فاصله سنج

برای کم اثر کردن فاصله سنج‌های لیزری و اسلحه‌های ردیاب لیزری در برابر اهداف نظامی، نیروهای نظامی متفاوت رنگ‌های جذب‌کننده لیزر را برای وسایل نقلیه خود گسترش داده‌اند. بعضی از اجسام نور لیزر را خیلی خوب بازتاب نمی‌کنند و استفاده از فاصله سنج لیزری روی آن‌ها دشوار است.

از آن جایی که این تفاوت‌های کم با توجه تغییراتی که در جاده‌ها در ۲۳۰۰ سال گذشته رخ داده‌اند قابل توجیه‌است، دقت کلی این اندازه‌گیری‌ها ایجاب می‌کند که این فاصله سنج‌ها از یک ابزار پیچیده استفاده می‌کرده‌اند، هر چند به استفاده از چنین ابزاری به‌طور مستقیم اشاره‌ای نشده‌است.

پرونده:یک فاصله سنج برد بالا که قادر به اندازه‌گیری فاصله ۲۰ کیلومتر است و روی یک سه پایه با پایه سه گوش سوار شده‌است. این دستگاه حرکات قوسی و بالا و پایین را نیز پشتیبانی می‌کند.

فاصله سنج‌های لیزری در شناسایی و ساختن مدل سه‌بعدی از اجسام و نیز در انواع زیادی از رشته‌های مرتبط با تصاویر مجازی رایانه‌ای به طرز گسترده‌ای استفاده می‌شوند. این فناوری قلب پویشگرهای(scanner) سه‌بعدی زمان پرواز(time-of-flight) را تشکیل می‌دهند. در مقایسه با ابزارهای نظامی توصیف شده در این مقاله، فاصله سنج‌های لیزری توانایی‌های پویشی (scanning) با دقت بالا را با حالت‌های یک وجهی یا پویش ۳۶۰ درجه‌ای ارائه می‌کنند.

این جنگ‌افزار دارای دوگونه است: A با فاصله سنج و B بدون فاصله سنج.

یکی از کاربردهای مهم، استفاده از فناوری فاصله سنج لیزری در طول اتوماسیون سامانه‌های مدیریت انبار و فرایندهای تولید در صنعت فولاد است.

هواپیما همچنین دارای یک فاصله سنج پیشرفته زمینی است که بر اساس سیستم ناوبری بر اساس زمینی ترپروم (TERPROM) عمل می‌کند که قبلاً در جنگنده‌های پاناویا تورنادو به کار رفته بود. این سیستم کلاً بهبود یافته و با نمایشگرهای کابین و کنترل‌گرها یکسان‌سازی شده‌است.

احتمالاً اولین شواهد استفاده از اودومتر را می‌توان در کار هایپلینی واسترابون یافت، هر دو نویسنده فاصله راه‌هایی را که اسکندر مقدونی طی کرده‌است و توسط دو نفر از فاصله سنج‌های او «دیوگنتوس» و «بائتون» اندازه گرفته‌اند، در کتاب‌های خود نوشته‌اند. اما دقت اندازه‌گیری‌های این دو فاصله سنج نشان می‌دهد که آنها از یک ابزار مکانیکی استفاده کرده‌اند. برای مثال فاصله بین دو شهر «هیکاتومپیلوس» و «الکسانریا آریون» که بعدها به قسمتی از راه ابریشم تبدیل شد توسط فاصله سنج‌های اسکندر ۵۲۹ مایل انگلیسی اندازه‌گیری شده‌است که با اندازه واقعی واقعی ان، ۵۳۰ مایل انگلیسی، فقط ۰٫۴٪ اختلاف دارد. از ۹ اندازه‌گیری که توسط فاصله سنج‌ها اندازه گرفته‌اند و در کتاب تاریخ طبیعی پلینی باقی‌مانده‌است، ۸تا کمتر از ۵٪ وقتی سه تای ان‌ها کمتر از ۱٪ با مقدار واقعی خود اختلاف دارند.

مدل‌های قویتر فاصله سنج‌ها فاصله را تا ۲۵ کیلومتر اندازه می‌گیرند و به‌طور معمول روی سه‌پایه یا مستقیماً روی یک خودرو یا شاسی توپ جنگی نصب می‌شوند. در موارد امروزی تر مدل‌های فاصله سنج با تجهیزات دمایی مداری و دید در شب و روز ترکیب می‌شوند. اکثر فاصله سنج‌های پیشرفته نظامی می‌توانند با رایانه‌ها ترکیب شوند.

فاصله سنج‌های نظامی دستی در محدوده‌های ۲ تا ۲۵ کیلومتری عمل می‌کنند و با دوربین‌های دو چشمی و تک چشمی ترکیب می‌شوند. وقتی فصله سنج با یک قطب نمای مغناطیسی دیجیتال (DMC) و انحراف سنج ترکیب شود می‌تواند گرای مغناطیسی، شیب، و ارتفاع (طول) اهداف را فرا هم کند. بعضی از فاصله سنج‌ها همچنین می‌توانند سرعت اهداف را نسبت به مشاهده‌کننده تعیین کنند. بعضی دیگر از فاصله سنج‌ها کابل یا ارتباط بی‌سیمی دارند که آن‌ها را قادر می‌سازد که داده هایشان را به سایر تجهیزات مثل رایانهٔ کنترل آتش بفرستند. بعضی مدل‌ها همچنین امکان اضافه کردن مدل‌های دید در شب را ارائه می‌کنند. اکثر فاصله سنج‌ها از باتری‌های استاندارد یا قابل شارژ استفاده می‌کنند.