانی اول، جوشکاری شروع به استفاده در ساخت کشتی در بریتانیا به‌جای صفحات فولادی پرچ شده شد. آمریکایی‌ها نیز هنگامی که جوشکاری موجب شد بتوانند کشتی‌هایشان را پس از حمله آلمان به نیویورک هاربور در ابتدای جنگ سریعاً تعمیر کنند، به این فناوری جدید اقبال بیشتری پیدا کردند. جوشکاری قوسی برای اولین بار برای هواپیماها در طول جنگ بکار رفت و برخی از بدنه¬ هواپیماهای آلمانی با استفاده از این فرایند ساخته شدند. در ۱۹۱۹، شرکت کشتی سازی بریتانیایی Cammell Laird شروع به ساخت یک کشتی تجاری با عنوان Fullagar کرد که کل بدنه آن جوشکاری شده بود. این کشتی در ۱۹۲۱ به آب انداخته شد.
جوشکاری قوسی زیر پودری (SAW) یک فرایند جوشکاری با قابلیت جوشکاری بالاست که در آن، قوس زیر یک لایه پوشش از فلاکس دانه ای ایجاد می‌شود.
الکترودهای پوشش‌دار به‌طور گسترده در جوشکاری قوسی فلزی پوشش‌دار استفاده می‌شوند و عامل اصلی محبوبیت الکترودهای پوشش‌دار نیز این فرایندها هستند.